Prestigjiozja franceze ‘’Le Monde’’ vijon t’i kushtojë vëmendje promovimit të Shqipërisë.
Ajo shkruan për lexuesit e saj se njëguidë48orëshenëkryeqytetinshqiptardotëishtembresëlënësepër çdoturistë, teksa fton turistët të shijojnë jetën e natës, artin e rrugës, gastronominë, muzetë e mahnitshëm dhe shëtitjet në zona turistike.
“I izoluar prej kohësh nga vullneti i një fuqie të hekurt, kryeqyteti shqiptar ka marrë ngjyra të reja. Mes muzeve të pasura, hapësirave të gjelbra të mëdha dhe hapjes së rrugës për artin e rrugës, ajo doli nga ky “dimër i madh” i përshkruar nga artisti i tij më i famshëm, shkrimtari Ismail Kadare”, shkruan ndër të tjera “Le Monde”.
Artikullin e gazetës franceze e ka shpërndarë për ndjekësit e tij në rrjetet sociale edhe kryebashkiaku, Erion Veliaj, duke u shprehur i lumtur për promovimin që po i bëhet Shqipërisë. / KultPlus.com
Përkujtohet sot me rastin e 59-vjetorit të vdekjes gjuhëtari austriak dhe albanologu, Maximilian Lamberc (1882 – 1963).
Lamberci ishte mbledhës i folkloristikës, i mitologjisë, i të drejtës zakonore, i morfologjisë dhe i letërsisë shqipe. Ai ishte i vetmi anëtar i huaj i Komisisë Letrare Shqipe dhe ra në kontakt me gjuhën dhe kulturën tonë, duke marrë përsipër të ishte pjesë e gazetës “Posta e Shypnisë”, themeluar nga Gjergj Fishta.
Maksimilian Lamberci ishte një nga mbledhësit me baza shkencore të kulturës dhe të folklorit shqiptar, kryesisht të veriut të vendit.
I rikthyer në Shqipëri, me fillimin e Luftës së Parë Botërore do të jepte ndihmesën e tij për krijimin e rrjetit arsimor shqiptar, nën petkun e ushtarakut.
Në studimet e tij ka lënë një pasuri monumentale mbi kulturën shqiptare, e cila është shpërfaqur në veprat, si: vëllimi i “Këngëve Popullore Lirike dhe Epike Historike”, veprën mbi eposin e shqiptarëve, mbi përrallat e shqiptarëve, mbi arbëreshët e shumë studime të tjera të servirura në formë korrespondence me studiues të kohës dhe ne ditarin i tij.
Qe gjithashtu kreu i Institutit të gjuhëve indo-evropiane në Austri, ku gjuha dhe kultura shqiptare morën një vëmendje të madhe në optikën e studiuesve të rinj.
Publikimi i tij i parë në fushën e studimeve shqipe ishte një libër gjuhe dhe leximi shqip, më 1913; pastaj shkoi në Italinë e Jugut për të shqyrtuar të folmet shqip atje; në veçanti iu kushtua dialektit verior arbëresh në Abruzzo dhe Molise, sidomos dialektit në Badhesas (Villa Badessa).
Mbajti kursin e gjuhës shqipe në Universitetin e Lajpcigut dhe hartoi një varg librash për mësimin e shqipes, një antologji të letërsisë shqiptare me përkthim gjermanisht e me një hyrje për gjuhën shqipe (1948, dy vëllime) dhe një kurs të gjuhës shqipe në tre vëllime (Fjalor shqip-gjermanisht, Antologji shqipe, Gramatikë, 1954, 1955, 1959).
Ka botuar edhe punime për sintaksën e shqipes. Ka shkruar artikuj e recensione vlerësuese për botime gjuhësore dhe letrare shqiptare. Ka përkthyer dhe botuar të plotë gjermanisht veprën e Gj. Fishtës “Lahuta e Malësisë”, si edhe dramën “Toka jonë” të K. Jakovës.
Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave sjell një foto te tij, si edhe njoftimin mortor në gjuhën gjermane.
Kanionet e Osumit përveç se janë kthyer në një destinacion turistik për vizitorët vendas e të huaj, po promovohen edhe nga medie të ndryshme të botës.
Televizioni Euronews Bulgaria ka përgatitur një video mbi bukuritë që të ofrojnë Kanionet e Osumit, duke ftuar qytetarët bullgarë t’i vizitojnë ato.
Ministrja e turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro publikoi sot pamje nga kjo video e përgatitur nga gazetarët e Euronews Bulgaria.·
“Mirëmëngjes me promovimin që Euronews Bulgaria i bën “kanionit piktoresk të Osumit në vendin e shqiponjave” duke ftuar publikun bullgar për ta vizituar Shqipërinë këtë sezon”, shprehet Kumbaro.
Të cilësuara edhe si “Koloradoja e Shqipërisë”, pamjet që të ofrojnë kanionet e Osumit janë mahnitëse, gjithë lartësi, kontraste për sa i përket dritës, bimësi e larmishme, një atraksion i vërtetë për turistët vendas dhe të huaj.
Në një distance prej 13 kilometrash dhe rrethuar me shkëmbinj prej 100 metrash, praktikuesit e rafting kalojnë shumë ujëvara si dhe një sërë operash arti natyral të krijuara nga erozioni, të pagëzuara me emra si “syri”, “porta e djallit”, “krokodili” apo “katedralja”. / atsh / KultPlus.com
Një video mbresëlënëse ka përthekuar në vetëm një minutë bukuritë e panumërta të Kosovës, shkruan KultPlus.
Kjo video e veçantë është realizuar nga videokreatori Fitim Sopjani i cili e ka titulluar “Kosova në një minutë”.
Sopjani këtë video e ka realizuar me një qëllim të vetëm. Promovimin e Kosovës jo vetëm në rajon por edhe në botë.
Me një shpejtësi po tërheqje të madhe, Biblioteka Kombëtare në Prishtinë, Ura e gurit në Prizren, Brezovica, Ujëvara e Mirushes, Ura e Vjetër e Gurit në Vushtrri, Autostrada “Arbën Xhaferi”, Shpella e Gadimes, Liqeni i Batllavës, Liqenati në Rugovë prezantohen në mënyrën më të mirë të mundshme dhe sapo përfundon kjo video të kaplon një dëshirë që të kesh krah e të vizitosh këto bukuri mbresëlënëse.
Video sikur i bën thirrje turistëve për të soditur nga afër këto bukuri.
Projekti është përkrahur nga Presidenca e Kosovës. / KultPlus.com
Të apasionuarit e psikologjisë, miqtë, të afërmit, studentët dhe njohësit e fushës së psikologjisë, u mblodhën bashkë më 21 mars për të ndjekur nga afër promovimin e profesorit dhe psikoterapistit, Fitim Uka, i cili promovoi librin e tij të dytë me titull “Teoria dhe psikoterapia e kohezionit të brendshëm”, shkruan KultPlus.
I gjithë ky promovim, i cili filloi nga hyrja në derën e Sallës së Kuqe, e deri te fjala e Ukës, u përcoll me emocione, duke tentuar të tregojë se emocionet janë pjesë e rëndësishme e natyrës njerëzore.
Hapjen e kësaj ngjarje e bëri Vanesa Sopjani nga Klinika ”Empatia”.
Ndërkaq, i pari për të folur rreth këtij promovimi u ftua Dekani i Departamentit të Psikologjisë, Dashamir Bërxulli, i cili hapjen e fjalimit e bëri me diçka emocionale, konkretisht me një barcoletë.
“Psikoterapia ka edhe humor brenda, por më e rëndësishmja është që ka strukturë, ka një mënyrë të menduarit specifike, dhe është një mënyrë e të kuruarit të njerëzve. Përtej shakas, psikoterapia është një art i shërimit të njerëzve dhe të ofrimit të ndihmës në ato momente kur njerëzit kanë më së shumti nevojë”, u shpreh ai.
Tutje, Bërxulli gjithashtu shtoi se ky libër mund të radhitet në rendin e literaturës serioze në fushën e psikoterapisë.
“Libri është ndërtuar në disa kapituj që ndjekin një linjë logjike dhe konsistente në përputhje me pikëpamjet e autorit Uka”.
Pas Dekanit, i erdhi radha edhe profesorit Aliriza Arënliu, që u shpreh shumë i lumtur për faktin se ishte njëri ndër personat e parë që lexoi librin.
“Jam jashtëzakonisht i lumtur që më është dhënë mundësia që të lexojë një ndër të parët librin e Fitimit. Uka me librin e tij adreson një prej sfidave më të mëdha të shkencës së psikologjisë, atë të ofrimit të një kornize të logjikshme për terapistët dhe studiuesit e hulumtimit. Libri në fjalë tenton ta plotësojë një pyetje madhore të njerëzimit për të ofruar një këndvështrim të natyrës njerëzore”.
Arënliu, shpjegon se ky libër tenton të adresojë tre probleme madhore në fushën e psikologjisë klinike dhe të psikoterapisë.
“Fitimi si një klinicist, hulumtues, mundem me thanë i ri, në librin e tij tenton të adresojë tre probleme madhore në fushën e psikologjisë klinike dhe të psikoterapisë, e mendoj se e ka edhe bazën me të cilën e ndërton edhe këtë teori. E para është ofrimi i një perspektive apo shpjegimi logjik për funksionimin adaptiv dhe psikopatologjinë e njeriut. E dyta tenton të ofrojë një kornizë logjike për intervenime apo trajtim të problemeve psikologjike dhe e treta, kur e lexoni e kuptoni, tenton me arritë një konceptim që e quan kohezion të brendshëm, e që është një gjendje, destinacion që mund të arrihet, por në të njejtën kohë edhe mund të ruhet”.
Ndërkaq, i fundit por jo nga rëndësia, Uka shpalosi edhe gjithë historinë e këtij libri dhe ofroi një “terapi falas” për të gjithë njerëzit në sallë, ku edhe u panë emocione të ndryshme sikurse nga ai por edhe nga të pranishmit.
“Që prej kohës kur jetoj prej së vërteti, përmendem me vetëdije të plotë, kam pyetur “kush jam unë” dhe “kush është bota ime”? Deri vonë pata menduar që këtë pyetje e bëj vetëm unë dhe përgjigjen e saj e kanë gjetur kaherë të tjerët. Kam lakmuar të tjerët për qetësinë që i përcjell, pa e ditur që në fakt të gjithë ishin të trazuar si unë. Më vonë pata kuptuar, që dilemat e mija ishin të secilit prej njerëzve. Besoj janë edhe dilemata tuajat”.
Profesori universitar, u mundua që çdo herë e më shumë të paraqes se rruga për të kuptuar jetën a botën ku jetojmë, i bie nga të kuptuarit e vetës.
“Në raportin tonë të çuditshëm me veten, shkrihet vetëvlerësimi, e në këtë rast zëri i brendshëm shfryen mllefin ndaj nesh apo edhe duartokret heshturazi, Në raportin tonë me veten, pushon edhe motivimi, shtytja e cytja e veprimit, atëherë kur zëri di si të na flas për të na zgjuar nga shtrati I gjumit, e na fton për të punuar, për t’i dhënë kështu jetë ëndrrave e qëllimeve tona, në raportin tonë me veten nuk mund të mungojë vetërregullimi, e zëri i brendshëm në këtë rast, na fton për të kontrolluar emocionet, për t’i shtypur ato kur ngrejnë krye kundër rregullave apo për t’i ngjallur atëherë kur duket se po zhduken e po humbasin kuptimin.Por, as zëri i brendshëm, as ajo që ndjejmë dhe besojmë për veten, as kujtimet më të mira, e as motivi ynë nuk është i pavarur. Nuk ka skicë për veten, që nuk e ka një vijë të shkarravitur nga të tjerët. Nuk ka autoportret një ngjyrësh, dhe ngjyrat rëndom na i japin të tjerët. Prandaj, ne jemi më shumë se sa vetja. Jemi edhe të tjerët”.
Ekuacioni i terapisë së kohezionit të brendshëm, sipas Ukës, ka 4 raporte dhe 3 kohë, e mund ta ketë edhe ndonjë të panjohur, ashtu siç njeriu është e panjohura më e madhe e vetes. 4 raporte dhe 3 kohë, asnjëra nuk bën pa tjetrën, secila e influencon secilën. 4 raporte të shëndosha në të trija kohët e mundësojnë atë që e konsideron si kohezion i brendshëm.
Uka në fund të fjalimit pati falënderime për njerëz të shumtë që ndihmuan në përpunimin e këtij libri, derisa u shpreh edhe mirënjohës për kolegët dhe të gjithë ata që kanë besuar teorinë dhe kanë qenë pjesë e trajnimit 6 mujor për kohezionin e brendshëm dhe përmbylljen e gjithë asaj se çfarë kishte shkruar e bëri me falënderime për nënën e tij.
“Familjes, ndërkaq, i detyrohem shumë kërkimfalje dhe falënderime. Asgjë nuk e justifikon mungesën time, por gjithashtu asnjë falënderim nuk mund ta shpërblej mbështetjen e Yllkës e Bindit, por edhe të babës, mësuesit Ruzhdi, Samiut, Naimit, Afërditës, Lulzimit, Zahides dhe Antigonës, nipave e mbesave të mi. Siç e kam shkruar edhe në fillim të librit, ky libër i dedikohet nanës dhe shpirtit të saj të bardhë, që prehet diku në paqe. Çdo ndihmë që mund të buroj a frymëzohet nga ky libër, qoftë dritë për ty në amshim nanë”, përfundon fjalimin e tij të përcjellur me shumë e shumë duartrokitje dhe emocione të panumërta.
Shëndeti mendor mund të ndikojë në jetën e përditshme, ndjenjat dhe aftësinë fizike. Faktorët në jetën e njerëzve, marrëdhëniet ndërpersonale dhe betejat fizike mund të kontribuojnë në shëndetin mendor. Prandaj, vetëdija e shoqërisë se shëndeti mendor është diçka shumë e rëndësishme, duhet të jetë sa më e lartë.
Gjysma e të ardhurave nga shitja e këtij libri do t’u dhurohet fëmijëve me Sindromën Down, pikërisht më 21 Mars, ku edhe shënohet dita e këtyre personave. /KultPlus.com
Sot në ambientet e Tirana Internacional Hotel, Jusuf Buxhovi promovi veprën e tij jetësore. Një promovim ky i cili u mbajtë në kuadër të manifestimit tradicional “Tetori i librit”, në organanizimin e Qendrës Kombëtare të Librit dhe Leximit, përcjell KultPlus.
I pranishëm në promovim ishte edhe presidenti i Shqipërisë, Ilir Meta i cili përmes një statusi në rrjetin social Facebook theksoi se me shumë kënaqësi mori pjesë në këtë promovim.
”Me shumë kënaqësi mora pjesë sot në promovimin e krijimtarisë letrare të shkrimtarit dhe historianit të njohur nga Kosova, Jusuf Buxhovi.
Prezantimi dinjitoz i veprës së tij, që i ofrohet për herë të parë në mënyrë komplete dashamirësve të letërsisë në Tiranë, jep një ndihmesë të vyer për plotësimin e mozaikut të letërsisë shqiptare, që krijohet në të gjithë hapësirën e saj gjuhësore.
I lumtur, që në këtë aktivitet të rëndësishëm kulturor të takoja dhe shumë personalitete të shquara të letrave shqipe, si Zija Çela, Besnik Mustafaj, Mimoza Ahmeti e shkrimtarë nga Kosova, me të cilët ndamë nevojën e mbështetjes më të madhe për librin shqip dhe të promovimit të vlerave tona artistike kombëtare”, ka shkruar presidenti Meta. / KultPlus.com
Vepra letrare e shkrimtarit Jusuf Buxhovi do të promovohet në Tiranë, më 12 tetor nga Qendra Kombëtare e Librit.
Gjatë vizitës së djeshme QKLL-së, me ç’rast shkrimtari Buxhovi i shoqëruar nga botuesi Ramiz Tafilaj dhe bashkëbotuesi Milaim Abdullahu, u prit nga drejtoresha Alda Bardhyli e ku ishte i pranishëm edhe shkrimtari i njohur Besnik Mustafaj, u arrit marrëveshja që promovimi të jetë pjesë e aktiviteteve të librit që organizohen në Tiranë nga Qendra.
Me këtë rast Alda Bardhyli tha se promovimi i veprës letrate të shkrimtarit të mirënjohur Buxhovi, i ofrohet për herë tën parë në mënyrë komplete dashamirëve të letërsisë në Tiranë po edhe në Shqipëri, gjë që ndihmon pamjen e gjithmbarshme të mozaikut të letërsisë shqiptare që krijohet në hapësirën e saj gjuhësore. / KultPlus.com
Me 15-të korrik, e enjte duke filluar nga ora 19:00, autori Elvi Sidheri promovon librin e tij ‘’Spanjës me Dashuri’’ në ambientet e KultPlus Caffe Gallery.
Të pranishëm në këtë promovim do të jenë gazetarja e njohur Vera Pelaj dhe poeti, muzikanti dhe ish sportisti i njohur kosovar me banim në Madrid, Sylë Maxhera.
Romani ‘’Spanjës me Dashuri’’ (A España con Amor) i shkrimtarit dhe përkthyesit shumëgjuhësh Elvi Sidheri, ngërthen ndaras në tre pjesët përbërëse të shtjellimit të ngjarjeve dhe personazheve të tij, tre dashuri, tre kohë, tre periudha historike dhe tre pikëtakime shqiptaro-spanjolle, të sendërtuara në jetët, dashuritë, ngjarjet mbresëlënëse dhe historitë e tre grave që mishërojnë thelbin e këtij libri dhe urat lidhëse midis kulturave shqiptare dhe spanjolle.
Ky roman përbëhet nga tre periudha të ndryshme kohore, që rrëfehen përmes historive të tre grave, tre femrave të cilat simbolizojnë në mënyrë të përkryer këtë origjinë kaq unike, të shpërfaqur me rrugëtimin e tyre jetësor, me kryeneçësinë burimore shqiptaro-spanjolle, me pasionet e zjarrta, antikonformizmin e përherhshëm dhe karakterin e paepur tipik të këtyre dy popujve dhe kulturave.
Ngjarjet e këtij romani zhvillohen duke nisur nga ndodhitë e vrullshme të fillimit të Luftës Civile Spanjolle, me takimin e parë shqiptaro-spanjoll mes flakëve të këtij konflikti që pati shenjuar thellësisht shekullin XX, dhe vijojnë me vazhdimësinë e këtyre lidhjeve shqiptaro-spanjolle, përmes një tjetër figure femërore, në Tiranën e viteve 1970, mes mugëtirës së regjimit monist, dhe kulturës tiranase që nuk iu përkul dikataturës, ndërsa pjesa e tretë e librit shënon kthimin në Spanjë të ngjarjeve, përmes personazhit të tretë femëror, në kërkim të rrënjëve të saj në Madridin e ditëve të sotme.
Elvi Sidheri është shkrimtar, përkthyes letrar, folës i pesëmbëdhjetë gjuhëve të huaja, me një bagazh përkthimesh të përbërë nga dhjetra libra të zhanreve më të ndryshme, të përkthyera nga një sërë gjuhësh. / KultPlus.com
Mbrëmë, në ambientet e KultPlus Caffe Gallery u përuruan librat ”Një jetë veprimtari humanitare”, ”Libri i paqes” dhe ”Sytë e përlotur” të autores Behide Hasanaj. Ndër fokuset e kësaj mbrëmjeje, ishte edhe rrugëtimi i saj humanitar për të ndihmuar shtetin e Kosovës, duke përfshirë edhe shitjen e shtëpisë së saj, vetëm për të ndihmuar familjet në nevojë, shkruan KultPlus.
Behide Hasanaj e cila njihet për humanizmin e saj përgjatë shumë viteve, konsiderohet edhe si një urë lidhëse mes diasporës dhe Kosovës.
Ky përurim, i cili u mbajtë nën moderimin e gazetares Vera Pelaj, filloi me fjalën e Adem Zejnullahut i cili konsideronte veprën e Hasanajt të jetë një vepër me rëndësi humanitare dhe arkivore.
”Nuk do mend, se secili autor ka dëshirë që të bëmat e veta jetësore t’i shkruajë, duke i si konsideruar të rëndësishme në radhë të parë për veten, por edhe për të tjerët. Këta autorë, vazhdimisht në vetëdije e kanë frikën se mos po bien nën ndikimin e emocioneve – subjektivizmit, ndaj zakonisht ua lënë të tjerëve që t’ua shkruajnë për së gjalli, ose për së vdekuri. Mendoj se është mirë që këto monografi të shkruhen edhe për së gjallë të subjekteve, për shumë arsye, në radhë të parë se vetë autori e di më së miri veprimtarinë, kontributin e vet se çka ka bërë, si e ka bërë, sukseset dhe mos sukseset në mënyrë që në vazhdim të punës, të jetës t’i plotësojë zbrazëtitë e hetuara në mënyrë që kur vepra ta marrë trajtën e botimit, të jetë në pë puthje me synimet dhe me kërshërinë e lexuesit në një kohë e në një hapësirë të caktuar”, theksoi Zejnullahi para të pranishmëve.
Pas Zejnullahit, fjalën e mori edhe Jusuf Osmani, i cili theksoi se mërgata jonë në diasporë është ndër mërgatat më të mëdha në botë. Ai, poashtu pohoi se autorja Hasanaj, ka dhënë një kontribut të çmuar në ndihmë të popullatës së Kosovës, në momentet më të vështira të saj, sidomos gjatë luftës së fundit në Kosovë.
”Në monografinë autobiografike të ilustruar me dokumente e dëshmi të shumta karakterizohen veçoritë e Behide Hasanja: entuziazmi për punë, sinqeriteti, atdhedashuria, dashuria dhe respekti ndaj njeriut, popullit dhe atdheut. Behidja ishte përcaktuar për humanizëm që nga periudha e hershme, kur jetoi në qytetin e saj të lindjes, në Pejë e sidomos këtë mision të rëndësishëm e realizoi në Zvicër”, u shpreh tutje Osmani.
Hasanaj në këtë përurim, u shoqerua edhe nga një delegacicon zvicëran, të cilët kishin qenë pjesë tejet e rëndësishme e rrugëtimit të saj humanitar. Për të cilët autorja theksoi të jetë tejet falenderuese ndaj tyre.
”Ai që e ndjekë bamirësinë dhe nuk e harron vendlindjen e vet, atë nuk e harron as zoti. Duajeni dhe respektojeni njëri tjetrin. Mos e harroni historinë e kombit shqiptar, historia jonë nuk duhet të zhduket sepse pa histori nuk ka shtet”, përfundoi autorja e librave.
Në vitin 1983, Znj. Behide Hasanaj emigroi në Zvicër, ku menjëherë nisi misionin vullnetar në Shoqatën Humanitare “Nënë Tereza” në Thun, mirëpo me të filluar lufta në Kosovë dhe me qëllim që sa më shumë ta ndihmojë Kosovën, e cila po digjej flakë, ajo e themeloi vetë një degë Shoqatës Humanitare “Nënë Tereza”, si dhe iu bashkua edhe disa shoqatave të tjera humanitare për të drejtat e njeriut dhe civilët e kërcënuar, etj. Po atë vit, ajo përfundoi kursin e gjuhës gjermane për nivelet më të larta. Në këtë mënyrë nisi veprimtaria e saj humanitare, fillimisht si Interprete për shoqata të ndryshme në komunat zvicerane, spitale, integrimin e refugjatëve, etj. Ajo ishte shumë e aftë të përkthente nga gjermanishtja në kroatisht dhe anasjelltas si dhe nga shqipja në gjermanisht dhe anasjelltas. Roli i saj si përkthyese në Shoqatë ka qenë thelbësor për refugjatët kroatë, boshnjakë dhe shqiptarë, të cilët u larguan me dhunë nga tokat e tyre. Gjithashtu, Zonja Behide Hasanaj, kontribuoi shumë në strehimin e refugjatëve në të gjithë Zvicrën. Në vitin 1986, filloi punën si specialiste për kostume zhytjeje për mbarë Zvicrën dhe mbikëqyrëse, si dhe iu rikthye sërish profesionit të parë si rrobaqepëse, për qepjen e rrobave të policisë dhe ushtrisë për shtetin zviceran. Në vitin 1992, ajo përfundoi një studim si ndihmëse për njerëzit me aftësi të kufizuar dhe sëmundje mendore në Bern dhe Thun, duke iu ardhur në ndihmë shumë njerëzve në nevojë. Në vitin 1997, nisi punën në mënyrë vullnetare në spitalin shtetëror si ndihmëse mjeku për njerëzit me nevoja të veçanta. / KultPlus.com
Qendra Kosovare për Rehabilitimin e të Mbijetuarëve të Torturës, partnere implementuese e UNHCR-së, për nder të Ditës Ndërkombëtare të Refugjatëve publikoi librin “Meet My Soul” me fotografi të syve dhe mesazhe nga azil kërkuesit dhe refugjatët në Kosovë.
Libri u promovua në ambientet e KultPlus Caffe Gallery, ku pjesë e panelit dhe diskutimit ishin drejtoresha ekzekutive e KRCT-së, Feride Rushiti, shefi i misionit të UNHCR-së Erol Arduç si dhe autorja Malisa Zymberi ku u diskutua për qëllimin dhe procesin e librit. Një libër ky që erdhi pas një pune të madhe ekipore, duke tentuar kështu të ndërgjegjësojë dhe të ngritë vetëdijen kolektive na raport me sfidat dhe vështirësitë e refugjatëve, shkruan KultPlus.
”Sot jemi mbledhur pikërisht në Ditën Ndërkombëtare të Refugjatëve, ditë kjo e cila anë e mbanë botës shënohet si një ditë që shpalos nevojat dhe sfidat me të cilat ballafaqohen personat të cilët e braktisitn vendin e tyre për shkak të rrethanave të luftës, apo të arsyeve të tjera. Për ne kosovarët Dita Botërore e Refugjatëve ka një domethënie të veçantë, na kthen në kujtesën kolektive të 20-të viteve më parë ku mijëra kosovarë u dëbuan nga vatrat e tyre. Kjo ditë ma kujton klithmën dhe vuajtjen e mijëra grave e vajzave të cilat e kishin lënë vatrën ë tyre nga dhuna dhe persekutimi i asaj periudhe kohore”, theksoi për të pranishmit drejtoresha ekzekutive e KRCT-së, Feride Rushiti.
Rushiti ndër të tjera theksoi se shpeshë herë refugjatët janë edhe të padëshirueshëm, dhe ishte pikërisht kjo një ndër arsyet që bëri një ekip profesional i përbërë nga psikologë, punonjës social etj, të mblidhen e ta shtrijnë aktivitetin e tyre me këta njerëz që ndajnë histori të dhimbjes e të vuajtjes.
”Shumë herë jemi dëshmitar që në zhargonin mediatik flitet për statistika, edhe krejt ky zhargon harron që mbrapa këtyre numrave ka vuajtje e dhimbje, ka shpirtra të lënduar dhe harrojmë të trajtojmë si qenie njerëzore personat që lënë vatrat e tyre nga persekutimi apo luftrat e ndryshme me të cilat ballafaqohen vendet e tyre”, u shpreh tutje Rushiti.
”Meet My Soul” shpërfaqë një mozaik të dhimbjes, traumës e vuajtjes, dëshirave dhe ëndrrave që këta njerëz kanë. Njerëz këta që sikur të mos ekzistonte lufta, do të jetonin një jetë normale.
”A është shumë të kërkosh një jetë normale?”
”Askush nuk e fillon udhëtimin për t’u përballur me vdekjen, vdekja bëhet pjesë e udhëtimit vetvetiu”
”Pavarësisht se sa i sigurt është vendi në të cilin jetojmë ose sa kohë ka kaluar, dhimbja dhe vuajtja nga e kaluara gjithmonë do të shqetësojnë shpirtin” – Janë këto vetëm disa nga thëniet e shfaqura në këtë libër, që duken sikur rrjedhin nga sytë e secilit person që është bërë pjesë e këtij libri
Për të folur edhe më shumë rreth këtij projekti, i pranishëm ishte edhe shefi i misionit të UNHCR-së Erol Arduç, i cili deklaroi se ndjehet tejet i prekur nga prezenca e të gjithë atyre që kishin ndarë kohën për të qenë pjesë e këtij promovimi. Ai tregoi se ky rrugëtim nuk ka qenë aspak i lehtë, madje, ndër momentet më të vështira, siç tregon ai, ka qenë momenti i ”Heshtjes Absolute”, kur personi që rrëfehej për largimin nga vendi i tij, Arduçi vetë e madje edhe përkthyesja heshtin në momente të caktuara, pasi nga emocionet e mëdha nuk dilnin as fjalët.
”Këto histori janë të pabesueshme ka momente kur shokohesh. ”Meet my soul” hyn shumë thellë në atë shpirt të lënduar, e shpeshë herë të shkatërruar. Si avokat që jam, e di se shumica e gjërave zgjidhen, mirëpo të zgjidhësh një problem nuk do të thotë gjithmonë edhe ta shërosh dhimbjen e tjetrit. Prandaj them se njerëzit si Malisa Zymberi dhe Feride Rushiti janë shumë të nevojshëm dhe të rëndësishëm në botën tonë. Pasi nuk ka rëndësi se kush jemi apo çfarë jemi, në fund të ditës të gjithë kemi frikat tonë”, shprehet Arduç.
E fundit, por jo për nga rëndësia, fjalën e mori edhe autorja e kësaj libre, Malisa Zymberi. Me emocione që vijnë vetëm pas një punë të realizuar nga vullneti dhe dëshira e madhe, Zymberi theksoi se rrugëtimi përmes të cilit kaloi ”Meet My Soul”, e bëri atë që të kuptojë se ka momente të vogla që kur e sheh lumturinë tek këta njerëz, të bën të kuptosh se është pikërisht kjo puna të cilën dëshiron ta bësh.
Zymberi poashtu tregoi se ndër faktorët më shqetësues, është gjuha e urrejtjes që të tjerët kanë ndaj refujgatëve. ”Po shohim shumë gjuhë të urrejtjes ndaj refugjatëve, dhe prekem shumë kur i shoh komentet negative ndaj atyre. Më bën të pyes veten se nga vjen gjithë jo urrejtje”, thekson Zymberi.
Ajo poashtu, shpalosi para të pranishmëve, se gjatë realizimit të këtij libri, ka qenë shumë e rëndësishme të tregohen të kujdesshëm tek ajo se çfarë do të përçojnë tek shoqëria.
”Kemi tentuar që të përçojmë si mesazh përjetimet e ndryshme të këtyre personave, p.sh disa prej storjeve tregojnë që të qenurit refugjatë vjen me sfida të vazhdueshme sëbashku me rrugëtimin e tyre. Kemi fëmijë që kanë lindur në Kosovë, që për mua dhe të gjithë ekipin ka qenë një ndjenjë e veçantë, të shohësh një nënë refugjatë duke dhënë jetë në vendin tënd është e mahnitshme. Mirëpo, kur e shohim fuqinë që këta njerëz kanë, shpesh motivohemi edhe ne”, shprehet tutje Zymberi.
Qendra Kosovare për Rehabilitimin e të Mbijetuarëve të Torturës (QKRMT) është një organizatë joqeveritare e cila ka për fokus zhdukjen e dhunës dhe torturës, prandaj misioni i QKRMT-së është të mbrojë, avancojë dhe promovojë të drejtat e njeriut dhe liritë themelore për të mbijetuarit e torturës dhe formave të tjera të dhunës.
Kjo e cila do të arrihet përmes rehabilitimit dhe trajtimit ndërdisiplinor, fuqizimit socio-ekonomik, avokimit për reformat ligjore dhe institucionale, duke përfshirë hartimin e ligjeve dhe politikave, ndihmën ligjore për aksesin në drejtësi, rritjen e ndërgjegjësimit dhe forcimin e kapaciteteve të audiencave të synuara dhe aktorëve kryesorë, dokumentacionit dhe hulumtimi. / KultPlus.com
“Mësuesit e Gjakovës pishtarë të Kosovës” dhe “Arsimi shqip në Gjakovë dhe rrethinë”, janë dy librat e autorit Ragip Ballata që u promovuan sot në Prishtinë, e për të cilët u tha se janë libra të jashtëzakonshëm që hedhin dritë mbi punën e shumë brezave të mësimdhënësve ndër vite.
Të dy librat përmbajnë mbi 100 dokumente arkivore, si dhe mbi 100 foto autentike, rrëfime veteranësh dhe ngjarje të periudhës së asaj kohë për të cilat flitet në libra.
Libri “Mësuesit e Gjakovës pishtarë të Kosovës”, fokusohet në jetën dhe veprimtarinë e 148 mësuesve. Ndërsa, libri “Arsimi në Gjakovë e rrethinë” trajton hapjen e disa shkollave fillore, të ulëta dhe të mesme, me theks të veçantë për punën e Normales, Gjimnazi i plotë dhe shkollat tjera të hapura deri në vitin 1968, si dhe përplasjet e personelit arsimor karshi përpjekjeve të regjimit serb për zhbërjen e arsimit shqip.
Autori i të dy librave, Ragip Ballata tha se përmes këtyre librave ka dashur që të hedh në dritë kontributin e shumë mësimdhënësve për arsimin shqip.
Ai tha se janë mbi 210 emra që përmenden në të dy librat, e që për secilin prej tyre ka komunikuar me 8 persona për të ndriçuar jetën e tyre.
“Janë pasardhësit e tyre që gjatë leximit të jetëshkrimeve dhe gjurmëve të tyre të lëna në shkolla gjatë punës së tyre do ta rikthejnë kujtesën për rrugëtimin arsimor të prindërve të tyre…Janë këta mësues që na bënë këmbë e dorë, janë këta mësues që janë ushqyer me bukë misri, djathë e turshi, këta mësues janë që bartën në krahë tulla e gurë për të ndërtuar e rindërtuar objektet e vjetra për shkollat dhe për të ndërtuar shkolla të reja. Punuan nënpresion të regjimit cep e më cep të Kosovës për t’i hedhur dritë në udhën e diturisë dhe për t’i hapur shtigjet e të ardhmes tonë”, tha ai.
Autori shtoi se shpreson që gjeneratat e ardhshme të frymëzohen nga puna e paraardhësve të tyre, derisa tha se shpreson që të ketë ngritje të cilësisë në arsim.
Recensenti i librit, Shefqet Canhasi tha se dy librat e autorit Ragip Ballata për shqiptarët, për punëtorët e arsimit dhe për dashamirët e kulturës dhe të letërsisë shqipe kanë një rëndësi të jashtëzakonshme.
“Kanë një rëndësi të jashtëzakonshme. Mendoj se është në nderin e Ministrisë së Arsimit, të Kulturës të kujdesën që këto dy vepra të shkojnë aty ku e kanë vendin në duart e mësuesve, arsimtarëve, profesorëve dhe dashamirëve të arsimit. Këto dy vepra përfaqësojnë një pjesë të përpjekjeve të z.Ragim Ballata dhe mbetet akoma një pjesë e madhe e asaj pune që të sistemohet e të shoh dritën në një të ardhme të afërt besoj”, tha ai.
Ai pati një porosi për gjeneratat e ardhshme që të shkruajnë për ngjarjet që ndodhin, pasi shtoi se e meta e tyre është që kanë qenë pjesë e shumë ngjarjeve, por që nuk i kanë hedhur në letër.
Edhe recensenti tjetër i librave të Ballatës, Arben Hoxha tha se janë libra të jashtëzakonshëm që ofrojnë detaje të shumta për veprimtarinë e mësimdhënësve të asaj kohe.
“Libri i Ragip Ballatës “Arsimi shqip në Gjakovë dhe rrethinë” është një ftesë për ngritjen e aftësive gjykuese e vlerësuese për identitetin tonë etik e historik. Çka kemi synuar, cili është orientimi historik që ne kemi marrë kah më e mira e njerëzores tonë, cilat ishin mundësitë tona historike për të marr orientim drejt zgjedhjeve të caktuara. Prej librit “Arsimi shqip në Gjakovë dhe rrethinë”, me autor Ragip Ballata, mund të kuptojmë se doktrina e misionarizmit në arsimin shqip jo vetëm gjatë periudhës 45-66 por edhe para saj e deri në fillim të mileniumit të III do të jetë humanizmi, iluminizmi dhe kombëtarizmi me bazë metodologjinë kolektiviste”, tha ai.
Librat “Mësuesit e Gjakovës pishtarë të Kosovës” dhe “Arsimi shqip në Gjakovë dhe rrethinë”, ditë më parë janë promovuar edhe në qytetin e Gjakovës. / rtv21.tv / KultPlus.com
Shteti i Kosovës riktheu barasphën e rrënuar të historisë shqiptare që vendosi Konferenca e Londrës.
Promovimi i librit “Kosova – histori e shkurtër” u prit me interesim në Podujevë. Në bibliotekën e qytetit ishte i pranishëm edhe kryetari i Kuvendit Shpëtim Bulliqi, të cilit, autori ia dhuroi librin bashkë me “Kosovën” në tre vëllime në anglisht. Pjesë e këtij promovimi ishte edhe prezantimi i romanit “Shënimet e Gjon Nikollë Kazazit” (botimi i plotësuar), që këto ditë doli nga shtypi, me ç’rast, nga donatori, farmacisti Milaim Abdullahu, iu dhura një pjesë e tirazhit Bibliotekës së qytetit dhe të pranishmëve.
Redaktori dhe botuesi i librit Nazmi Rrahmani, veprën “Kosova – histori e shkurtër” e quajti sintezë të Kosovës në tetë vëllime, e cila në aspektin praktik dhe shkencor, paraqet vazhdimësinë e punës së tij për shkrimin e një historie autoriale jashtë koncepteve ideologjike dhe limiteve që historiografisë shqiptare i vinë nga historiogrefia e Beogradit. Vepra e Buxhovit, theksoi Rrahmani, është e një rëndësie të veçantë, meqë ka vendosur disa standarde të natyrës shqyrtuese dhe rishqyrtuese, veçmas që lidhen me lashtësinë pellazge, rolin e mbretërisë së Dardanisë dhe të Maqedonisë në antikitet si shtylla të saj dhe të tjera të anashkaluara ose të injoruara për interesa të ndryshme politike, që doemos historiografia shqiptare duhet t’i përfill, pa marrë parasysh sjelljen e pakuptueshme “inerte” ndaj saj. Këtë e bën të domosdoshme edhe fakti se, në saje të kësaj vepre dhe depërtimit në qendra të rëndësishme shkencore dhe universitare botërore, tashmë kanë filluar të përfillen nga jashtë dhe të thyejnë gënjeshtrat dhe falsifikimet tjera për shqiptarët nga historiogrfia serbe.
Në fjalën e rastit, autori, pos tjerash u ndal edhe te viti 1913 si dhe mosmarrëveshjet shqiptare të natyrës politike dhe diplomatike me shtetin për afër një shekull që në njëfarë formë vazhdojnë edhe në kohën tonë në raport me dy shtetet shqiptare. Natyrisht se kjo (mos)marrëveshje me shtetin ose së voni edhe me dy shtetet shqiptare lidhet me raportet antihistorike që krijoi Konferenca e Londrës kur krijimi i shtetit të përgjysmuar shqiptarë dhe lënia e trungut të saj jashtë, qendrën historike (Kosovën dhe Maqedoninë bashkë me Epirin) e kthyen në periferi, ndërsa mbetjen tjetër e kthyen në qendër. Këtë realitet me pasoja tragjike për popullatën etnike shqiptare që u shkëput nga tërësia, e cila iu nënshtrua programeve të njohura hegjemoniste nga Beogradi dhe Athina për asimilimin ose rrënimin e strukturës etnike nëpërmes shpronësimeve, shpërnguljeve dhe masave të tjera të etnocideve, kulturocideve e deri te gjenocidet, megjithatë e ndërpreu krijimi i shtetit të Kosovës në vitin 2008, i pranuar ndërkombëtarisht, që njëherësh riktheu baraspeshën e rrënuar të historisë shqiptare që vendosi konferenca e Londrës, zhvillim ky që sipas autorit paraqet të arriturën më të madhe të këtij shekulli. Kështu që, sot dy shtete shqiptare në Ballkan (Shqipëria dhe Kosovë), në njëfarë mënyre korrigjuan padrejtësitë historike ndaj shqiptarëve nga Kriza Lindore e këndej kur hapësira etnike e tyre nën Perandorinë Osmane zuri të bëhet pre e vendeve fqinje (Serbisë, Malit të Zi dhe Greqisë).
Sipas autorit, vendosja e baraspeshës historike shqiptare me krijimin e dy shteteve shqiptare, nuk ka zhvendosur sa duhet dhe si duhet pasojat e mentaliteteve midis “periferisë si qendër dhe qendrës si periferi”, ngaqë logjika e bashkimit kombëtar, si kundërpërgjigje Shqipërisë londineze, mbetet në kornizat ideologjike të shekullit të kaluar, pra te fokusimi te një shtet i përbashkët shqiptar,jashtë realiteteve politike, diplomatike në kuadër të rrethanave gjeostrategjike dhe gjeopolitike. Natyrisht se diskursi i historiografisë institucionale nga Shqipëria, i vendosur mbi kornizat e njohura ideologjike të shtetit komunist si dhe diktati i historiografisë serbo-ruse që ushtrohet sot e gjithëditën te një pjesë e historianëve shqiptarë, ka ndikuar që realitetet londineze të përkthehen “në fakte historike” mbi logjikën shtetërore, me ç’rast, nga historia shqiptare është përjashtuar pjesa më e madhe e trungut (Maqedonia antike, Epiri), ndërsa është minimizuar deri në absurditet Dardania si qendër e antikitetit. Ky shtrembërim antihistorik ka ushqyer edhe reaksionin në formën e parullës “Kosova është Shqipëri”, që si kundër reaksion do të duhej të kishte paradigmën “Shqipëria është Kosovës”, me çka jo vetëm që do të neutralizohej anatema e të ashtuquajturës “Shqipëri e madhe” me konotacione të dëmshme politike, por do të krijohej edhe pamja e drejtë dhe e plotë e historisë shqiptare nga lashtësia si një tërësi, ku Dardania, Maqedonia, Epiri dhe pjesët tjera të Ilirikut, krijojnë trungun etnik, shoqëror-politik dhe kulturor, në vend se të amputohen prej saj pjesët kryesore, siç është vepruar nga historiografia institucionale e shtetit shqiptar, së cilës autori thekson, se i është kundërpërgjigjur me “Kosovën” në tetë vëllime dhe si e tillë, e përkthyer në anglisht në SHBA, e futur si literaturë në universitetet amerikane dhe të shumë vendeve të botës, paraqet pamjen e një Shqipërie të natyrshme, ku Kosova (Dardania) shfaqen si epiqendër e saj.
Por, sipas, autorit, krijimi i shtetit të Kosovës si projekt perëndimor, që njëherësh riktheu baraspeshën e rrënuar shqiptare nga Konferenca e Londrës, nuk ia ka dalë sa duhet të korrigjojë edhe pikëpamjet antihistorike midis realiteteve të reja shtetërore shqiptare. Kështu që, këtu zë fill edhe ai moskuptimi tjetër absurd i shqiptarëve me shtetin shqiptar në dëm të shteteve shqiptare, gjë që viteve të fundit, u pasqyrua këtyre me prapaskenat kundër shtetit të Kosovës, që u zhvilluan në trekëndëshin Beograd-Tiranë-Prishtinë, nga elita të caktuara politike te të tri vendeve, që për moto kishin gjoja “normalizimin e raporteve historike shqiptaro-serbe”, e që në të vërtetë hapnin një pazar në dëm të shtetit të Kosovës, ku arnimet dhe çarrnimet e territoreve (si shkëmbime, korrigjime e të ndryshme), hapnin mundësi për krijimin e Serbisë së Madhe! / KultPlus.com
Promovimi i librave si: ‘’Me ekzistu është vetë kuptimi” nga Sibel Halimi dhe “Mjegulla” nga Dhurata Hoti, si dhe promovimi i punës së rezidentes Katarina Saric, e cila është pjesë e programit të shkrimtarëve në rezidencë “Prishtina nuk ka lumë”, erdhën pikërisht në Teatrin Oda me rastin e shënimit të Ditës Botërore të Librit, ngjarje kjo e organizuar nga Qendra Multimedia, shkruan KultPlus.
Në një ditë kaq të rëndësishme nisi edhe diskutimi rreth letërsisë, prozës dhe poezisë, diskutim ky i moderuar nga Aurela Kadriu, e cila shprehet e kënaqur që sot do të diskutonte me tre gra të cilat sipas saj janë shumë të suksesshme, qoftë në punën letrare e poashtu edhe në profesionet e tjera të tyre.
Fokusi kryesor në këtë mbrëmje ishte edhe krijimtaria letrare e autoreve, që ngjalli emocione për dashamirësit e librit dhe artit në përgjithësi e për të cilën qetësia totale gjeti vend në sallën e mbushur plot me pjesëmarrës.
Ndërsa, për të folur më shumë rreth këmbënguljes për zhanrin e poezisë, prozës dhe tregimit të shkurtër, e pranishme ishte vetë autorja Sibel Halimi.
“Sa herë që diskutohet për poezinë, i atribuohet nocioni i tregut që nënkupton se poezia ik nga ideja që thjesht ne shkruajmë, jo për të përfituar në kuptimin klasik se si kapitalizmi e sheh materializimin e një rezultati të krijuar. Thjesht, po të ishte ashtu atëherë nuk do të kishte ekzistuar as talenti, pra kur talenti krijohet nuk mendohet as fama e as tregu, por thjesht poezia brenda vetes ka një botë të brendshme të shqetësuar”, tregon Halimi.
Sipas saj, poezia ka një kompleksitet prapa vetes që lidhet me shqetësime të brendshme, prandaj akumulohet dhe ndryshohet dialektika duke bërë që komunikimi i shqetësimeve në mënyrë poetike me publikun, për të është vetë vlera. Prandaj, të shkruash poezi në një kohë kaq dinamike është një kohë e distancuar mes lexuesit dhe librit në kuptimin klasik të fjalës sepse në këtë kohë kanë ndërhyrë mjetet teknologjike duke pasuar në strukjen e poetit në një mënyrë komplekse.
“Poezia gjithmonë është konsideruar nga shumë filozofë si niveli i parë i njohjes imagjinative por që nuk ka të bëjë me njohjen por është thjeshtë një reaksion i brendshëm i komunikimit që bëhet me një kategori të caktuar të shoqërore. Por që me kalimin e kohës, poezia është kthyer në zhanër të nivelit të lartë të njohjes, prandaj të shkruash poezi kur ekzistojnë çasje të ndryshme është një karakteristikë që duhet komunikuar”, shpreh Halimi.
Tutje ajo ka folur edhe për problemin që poezia nuk lexohet shumë ose i takon një grupi të caktuar ku sipas saj kjo çështje lidhet drejtpërdrejt me sistemin arsimor, me ç’rast poezia është një zhanër jo atraktiv, e lidhur me nacionalizmin dhe elemente të figurave historike dhe e cila nuk promovohet shumë në kurrikulën e arsimit, prandaj që poezia të gjallërohet e kultivohet, sipas Halimit duhet të ndryshohen mënyrat se si kremtohen ngjarjet e ndryshme kulturore duke ofruar lexuesve poezinë moderne që i dedikohet përditshmërisë, subjektit grua dhe njeriut.
“Sa më shumë që ne e shkëpusim poezinë nga historia dhe turma dhe e afrojmë afër individit, e shohim që poezia është shumë më atraktive se cilido zhanër tjetër”, potencon ajo.
Për Halimin, përkthimi i aktivizmit në poezi nuk mund të jetë një lidhshmëri e thjeshtë sepse ka elemente tematike të dekonstruktimit të gruas në sistemin patriarkal në poezitë e saj por që poezia duhet të shihet përtej aktivizmit, grupeve dhe lëvizjeve moderne që duhet të kenë elemente kritike sepse historia gjithmonë e ka parë gruan vetëm nga elementi i të qenurit ‘nënë’ e për çka në poezi zhveshët komplet elementi ‘nënë’ duke i dhënë liri nënës përmes rolit të plotësuar ndaj vetvetes.
“Ajo çfarë më ka shqetësuar gjithmonë është portretizimi i gruas në dy dimensione, thurja e himneve për të bukurën si kategori estetike, prandaj kur poezia përdoret për dekonstruktimin e normave të krijuara nga shoqëria atëherë konsiderohet një mesazh i rëndësishëm dhe emancipues” përfundon ajo.
Ndërsa, dramaturgia Dhurata Hoti, ka folur për vështirësinë e të shkruarit nëse do të ekzistonte varësia për përfitimet e shitjeve
“Nevoja për të shkruar ka lindur si nevojë për të thënë gjëra që shpesh nuk kanë qenë të përshtatshme ose nuk ka qenë e mjaftueshme vetëm shprehja e vetme ndaj njerëzve. Por që në përgjithësi nuk do të kishin pasur vlerë artistike nëse do të ekzistonin vetëm shkrimet me porosi”, tregon Hoti.
Sipas saj, zhanri i tregimeve të shkurtra erdhi si nevojë për të shprehur skena e momente intensive dhe emocione të skajshme, por që pa pasur nevojë të qëndrohet brenda rregullave të shumta të skenarit dhe dramës, ajo ka shkruajtur për të argëtuar veten, diçka që ka pasur qejf ta lexoj vetë. Prandaj, janë diçka poetike që i përshtaten kohës e jo diçka konsumuese.
Natyra e shkrimeve të Hotit, është cilësuar si një realitet magjik që është i bazuar në gjëra të kohës të tanishme por karakteret kalojnë në gjendje emocionale absurde e sureale dhe që mënyra e perceptimit të saj ndaj karakteristikave të personazheve si ankthi, një cregullim emocional ka bërë që përjetimet e detajuara të ndjehen në lëkurën e çdo kujt, prandaj kjo ndjenjë është përcjell gjatë gjithë librit të saj ku tingujt, ngjyrat, emocionet të ndjehen shumëfish.
“Ky është realiteti im sepse personalisht ekziston tendenca që unë ti shoh gjërat në këtë mënyrë prandaj qëllimi kryesor që nga fillimi për këtë libër ka qenë një emocion i caktuar”, përfundon ajo.
Kurse për anën perspektive rajonale mbi shkrimin e poezisë, ka folur edhe Katarina Saric e cila ka shprehur se ajo shkruan nga rrokullimi i brendësisë shpirtërore.
“Shkrimet i mbaj gjatë në vete derisa i përpunoj në fazën finale, pra në hedhjen në letër. Puna profesionale si shkrimtare është shkrimi nga ndjenjat e brendshme, një rrëfim i brendshëm sidomos kur ajo transmetohet në publik duke zbërthyer kështu shtresat e mia më intime në krijimtarinë dhe përvojën time”, tregon Saric.
“Poezia e angazhuar e shpreh shpirtin e një kombi”, potencon ajo.
Krejt në fund, pas këtij diskutimi për tema nga më të ndryshmet, një larmi mendimesh dhe zërash që portretizuan fuqinë artistike të gruas, ngjarja gjeti fundin me leximin e fragmenteve nga puna e këtyre shkrimtareve duke përmbyllur kështu identitetin e zhanreve diversive në një frymë sa poetike aq edhe thumbuese për secilin që përjeton tërësisht ndjenjën e të dëgjuarit të poezisë. Po ashtu, pas promovimit të librave të pranishmit patën mundësi të marrin nënshkrimet e autoreve për librat e promovuara. / KultPlus.com
Nesër në Teatrin Oda promovohet ”Me ekzistu është vetë kuptimi”, libri i fundit i Sibel Halimit, shkruan KultPlus.
”Me ekzistu është vetë kuptimi” botohet në kuadër të aktiviteteve të organizuar nga Qendra Multimedia për të shënuar 23 prillin, Ditën Botërore të Librit.
Ndërkaq, promovimi i këtij libri pritet të fillojë në orën 18:00.
Vepra “Me ekzistu është vet kuptimi” është botuar nga Qendra Multimedia, projekti është mbështetur nga programi Kultura për Ndryshim që financohet nga Bashkimi Evropian, menaxhohet nga Zyra e BE-së në Kosovë ndërsa implementohet nga Qendra Multimedia e Goethe-Institut.
Sibel Halimi është sociologe dhe njëherit autore e librave poetik “Kopshti i mëkateve” dhe “Qenia nuk banon këtu” si dhe një sërë hulumtimesh në fushën e studimeve sociale dhe gjinore. / KultPlus.com
”Kosova në 14 tregime kulturore-2” nga Arbër Selmani, më datë 23 prill në Ditën Botërore të Librit, duke filluar nga ora 17:00 do të promovohet në Kino Lumbardhi në Prizren, shkruan KultPlus.
Kjo do të jetë një mundësi edhe për ta takuar autorin, disa prej personazheve në libër por dhe për ta blerë librin, i cili kushton 10 euro. Ndërkaq, të gjitha fitimet nga shitja e librit do të shkojnë në ndihmë të fëmijëve me autizëm dhe organizatën ‘Autizmi’ në Kosovë.
Intervistat e përfshira në librin ‘Kosova në 14 tregime kulturore – 2’, flasin për jetën dhe punën e këtyre njerëzve: Xhevat Syla, Mixha Ramë, Adelina Thaçi Meta, Agim Qena, Luan Hajra, Hana Cakuli, Lala Meredith-Vula, Naser Berisha, Rifat Kukaj, Bajram Bylykbashi, Malda Susuri, Zake Prelvukaj, Kenneth Andresen dhe Abdullah Konushevci.
Realizimin e librit e ka ndihmuar Komuna e Prishtinës nga subvencionet e saj vjetore.
Promovimi do të mbahet duke respektuar të gjitha masat qeveritare në mbrojtjen nga covid-19.
Në Prishtinë libri gjendet në Librarinë Dukagjini, Librarinë Artini, Librarinë Buzuku, në SOMA Book Station, në Dit e Nat, në Fondacionin 17-të dhe në KultPlus Caffe Gallery. / KultPlus.com
Më datën 16 shtator të këtij viti, në ambientet e Librarisë Dukagjini do të promovohet libri i fundit i Jusu Buxhovit, përcjellë KultPlus.
Promovimi do të mbahet në formë diskutimi dhe pritet të fillojë në orën 18:00.
Në njoftimin e Librarisë Dukagjini, bëhet e ditur se për shkak të situatës pandemike, numri i pjesëmarrësve është i limituar dhe poashtu bëjnë thirrje që pjesëmarrja e secilit të rezervohet paraprakisht.
Vepra “Dardania – antika dhe mesjeta” mbështetet mbi faktorët kryesorë parahistorikë dhe historikë, që kanë të bëjnë me antikitetin dhe mesjetën si djep i qytetërimit të vjetër botëror në përputhje me zhvillimet shoqërore dhe politike nëpër të cilët ka kaluar e ku Dardanët, si pjesë e botës pellazge-ilire-trake dhe mbretëria e Dardanisë në kuadër të formacioneve shoqërore dhe politike, kanë luajtur një rol të rëndësishëm, e në disa prej tyre, edhe vendimtar. / KultPlus.com
Mbretëresha e të gjitha arteve, sepse poezia e tillë është, një mbretëreshë e vërtetë.
XhemileHysenaj
“Asht Gusht”, libri i autores Linditë Ramushi Dushku, si një mbretëreshë e këndshmë dhe elegante, u promovua sot në ambientin e KultPlus Caffe Gallery. Ky botim pëmbledhë dyzetë poezi të shkruajtura në dialektin gegë, ku motivi i këtij vëllimi poetik është dashuria, poetja i këndon dashurisë herë si nevojë e herë si motiv për jetë. “Dashuria është thelbi i qenies së njeriut, thelbi i gjithçkaje që njeriun e rrethon. Dashuria është gjithmonë e fortë dhe e lidhur me njeriun”, u shpreh autorja. Para një publiku modest, autorja shpalosi vëllimin e saj poetik të ndarë në tri cikle, duke vazhduar më pas me redaktoren e librit, Ilire Zajmi e cila u shpreh se Lindita nuk na i rrëfen ëndrrat por shpalosë shpirtin e saj të çiltër, përmes poezisë së saj dukë vënë në pah fuqishëm unin e saj femëror. “Gruaja në shoqërinë shqiptare është e paragjykuar si gjini e dobët, e pafuqishme, e cila duhet të mendojë fort për çdo veprim të saj”. “Gjuha në poezitë e Linditës është një gegnishte e ëmbël, ligjërimi është i rrjedhshëm dhe i natyrshëm, duke iu përshtatur plotësisht motiveve që trajton”, potencoi Ilire Zajmi. Për të argëtuar publikun dhe për t’i njoftuar paraprakisht për poezinë e Linditës, Elona Çuliq recitoi disa poezi të autores, ku pas çdo poezie përçonte një emocion të lezetshëm tek publiku, i cili dukej sikur filloi të jetonte brenda poezisë./KultPlus.com
Në sallën e promovimit të improvizuar në kuadër të edicionit të 20-të të Panairit të Librit në Prishtinë kanë zënë vend sot edhe dy vëllimet e romanit “Valsi i dashurisë” nga Jetlira Avdijaj, botuar nga shtëpia botuese “Faik Konica”, shkruan KultPlus.
Panairi i Librit në Prishtinë si çdo vit nuk harron që të iu ofrojë hapësirë edhe shkrimtarëve të ri të cilët po fillojnë që të krijojnë vepra të cilat po kërkohen nga lexuesit. Pikërisht si pjesë e gjeneratës më të re të shkrimtarëve, shkrimtarja Jetlira Avdijaj solli promovimin e romanit të saj më të ri “Valsi i Dashurisë”.
Promovimi i dy vëllimeve të romanit, i cili tërhoqi vëmendjen e vizitorëve të panairit ishte një befasi e këndshme për autoren. Ajo ishte përgatitur për botimin e librit por jo edhe për promovimin e tij pikërisht në kuadër të panairit, të cilin ajo e konsideron një pasuri.
“Panairi është një pasuri e cila një herë në vit prezantohet dhe i dedikohet të gjithëve. Të gjithë që marrin pjesë në të pasurojnë njohuritë e tyre, me një fjali më shumë, një titull, një libër, prandaj edhe është kënaqësi e veçantë që unë e kam bërë promovimin e librit pikërisht këtu në panair”, tha ajo për KultPlus.
Romani “Valsi i dashurisë”, i cili mund të mendohet se trajton vetëm temën e dashurisë fsheh prapa tij edhe tema të tjera të cilat shkrimtarja i sheh si aktuale në Kosovë. Një libër që ndërthur në mënyrë të përsosur jetët e njerëzve që marrin frymë në botë krejtësisht të ndryshëm.
““Valsi i dashurisë” trajton sfidat, sakrificat, krimin e organizuar, ndjenjat e mbi të gjitha fuqinë kolosale të dashurisë. Libri trajton edhe tema të tilla si krimi, lufta që ndodh brenda familjeve tona prej kundërthënieve, armiqësive që nuk marrin fund pavarësisht se sa shumë ne mundohemi që ato të përfundojnë e sidomos për dashurinë dhe shpresën e cila i mbanë në këmbë dy personazhet kryesore”, tha autorja.
Sipas autores një copë nga jeta e secilit lexues, fshihet në aventurat e rrezikshme të protagonistëve në libër. Libri sjellë historinë e një studentes e cila bie në dashuri me një agjent sekret.
Pikërisht ky libër ka qenë një ndër librat që i ka marrë më së shumti kohë për ta shkruar shkrimtares Jetlira Avdijaj, ndërsa zbuloi për KultPlus, se ajo u ka dërguar shtëpive botuese edhe libra të tjerë të cilët tashmë i ka përfunduar e që priten të publikohen së shpejti.
Në mesin e këtyre librave është romani “Premtimi”, një roman i cili trajton dashurinë në disa aspekte, duke vënë në pah një premtim të dhënë i cili mbetet për të parë nëse do i mbijetojë sfidave që sjellë jeta. Po ashtu në botim është dërguar edhe libri “Simfonia e fundit”, një simfoni e cila po ashtu trajton dashurinë e cila në këtë libër është në presion të vazhdueshëm nga plumbat, një dashuri që kërkon sakrifica.
Gjatë ditëve sa do të zgjasë panairi do të ketë edhe promovime të librave të tjerë, ndërsa për të gjithë të pasionuarit pas librave panairi do të jetë i hapur deri më 10 qershor në ambientet e Pallatit të Rinisë./ KultPlus.com
“Shoqëri në Alarm”, kështu e ka titulluar librin e saj të ri autorja Sibel Halimi, i cili u promovua sonte në kafe-librarinë Dit’ e Nat’, në Prishtinë, shkruan KultPlus.
Gili Hoxhaj
Libri i saj sjellë një reflektim i cili përfshin zhvillime të gjithëmbarshme në shoqërinë kosovare, në gati pothuajse dy dekadat e fundit.
Arbër Selmani, gazetar dhe redaktor në gazetën për kulturë KultPlus, moderoi këtë promovim libri ku edhe tregoi se brenda këtij libri është e përfshirë një punë e gjatë kërkimore e autores dhe përmban disa figura kontradiktore brenda tekstit. Selmani tregoi se në këtë libër përfshihen citate të Kantit, Simone de Beauvoir. Ai po ashtu tregoi se ky libër përmban edhe emra kontradiktor që lidhen me fusha të ndryshme andaj në këtë libër kanë zënë vend edhe emri i Shefqet Krasniqit, Rexhepi Qosjes, Atifete Jahjaga e deri tek Era Istrefi, ndërsa depërton edhe tek Akademia e Shkencave. Që nga kjo përmbajtje tregon se autorja i ka dhënë një trajtim të veçantë çështjeve të ndryshme të shoqërisë kosovare.
Antropologia Nita Luci, sot gjatë promovimit shpalosi disa nga pjesët më interesante të librit, ajo tha se ky libër nxjerrë në pah disa vështrime dhe mendime që mund të jenë të ndryshme varësisht nga konteksti i leximit. Luci tha se e veçanta e këtij libri vjen në faktin se ndonjëherë e bën lexuesin të qesh edhe në momentet më të dhimbshme. Ajo theksoi pjesën e cila flet për historinë, kombin dhe mustaqet, derisa lexoi dhe një pasazh.
“Burrat janë baballarët e kombit, ata që formuan, zhvilluan dhe drejtuan shtetin. Ata para të cilëve shteti përkulët, njerëz me mustaqe, lavdia e të cilëve në histori nganjëherë rri e varur pikërisht në atë grumbull qimesh”, ishte pjesa të cilën e lexoi antropologia Luci, e cila shtoi se kritika dhe intervenimi feminist mbi kombin vazhdon të jetë gjithnjë temë e rëndësishme për diskutim.
Antropologia Nita Luci poashtu tregoi se veçantia e këtij teksti është se primare e ka dashurinë, pavarësisht çështjeve që trajton.
“Ajo çfarë nxjerrë në pah Sibeli është dashuria, ky tekst nuk flet për Millosheviqin, nuk flet për pronën, për universitetin, ai flet të gjitha ato po primare është dashuria dhe a mundet dashuria të jetë një lloj projekti politik që i mobilizon grupet e ndryshme për interesa të përbashkëta” tha tutje Luci sonte.
Po ashtu dhe sociologia Linda Gusia, kishte lexuar këtë libër ende pa ardhur në duart e lexuesve ndërsa tregoi për të pranishmit dhe tha se punën e autores Halimi e sheh si shumë të rëndësishme lokalizimin e dijes dhe veçmas për lidhjen që bën mes akademisë dhe aktivizimit.
“Viteve të fundit jemi duke u përpjekur që ta tejkalojmë atë hendekun e madh mes akademisë dhe aktivizimit dhe lokalizimit të dijes. Mendoj se është e rëndësishme që ta lokalizojmë dijen dhe angazhimin feminist, poashtu të flasësh për subjektin e gruas prej një konteksti shumë të vështirë”, tha sonte Linda Gusia, e cila po ashtu shtoi se sociologen Sibel Halimn e cilëson si një shembull i një intelektualeje që ka guxim të reagoi mbi fenomenet për të cilat janë shumë të rëndësishme për shoqërinë.
Ky libër në të cilin autorja ka vënë edhe një qasje shkencore, nxjerrë në pah reflektimin e autores për zhvillimet që ndodhin në Kosovë, ndërsa ajo nuk mund t’i ndahet as natyrës së saj poetike, ku brenda librit ka vendosur edhe poezinë e saj.
Vet autorja Sibel Halimi, pohoi se këtë libër ua dedikon vajzave dhe grave që shpesh janë përballur në situata jo të mirë për shkak se për fatin e tyre kanë vendosur grupet e tjera, duke u nisur edhe nga sistemi ynë patriarkal.
“Reagimi im i përditshëm vjen si pasojë e ndryshimeve që kanë ndodhur dy dekadat e fundit dhe që shumë grupe i kanë kanalizuar këto ndryshime në bazë të ideologjive të tyre”, u shpreh Halimi. Ajo më pas tregoi se trupi është pjesë qendrore në pothuajse katër kapituj, për shkak se trupi është i pranishëm kudo por që historia e filozofisë, ajo e psikologjisë dhe feministe ka trajtuar vetëm mendjen.
“Vetëm epoka e fundit e feminizmit përpiqet që trupin ta kthej në figurë qendrore për shkak se trupi është bërë vend i shtypjes, i kontrollit dhe disiplinimit”, ka treguar autorja Halimi.
Arsyeja përse autorja këtë libër ua dedikon vajzave dhe grave të Kosovës, është sepse ky libër është alarmi i fundit që ato t’i kthehen vetvetes, jo duke u përfshirë në ndonjë ideologji por duke reflektuar dhe duke u shndërruar në subjekt.
Autorja Halimi krejt në fund pati një mesazh me të cilin godet edhe në fund të librit, se ky libër shliron edhe gratë edhe burrat që të dy palët janë viktima të sistemit patriarkal./ KultPlus.com
Dramaturgu, regjisori dhe esteti i njohur shqiptar Stefan Çapaliku promovoi sot dy vëllime të romanit “Secili çmendet simbas mënyrës së vet”, në Bibliotekën Kombëtare të Kosovës, shkruan KultPlus.
Gili Hoxhaj
Autori përmes këtij libri rikthehet përmes prozës se gjatë me një roman autobiografik, ku subjekt të rrëfimit ka momentin e prishjes së institucioneve të kultit, në vitin 1967. Romani shtrihet në tri dekada të diktuarës, ndërsa prek rrëfimet në pjesën veriore të qytetit shumëdimensional të Shkodrës, ku autori paraqet personazhe reale. Vëllimi i dytë i këtij libri përmban rreth 29 tregime dhe është i ndarë në tri pjesë.
Frano Kulli, nga enti botues “Gjergj Fishta” tha se krijimtaria letrare e autorit Çapaliku, arrin të prek kulim pikërisht me këtë vepër, pasi që ky libër është mirëpritur në shume qytete të Shqipërisë, ndërsa tha se është i nderuar që këtë libër po e promovojnë para këtij auditorit.
“Krijimtaria e tij kulmon me botimin “Secili çmendet simbas mënyrës së vet”, ky nuk është mendim as i imi as i entit tonë botues por është provuar me ecurinë qe ka pasur vëllimi i parë. Unë mund të ju them që në eksperiencën 20 vjeçare të entit tonë botues është libri më i mirëpritur për lexuesit shqiptar dhe përtej. Ne kemi pasur edhe botime të tjerë të suksesshëm, mirëpo ky libër është edhe njëra nga eksperiencat më të bukura të entit tonë botues”, u shpreh Kulli sot gjatë promovimit të librit.
Shkrimtari Ndue Ukaj lexoi një tekst të titulluar “Çmendia e Stefan Çapaliku”, ku në fillim të tekstit thekson se ky libër duhet të lexohet sepse është një vepër e bukur arti kundër çmendisë.
“Çapaliku ka shënuar suksese në secilën fushë dhe ka marrë çmime ndërkombëtare. Ky është një roman prekës qe flet për kujtesën komuniste, një roman autobiografik që është shkruar me shkathtësi dhe stil rrëmbyes që lexuesit të kultivuar i jep kënaqësi të dyfishtë estetike dhe intelektuale. Me personazhe reale, karakteret e tij nuk janë heronj, por të degdisur në mjerim. Ky roman në të njëjtën kohë hap një shteg të ri për prozën bashkëkohore”, u shpreh shkrimtari Ukaj gjatë ceremonisë promovuese.
Po ashtu në këtë ceremoni për pjesën e parë të librit fjalën e mori edhe shkrimtari dhe profesori Ag Apolloni. Ai tha se përmes kësaj letre më të shkurtër ka paraqitur përshtypjet e tij për pjesën e parë të librit.
“Dramaturgu nuk e ka braktisur dramën, por e ka gjetur atë edhe në prozë. Vazhdimësia gjen një logjikë kohore. Stefan Çapaliku, poet, tregimtar, studies, eseist e veçmas dramaturg së fundi ka ndërmarr një projekt të madh në prozë, që është realizuar në dy vëllime por mund të vazhdoj edhe në ndonjë vëllim tjetër. Vazhdimësia ndjek një logjikë kohore kurse element konstant mbetet narrator i i cili duke dëshmuar për jetën e tij dhe jetën rreth tij e subjektivizon rrëfimin dhe i jep status të një fiksioni autobiografik”, ishin disa nga fjalët e Apollonit në këtë promovim.
Agron Shala foli për pjesën e dytë të romanit “ Secili çmendet simbas mënyrës së vet”, derisa shtoi se autori në të dy vëllimet dëshmon se ka një kujtesë të shkëlqyer dhe paraqitet me një stil unik të shkrimit. Ai tha se për dallim nga pjesa e parë, autori në vëllimin e dytë sheh dhimbjen edhe në situatat më komike dhe se vëllimin e dytë e katarakterizon dhe ëndrra.
Vet autori Stefan Çapaliku, nuk foli shumë në këtë ceremoni vetëm se falënderoi të pranishmit, duke shtuar se ka lidhje shumë të forta me Prishtinën.
“Ne jetojmë në një kohë ku njeriu çmendet lehtë”, ishte një nga fjalitë të cilën ai e theksoi në fjalimin e tij.
“ Siç ka qenë televizioni i rëndësishëm në vëllimin e parë, nëse libri do të ketë vëllimin e katërt, unë do te merrem me rrjetet sociale për të treguar se sa lehtë është të çmendësh përmes këtij rrjeti. Mendoj se luajtja jonë e përditshme do të duhej me qenë “O Zot na ruaj mendjen e kresë””, tha autori në promovimin e tij në Prishtinë./ KultPlus.com
Në Panairin e 20-të të librit në Tiranë, librave të letërsisë shqipe do ju shtohet edhe një titull “Çka nuk tregohet nuk ka ekzistue” i poetes Manjola Brahaj, shkruan KultPlus.
Ky vëllim është i treti në radhë që vjen pas “Vajtimit të Kalipsosë” dhe “Na nuk jena t’ktuhit” që të dy këto vëllime të vlerësuara me çmime kombëtare dhe ndërkombëtare. Sipas vlerësimeve të bëra nga kritika ky libër i saj vazhdon të ruajë frymën dhe brumin e autenticitetit të menjëherëkapshëm nga lexuesi, ndaj këtu po sjellim edhe mendimet e Primo Shllakut dhe të Ag Apollonit për poezitë e poetes Manjola Brahaj.
“Ka ma se nji dekadë e gjysëm që në rrafshin e letrave shqipe asht shfaqë nji çetë poetesh, ose ma mire me thanë, poeteshash të cilat, në njifarë mënyre po shkruejnë nji letërsi “feministe”. Mbas zhvillimit të nji revolucioni gjinor ktu tek na, mbas viteve ’90, marrëdhaniet ndërgjinore u liberalizuen në të mire të çlirimit të energjive krijuese dhe lirive personale. Kjo çetë poeteshash që sot janë shumëzue në numër e që unë kam pas dëshirën me i quejtë “amazona”, amazona letrare gjithsesi, pa e matë se deri ku mund të ketë avancue ky revolucion gjinor, pa e ditë se ku ata ndodhen në raport me frontin e tij praktik, lëshojnë klithmen e tyne vetmitare ndaj lexuesit, me bindjen e plotë se të paktën janë ato që po e përçojnë këtë “revolucion” në sferën kulturore si sanksionim i nji statusi social që ai ka marrë edhe bekimin e arteve. ManjolaManjola Brahaj që ka librin e saj të tretë me poema, asht konseguente sa ndaj vetes aq edhe ndaj rrymës së “amazonave”, të cilës i përket me cilësinë e një elementi të skeletit të saj. Ajo sjell në vargje nji frymë të ngjeshun erotizmi konsumativ, plot me afrime deri në të gjitha zonat e rreptësisë së ksaj tabuje jo shum të vjetër të struktures mendore të shqiptarit. Manjola Brahaj buron kulturalisht nga nji zone folk-tradite ku vargnimi erotik asht ma i avancuemi i të gjithë trevave shqiptare, ajo buron prej nji gjuhë-tradite ku risitë letrare u shfaqen ma së pari e ma së forti se askund tjetër. Mbi shpinën e Manjolës Brahaj shtyjnë me brinat e tyne dy tradita lokomotiva : ajo e sensualitetit të guximshëm e sugjestiv dhe ajo e gjuhës kapilare që “ia merr saktë masën mendimit”. Manjola Brahaj e ka plot koshin me fruta të nxehtë të Shqipnisë së Epër. Manjola asht femën edhe në letërsi…”, shkruan Primo Shllaku për librin e Manjola Brahajt.
Ndërsa shkrimtari Ag Apolloni, thotë se Manjola Brahaj ka krijuar stilin e saj autentik në poezinë më të re shqipe.
“Manjola Brahaj poezinë e artikulon si palimpsest gjinocentrik, duke ia bashkuar zërit të saj edhe jehonën e zërave femërorë që vijnë nga miti për t’i folur njeriut bashkëkohor. Poezia e saj është lirikë e thelbit, jo e gëzhojës, prandaj shpërthen emocionalisht, duke shpërfillur skemat morale, strukturat formale dhe standardin gjuhësor. Në këtë mënyrë poetja Manjola Brahaj ka krijuar stilin e saj autentik në poezinë më të re shqipe”, ka shkruar Ag Apolloni./ KultPlus.com
Festivali “Mirëdita, dobar dan!” dhe Shtëpia Botuese Samizdat B92 organizojnë promovimin e trilogjisë së librit “Serbët dhe shqiptarët ndër shekuj” nga Petrit Imami, shkruan KultPlus.
Ky promovim bëhet më 14 nëntor me fillim nga ora 14:00 në Qendrën Informative dhe Kulturore të BE-së në Prishtinë ndërsa panelistë do të jenë: Aleksandar Pavloviç (Instituti për filozofi dhe teori sociale), Shkelzen Maliqi (Filozof) dhe Shkelzen Gashi (Publicist), moderator i këtij promovimi do të jetë Veran Matic (Drejtor i Samizdatit B92).
Kopjet e para të librit në gjuhën shqipe do të shpërndahen falas për pjesëmarrësit e këtij eventi.
Përkthimi simultan është i siguruar.
Kjo ngjarje organizohet nga Festivali “Mirëdita, dobar dan!” dhe Shtëpia Botuese Samizdat B92. Publikimi i librit është mbështetur nga Zyra për Çështje të Komuniteteve të Kryeministrit të Kosovës dhe Ambasada Norvegjeze në Prishtinë. Festivali “Mirëdita, dobar dan!” organizohet nga Integra (Kosovë) në partneritet me Fondacionin Kosovar për Shoqëri të Hapur (Kosovë), Nisma e të Rinjve për të Drejtat e Njeriut (Serbi) dhe Iniciativat Qytetare (Serbi) dhe mbështetet nga Fondacioni Charles Stewart MOTT, Ambasada Zvicerane në Prishtinë dhe Ministria e Kulturës në Kosovë./ KultPlus.com
Autori Agron Alibali sot ka promovuar librin e tij “Faik Konica – Dritëhijet e një Diplomati” në Amfiteatrin e Madh të Bibliotekës Kombëtare të Kosovës “Pjetër Bogdani”, shkruan KultPlus.
Ky libër është nderuar me çmim nga Federata Panshqiptare Vatra – The Hearth ndërsa është mirëpritur edhe përuruar më parë edhe në Bibliotekën e Kongresit në SHBA dhe në Bibliotekën Kombëtare në Shqipëri.
Libri “Faik Konica – Dritëhijet e një Diplomati” bazohet në arkivën e legatës shqiptare në SHBA, në tërë praktikën diplomatike dhe konsullore të legatës së Konicës. Ky libër voluminoz i përberë nga hedh dritë të veçantë mbi veprimtarinë diplomatike dhe juridike të Konicës. Kjo vepër u cilësua si rezultat i një punë shumë të gjatë, në konsultim me arkivat e Shqipërisë, SHBA-së dhe në disa vende të tjera të Evropës.
Profesori dhe publicisti, Rrahman Paçarizi u shpreh se të flasësh për këtë vepër përveç së është nder dhe kënaqësi është edhe një përgjegjësi edhe një mision gati i pamundur për shkak të fakteve të reja që sjellë autori.
“Është vështirë të shkruash për këtë libër për shkak se është tepër voluminoz dhe kërkon mjeshtëri shkrimi për ta trajtuar në pak faqe dhe pak minuta, 640 faqe tekst, shumë fotografi domethënëse dhe treguesi të emrave dhe një parathënie substanciale si në abstrakt janë ilustrim i përgjithshëm I një punë gjigante dhe fasionante që ka bërë studiuesi Alibali duke gjurmuar në jetën dhe veprën e Faik Koncës”, ka thënë Paçarizi.
Ai po ashtu shtoi se ky libër krahas shumë të dhënave që sjellë përmban edhe disa aspekte të tjera të anës njerëzore të jetës së Faik Koncës.
“Faik Konica gjatë kohës sa udhëhoqi misionin e tij diplomatik në Shtetet e Bashkuara nuk përtonte të merret edhe me hallet e emigrantëve atje”, theksoi Paçarizi.
Kurse studiuesi shqiptaro-britanik, Bejtullah Destani, tha se autori me këtë libër ka bërë shumë për Faik Konicën dhe punën e tij si diplomat.
“Agroni ka bërë një libër të jashtëzakonshëm, nuk kam parë që një person të merret aq gjatë me një libër dhe ta bëjë në mënyrë aq pedante dhe sekrete, pa njoftuar asnjë person. Një prej punëve të jashtëzakonshme që ka bërë autori është se ka zbuluar dy gjëra të mëdha siç është zbulimi i një biblioteke të Konicës dhe arkivi i legatës së Uashingtonit”, tha Destani.
Kurse vet autori Agron Alibali pas falënderimit të Biblitokës Kombëtare të Kosovës dhe të pranishmit, ai para tyre shpalosi edhe shumë detaje të rëndësishme lidhur me librin dhe figurën e Konicës. Ai tregoi fotografi të Konicës i rrethuar nga biblioteka e tij e famshme në Uashington nga prilli i vitit 1993, për mënyrën se si ai përfaqësoi vendin e tij të vogël me elegancë dhe dinjitet në një kryeqytet të sofistikuar, për mënyrën se si ai fuqizoi marrëdhëniet SHBA- Shqipëri, duke theksuar se ai ka qenë negociues i 4 traktateve dy paleshe. Ai po ashtu tregoi edhe për punën e tij si ambasador kulturor i Shqipërisë në SHBA duke shtuar se Konica mund të konsiderohet si i dërguari i parë diplomatik i Kosovës në vitin 1911. Si një student i Harvardit dhe njohës i 12 gjuhës, ai u shpreh se Konica shquhej si një ndër figurat më të nderuara në Uashington, si mendjehollë dhe xixëllues. Ai nxjerri në pah kontributin e Konicës në dhënien e mendime të vyera në lëmin kushtetuese për shtetin e ri shqiptar./ KultPlus.com
Autori Agron Alibali nesër do të promovoj librin e tij “Faik Konica – Dritëhijet e një Diplomati” në Amfiteatrin e Madh të Bibliotekës Kombëtare të Kosovës “Pjetër Bogdani”, me fillim nga ora 11:00, shkruan KultPlus.
Libri “Faik Konica – Dritëhijet e një Diplomati” bazohet në arkivën e legatës shqiptare në SHBA, në tërë praktikën diplomatike dhe konsullore të legatës së Konicës dhe konsullit Prifti në Boston dhe në arkiva të tjera në SHBA.
Libri është nderuar me çmim nga Federata Panshqiptare Vatra – The Hearth dhe është përuruar më parë në Bibliotekën e Kongresit në SHBA dhe në Bibliotekën Kombëtare në Shqipëri./KultPlus.com
