‘Po nisem për të fundit herë, dhe pi për dashurinë e shenjtë’

Poezi nga Robert Burns / Përktheu Dritëro Agolli

Për mua gjej një shishe verë,
Ma hidh në kupën e argjendtë
Po nisem për të fundit herë
Dhe pi për dashurinë e shenjtë.

Kërcet direku i anijes
Kur era rreh e ndehet terri
Kur toka dalëngadalë zë fshihet
Unë pi për ty, e dashur Meri!

Më pret tufani dhe stuhia
Flamuri ngrihet palë palë
Për luftë larg më fton buria
Shigjetat derdhen valë-valë.

S’më tremb aspak luftë e tërbuar,
S’më tremb sfilitja, humbja, sherri,
Më tremb veç ndarja e trishtuar
Veç ndarja e hidhur me ty, Meri! / KultPlus.com

‘Po nisem për të fundit herë, dhe pi për dashurinë e shenjtë’

Poezi nga Robert Burns / Përktheu Dritëro Agolli

Për mua gjej një shishe verë,
Ma hidh në kupën e argjendtë
Po nisem për të fundit herë
Dhe pi për dashurinë e shenjtë.

Kërcet direku i anijes
Kur era rreh e ndehet terri
Kur toka dalëngadalë zë fshihet
Unë pi për ty, e dashur Meri!

Më pret tufani dhe stuhia
Flamuri ngrihet palë palë
Për luftë larg më fton buria
Shigjetat derdhen valë-valë.

S’më tremb aspak luftë e tërbuar,
S’më tremb sfilitja, humbja, sherri,
Më tremb veç ndarja e trishtuar
Veç ndarja e hidhur me ty, Meri! / KultPlus.com

Findlej

Poezi nga: Robert Burns

Shqipëroi: Dritëro Agolli

Po kush me shkop në xham troket?
“S’do mend që jam Findlej?”
-Shtëpia fle dhe s’ka lezet!
“Nuk fle!” – i tha Findlej.

-Po si guxon këtej të vish?
“Guxoj!” – i tha Findlej.
-Ki mendjen punën mos e prish!
E prish!” – i tha Findlej.

-Deriçkën hapur po ta kesh…
“Ta kem!” – i tha Findlej.
-Pa gjumë natën do më lesh!
“Pa gjumë” – i tha Findlej.

-Dhe po të lashë në shtëpi…
“Më ler!” – i tha Findlej
-Të gjen mëngjesi në gosti!
“Më gjen – i tha Findlej.

-Sikur të gdhihem tok me ty…
“Me mua!” – tha Findlej.
-Ty prapë ky shteg ta bën me sy
“Ma bën!” – i tha Findlej.

Për mua gjej një shishe verë

Poezi nga Robert Burns / Përktheu Dritëro Agolli

Për mua gjej një shishe verë,
Ma hidh në kupën e argjendtë
Po nisem për të fundit herë
Dhe pi për dashurinë e shenjtë.

Kërcet direku i anijes
Kur era rreh e ndehet terri
Kur toka dalëngadalë zë fshihet
Unë pi për ty, e dashur Meri!

Më pret tufani dhe stuhia
Flamuri ngrihet palë palë
Për luftë larg më fton buria
Shigjetat derdhen valë-valë.

S’më tremb aspak luftë e tërbuar,
S’më tremb sfilitja, humbja, sherri,
Më tremb veç ndarja e trishtuar
Veç ndarja e hidhur me ty, Meri!