“Feja ime është dashuria, çdo zemër është tempulli im”

Thënie nga Rumi:

Ndonëse rruga s’merr kurrë fund, bëj një hap përpara dhe vazhdo të ecësh, mos u tut nga largësia. Në këtë rrugëtim, lëre zemrën të jetë udhërrëfyesja jote kur trupi ngurron dhe është mbytur nga frika.

Ti erdhe papritur dhe vodhe prej meje tri gjëra. Durimin nga zemra, ngjyrën nga fytyra dhe gjumin nga sytë.

Jo vetëm ata që flasin të njëjtën gjuhë, por edhe ata që ndajnë të njëjtat ndjenja e kuptojnë njëri-tjetrin.

I thashë natës, “Nëse je e dashuruar me hënën, kjo sepse kurrë s’qëndron gjatë”. Nata u kthye dhe më tha, “Nuk është faji im. Kurrë nuk e shoh diellin, nga ta di që dashuria është e pafund?”

Ji i çmendur dhe i dehur me dashuri, nëse je shumë i kujdesshëm, dashuria nuk do të të gjejë.

Duhet të vazhdosh ta thyesh zemrën derisa të hapet.

Lerë heshtjen të të çojë në bërthamën e jetës.

Duhet të hesht. Të hesht. Dhe ta lë dashurinë të përshkruajë vetveten: nën një përshkrim të lumtur, të gëzuar që s’merr
fund kurrë.

Kurrë mos e humb shpresën, zemra ime, mrekullitë burojnë nga e padukshmja.

Mjaft me fjalë! Hap dritaren në qendër të kraharorit… Lëri shpirtrat të hyjnë dhe të dalin.

Mund të mësosh të dashurosh vetëm duke dashuruar.

Nëse fjalët dalin nga zemra, ato do të hyjnë në zemër.

Duke bërë si më thanë të tjerët, u verbova. Duke shkuar kur të tjerët më kërkonin, humba. Më pas u largova prej të gjithëve, edhe prej vetes. Kështu i gjeta të gjithë, edhe veten.

Unë nuk jam këto flokë, nuk jam kjo lëkurë, jam shpirti që jeton brenda tyre.

Nëse ke shumë, fal prej pasurisë tënde. Nëse ke pak, dhuro prej zemrës.

Bëhu si lulja që ia jep aromën edhe dorës që e këput.

Detyra jote nuk është të kërkosh dashuri, por të kërkosh dhe të gjesh të gjitha pengesat që vetja jote ka ndërtuar kundër dashurisë.

Nuk kam fe. Feja ime është dashuria. Çdo zemër është tempulli im.

Unë buzëqesh si një lule, jo vetëm me buzë, por me tërë qenien.

Mos u gënje nga bukuria ime, drita që më sheh në fytyrë vjen nga qiriu i shpirtit tim.

Kur bota të gjunjëzon, je në pozicionin e duhur për t’u lutur.

Përse po troket në çdo derë? Jepi, trokit në derën e zemrës tënde!

Ai që vë intelektin mbi dëshirat është më i lartësuar se engjëjt, ai që vë dëshirat mbi intelektin, është më pak se një kafshë. /KultPlus.com

‘Hape zemrën tënde dhe do dëgjosh harpat e ëngjëjve’

Thënie nga Rumi:

Hape zemrën tënde dhe do dëgjosh harpat e ëngjëjve.
Gjithçka në univers ndodhet brenda teje. Kërkoje çdo gjë prej së brendshmi.
Pse qëndron i burgosur, kur dera është krejtësisht e hapur?
Arsyeja është e pafuqishme në shprehjen e dashurisë.
E Bukura na rrethon nga të gjitha anët.
Po ti? Kur do e nisësh atë Udhëtimin e gjatë brenda vetes tënde?
Flladi i agimit ka secrete për të të zbuluar. Mos fli sërish!
Dje isha i zgjuar dhe doja të ndryshoja botën. Sot jam i mençur dhe dua të ndryshoj veten time.
Kërko përtej mendimeve të tua; kështu mund të pish nga nektari i kulluar i Këtij Momenti.
Shkëlqe, sikur gjithë Universi të ishte i yti.
E vetmja bukuri që zgjat është bukuria e Zemrës.
Në fund të jetës, aty ku ka mbetur vetëm fryma e fundit, nëse ti vjen, do të ngrihem dhe do të këndoj…
Kopshti i botës nuk ka kufi, përveçse brenda mendjes tënde.
Ëngjëlli është i lirë për shkak të diturisë; bisha për shkak të injorancës. Mes të dyve, mbetet biri i njeriut që i duhet të përpiqet e luftojë.
Ndërsa futesh më thellë brenda zemrës, pasqyra bëhet më e pastër dhe e qartë.
Dashuria është drita e shpirtit.
Dashuria është ura mes teje dhe gjithçkaje tjetër.
Kur bën gjëra prej shpirtit tënd, ndjen një lumë gëzimi brenda teje.
E vërteta e lartëson zemrën, ashtu si uji shuan etjen.
Ekziston një zë, që nuk përdor fjalë. Dëgjoje!
Dëgjo me veshët e tolerancës! Shiko me sytë e dhemshurisë! Fol me gjuhën e dashurisë!
Pas dëshpërimit, lulëzojnë shumë shpresa, ashtu si pas errësiravë, mijra diej hapen dhe nisin të shkëlqejnë.
Nëse kërkon shpirtin, bëhesh Shpirt. Nëse kërkon ushqim, bëhesh ushqim. Bëhesh ajo çka kërkon.
I thashë natës, “Nëse je e dashuruar me hënën, kjo sepse kurrë s’qëndron gjatë”. Nata u kthye dhe më tha, “Nuk është faji im.
Kurrë nuk e shoh diellin, nga ta di që dashuria është e pafund?”
Ji i çmendur dhe i dehur me dashuri, nëse je shumë i kujdesshëm, dashuria nuk do të të gjejë.
Duke bërë si më thanë të tjerët, u verbova. Duke shkuar kur të tjerët më kërkonin, humba. Më pas u largova prej të gjithëve, edhe prej vetes. Kështu i gjeta të gjithë, edhe veten.
“Heshtja është gjuha e Zotit. Gjithçka tjetër është përkthim i keq”.
“Mjaft veprove sikur je kaq i vogël. Ti je Universi në lëvizje prej ekstaze”.
“Ajo që ti kërkon është duke të kërkuar ty”.
“Mos vajto. Çdo gjë që ti humbet, të vjen përsëri në një tjetër formë”.
“Ngri fjalët e tua, jo zërin tënd.
Eshtë shiu që i rrit lulet, jo bubullimat”.
“Injoroji ata që të bëjnë të ndiesh frikë dhe trishtim, që të degradojnë e të shpien drejt sëmundjes e vdekjes”.
“Atje ku ka rrënoja, ka edhe shpresë për një thesar”.
“Gjithçka në Univers është brenda teje. Kërkoje gjithçka nga vetja”.
“Mos u kënaq me histori, se si gjërat kanë ndodhur me të tjerët. Shpalos mitin tënd”./ KultPlus.com

Ai i cili e ka zemrën e zgjuar…

Poezi e shkruar nga Rumi.

Ka shumë të cilëve sytë i janë të hapura
Dhe të cilëve zemrat e fjetura;
Sidoqoftë, çfarë mund të shihet
Nga krijesat e thjeshta të ujit dhe baltës?
Por ai i cili e ka zemrën e zgjuar
Do të di dhe do jetojë këtë mister;
Derisa sytë e kokës së tij do flejnë.
Nëse zemra yte nuk është ende e ndriçuar
Ji gjithë i zgjuar, ji kërkimtar i zemrës,
Ji vazhdimisht në luftë me shpirtin.
Por nëse zemra juaj është veçse e zgjuar,
Flej paqësisht, flej në duart e Dashurisë,
Sepse syri yt shpirtëror nuk mungon
Prej shtatë qiejve dhe shtatë drejtimeve./ KultPlus.com

Duke kërkuar fytyrën tënde

Poezi nga Rumi
Që nga fillimi i jetës time
Jam duke kërkuar fytyrën Tënde
Por sot e pashë.

Sot e pashë tërheqjen,
Bukurinë,
Mëshirën e papërshkruar
Të fytyrës që po e kërkoja
Ditën që të gjeta Ty.

Dhe ata që dje më qeshnin
Dhe më fyenin 
Tu vie keq
Që nuk kërkuan ashtu si kërkova unë.

Jam mahnitur nga madhëria e bukurisë Tënde
Dhe do të dëshiroja të shikoja me njëqind sy.
Zemra më është djegur me pasion
Dhe e ka kërkuar përherë
Këtë bukuri të mahnitshme që tani e mbajë.

Më vie turp ta quaj këtë dashuri njerëzore
Dhe kam frikë nga Zoti ta quaj Hyjnore.

Era e aromës tënde, sikurse flladi i mëngjezit
Erdhi tek qetësia e kopshtit.

Më fryve jetë të re në mua
Jam bërë hija dhe rrezja jote e diellit.

Shpirti im thërret në ekstazë.
Çdo fije në qenien time ka rënë në dashuri me Ty.
Shkëlqimi Yt ka ndezur një zjarr në zemrën time
Dhe e ke bërë të qartë për mua Tokën dhe Qiellin.

Shigjeta ime e dashurisë arriti cakun.

Jam në shtëpinë e mëshirës.

Dhe një vend lutjesh zemra ime u bë. /KultPlus.com

Përtej dashurisë

Poezi e shkruar nga Rumiu.

Në qoftë se nuk di të duash,
Mëso të duash,
Patjetër përpiqu të duash
Çdo gjë që të sheh syri,
Çdo gjë që percepton,
Çdo gjë që mund të imagjinosh
Duaje, duaje,
Të duash mëso
Edhe çdo gjë që dëgjon,
Çdo gjë që ndodhet në këtë univers…
Asgjë të shëmtuar s’ka në këtë botë,
Asgjë, pale sa e rëndomtë të të duket,
Një insekt sa i vogël po as ai
i shëmtuar nuk është,
Një fije bar merre në dorë
Sa e brishtë a nuk e sheh?
Duaj lulet, gurët, retë,
Çdo gjë me formën, ngjyrën, kuptimin e saj,
Duaje, duaje,
Mëso të duash,
Përpiqu të duash,
Bota për dashurinë tënde është krijuar,
Më parë mëso dashurinë,
Shiko një vogëlush,
Sa i mrekullueshëm,
Mendo dhe ata që e sollën atë në jetë,
Sepse kjo botë është krijuar për dashuri,
Duaji njerëzit,
Ata për të mos qenë vetëm
Pranë teje të jenë
Për këtë, vërtetë për këtë,
Janë krijuar,
I gjithë universi
Me zinxhirë të dashurisë është lidhur,
Prandaj edhe ti,
Të japësh dashuri mëso!
Sepse dije, në shpirtin tënd,
Për të gjitha këto paska vend,
Mos harro,
Bota vetë trembet nga njerëzit
Pa dashuri,
Dhe nga frika,
Prej tyre largohet,
Apo më e keqja, ju bëhet armike,
Prej vetes i largon,
Duaje edhe vdekjen,
Mëso ta duash që të dish se ka një Përjetësi…
Dhe nëse të duash mësove,
Edhe të tjerëve duhet t’ua mësosh,
Që me sekretin e mrekullueshëm të kësaj bote,
Njerëzimit t’i shërbesh…/KultPlus.com

‘Përtej dashurisë’

Poezi e shkruar nga Rumiu

Në qoftë se nuk di të duash,
Mëso të duash,
Patjetër përpiqu të duash
Çdo gjë që të sheh syri,
Çdo gjë që percepton,
Çdo gjë që mund të imagjinosh
Duaje, duaje,
Të duash mëso
Edhe çdo gjë që dëgjon,
Çdo gjë që ndodhet në këtë univers…
Asgjë të shëmtuar s’ka në këtë botë,
Asgjë, pale sa e rëndomtë të të duket,
Një insekt sa i vogël po as ai
i shëmtuar nuk është,
Një fije bar merre në dorë
Sa e brishtë a nuk e sheh?
Duaj lulet, gurët, retë,
Çdo gjë me formën, ngjyrën, kuptimin e saj,
Duaje, duaje,
Mëso të duash,
Përpiqu të duash,
Bota për dashurinë tënde është krijuar,
Më parë mëso dashurinë,
Shiko një vogëlush,
Sa i mrekullueshëm,
Mendo dhe ata që e sollën atë në jetë,
Sepse kjo botë është krijuar për dashuri,
Duaji njerëzit,
Ata për të mos qenë vetëm
Pranë teje të jenë
Për këtë, vërtetë për këtë,
Janë krijuar,
I gjithë universi
Me zinxhirë të dashurisë është lidhur,
Prandaj edhe ti,
Të japësh dashuri mëso!
Sepse dije, në shpirtin tënd,
Për të gjitha këto paska vend,
Mos harro,
Bota vetë trembet nga njerëzit
Pa dashuri,
Dhe nga frika,
Prej tyre largohet,
Apo më e keqja, ju bëhet armike,
Prej vetes i largon,
Duaje edhe vdekjen,
Mëso ta duash që të dish se ka një Përjetësi…
Dhe nëse të duash mësove,
Edhe të tjerëve duhet t’ua mësosh,
Që me sekretin e mrekullueshëm të kësaj bote,
Njerëzimit t’i shërbesh…/KultPlus.com

Duke kërkuar fytyrën tënde

Poezi nga Rumi
Që nga fillimi i jetës time
Jam duke kërkuar fytyrën Tënde
Por sot e pashë.

Sot e pashë tërheqjen,
Bukurinë,
Mëshirën e papërshkruar
Të fytyrës që po e kërkoja
Ditën që të gjeta Ty.

Dhe ata që dje më qeshnin
Dhe më fyenin 
Tu vie keq
Që nuk kërkuan ashtu si kërkova unë.

Jam mahnitur nga madhëria e bukurisë Tënde
Dhe do të dëshiroja të shikoja me njëqind sy.
Zemra më është djegur me pasion
Dhe e ka kërkuar përherë
Këtë bukuri të mahnitshme që tani e mbajë.

Më vie turp ta quaj këtë dashuri njerëzore
Dhe kam frikë nga Zoti ta quaj Hyjnore.

Era e aromës tënde, sikurse flladi i mëngjezit
Erdhi tek qetësia e kopshtit.

Më fryve jetë të re në mua
Jam bërë hija dhe rrezja jote e diellit.

Shpirti im thërret në ekstazë.
Çdo fije në qenien time ka rënë në dashuri me Ty.
Shkëlqimi Yt ka ndezur një zjarr në zemrën time
Dhe e ke bërë të qartë për mua Tokën dhe Qiellin.

Shigjeta ime e dashurisë arriti cakun.

Jam në shtëpinë e mëshirës.

Dhe një vend lutjesh zemra ime u bë. /KultPlus.com

“Nëse ke shumë, fal prej pasurisë tënde, nëse ke pak, dhuro prej zemrës”

KultPlus ju sjell sot disa nga thëniet më të mira nga Rumi:

Ndonëse rruga s’merr kurrë fund, bëj një hap përpara dhe vazhdo të ecësh, mos u tut nga largësia. Në këtë rrugëtim, lëre zemrën të jetë udhërrëfyesja jote kur trupi ngurron dhe është mbytur nga frika.

Ti erdhe papritur dhe vodhe prej meje tri gjëra. Durimin nga zemra, ngjyrën nga fytyra dhe gjumin nga sytë.

Jo vetëm ata që flasin të njëjtën gjuhë, por edhe ata që ndajnë të njëjtat ndjenja e kuptojnë njëri-tjetrin.

I thashë natës, “Nëse je e dashuruar me hënën, kjo sepse kurrë s’qëndron gjatë”. Nata u kthye dhe më tha, “Nuk është faji im. Kurrë nuk e shoh diellin, nga ta di që dashuria është e pafund?”

Ji i çmendur dhe i dehur me dashuri, nëse je shumë i kujdesshëm, dashuria nuk do të të gjejë.

Duhet të vazhdosh ta thyesh zemrën derisa të hapet.

Lerë heshtjen të të çojë në bërthamën e jetës.

Duhet të hesht. Të hesht. Dhe ta lë dashurinë të përshkruajë vetveten: nën një përshkrim të lumtur, të gëzuar që s’merr
fund kurrë.

Kurrë mos e humb shpresën, zemra ime, mrekullitë burojnë nga e padukshmja.

Mjaft me fjalë! Hap dritaren në qendër të kraharorit… Lëri shpirtrat të hyjnë dhe të dalin.

Mund të mësosh të dashurosh vetëm duke dashuruar.

Nëse fjalët dalin nga zemra, ato do të hyjnë në zemër.

Duke bërë si më thanë të tjerët, u verbova. Duke shkuar kur të tjerët më kërkonin, humba. Më pas u largova prej të gjithëve, edhe prej vetes. Kështu i gjeta të gjithë, edhe veten.

Unë nuk jam këto flokë, nuk jam kjo lëkurë, jam shpirti që jeton brenda tyre.

Nëse ke shumë, fal prej pasurisë tënde. Nëse ke pak, dhuro prej zemrës.

Bëhu si lulja që ia jep aromën edhe dorës që e këput.

Detyra jote nuk është të kërkosh dashuri, por të kërkosh dhe të gjesh të gjitha pengesat që vetja jote ka ndërtuar kundër dashurisë.

Nuk kam fe. Feja ime është dashuria. Çdo zemër është tempulli im.

Unë buzëqesh si një lule, jo vetëm me buzë, por me tërë qenien.

Mos u gënje nga bukuria ime, drita që më sheh në fytyrë vjen nga qiriu i shpirtit tim.

Kur bota të gjunjëzon, je në pozicionin e duhur për t’u lutur.

Përse po troket në çdo derë? Jepi, trokit në derën e zemrës tënde!

Ai që vë intelektin mbi dëshirat është më i lartësuar se engjëjt, ai që vë dëshirat mbi intelektin, është më pak se një kafshë. / KultPlus.com

“Pjekuria shpirtërore fitohet kur pushojmë së shtuari “lumturinë” gjërave materiale”

KultPlus ju sjell sot një mësim mbi jetën nga Rumi që vlen të lexohet nga secili.

Çfarë është helmi?

Gjithçka përtej asaj që na nevojitet është helm. Mund të jetë pushtet, rehati, ushqim, ego, ambicie, frikë, zemërim… çfarëdo.

Ç’ është frika?

Mospranimi i dyshimit. Nëse pranojmë pasigurinë, kthehet në guxim.

Ç’ është zilia?

Mospranimi i lumturisë së tjetrit. Nëse e pranojmë, kthehet në frymëzim.

Ç’ është zemërimi?

Mospranimi i asaj që është përtej kontrollit tonë. Nëse e pranojmë, bëhet tolerancë.

Ç’ është urrejtja?

Mospranimi i njerëzve ashtu siç janë. Nëse i pranojmë pa kushte, atëherë, kjo kthehet në dashuri.

Ç’ është pjekuria shpirtërore?Është kur ndalojmë së përpjekuri për të ndryshuar të tjerët dhe kur përqendrohemi në ndryshimin e vetes.

Është kur ne i pranojmë njerëzit ashtu siç janë.

Është, kur ne kuptojmë se të gjithë janë të përshtatshëm, sipas perspektivës së tyre.

Është kur mësoni të thoni “lëreni të shkojë”.

Është kur ju jeni në gjendje të mos keni “pritshmëri” në një marrëdhënie dhe jepni nga vetja për kënaqësinë e dhënies.

Kur kuptojmë se atë që bëjmë e bëjmë për paqen tonë.

Është kur ndalojmë së treguari botës sa të zgjuar jemi.

Është kur ndalojmë së kërkuari miratimin e të tjerëve.

Është kur ndalojmë së krahasuari me të tjerët.

Është kur ju jemi në paqe me vetveten.

Pjekuria shpirtërore është kur jemi në gjendje të dallojmë midis “nevojës” dhe “dëshirës” dhe jemi të aftë të çlirohemi nga kjo dëshirë…

E fundit dhe më e rëndësishmja!Pjekuria shpirtërore fitohet kur pushojmë së shtuari “lumturinë” gjërave materiale! / KultPlus.com

Osho: Rumi është poet dhe mistik, një kombinim i rrallë

Osho për Rumin

Poema nga Mevlana Jalaluddin Rumi është e mrekullueshme, si gjithmonë. Ai ka folur fjalë të mrekullueshme. Është njëri nga poetët më me rëndësi të cilët janë poashtu mistik. Ky është një kombinim i rrallë, ka miliona poet në botë dhe ka shumë pak mistik në botë, por një njeri që i ka të dyjat është shumë vështirë të gjendet. Rumi është një lule shumë e rrallë. Është një poet i madh gjithashtu edhe një mistik i madh. Dhe, poetika e tij nuk është vetëm poetike, jo vetëm një radhitje e bukur e fjalëve. Ajo përmban kuptim të thellë, dhe shenja drejtuese drejt të vërtetës finale. Nuk është argëtim, është ndritje.

Rumi nuk do të thotë asgjë, është emri i një vendi, për shkak se ai erdhi nga Rum ai u quajt Rumi. Mesazhi i tij është Dashuria dhe ai i përket kategorive më të larta të Buddha-ve . Ai ishte njeriu që krijoi një metodë të re meditimi, whirling ose duke u vërtitur, rrotulluar.
Ka pasur qindra metoda, Rumi ka kontribuar me një metodë të veçantë. Ai u bë i ndriçuar jo duke u ulur në heshtje si një Buddha, ai u bë i ndriçuar duke vallëzuar. Dhe vallëzimi i tij është i veçantë. Ju rrotulloheni e rrotulloheni, si një rrotë që lëviz shpejt e më shpejt, ju jeni edhe boshti edhe rrota. Fëmijët e vegjël e pëlqejnë atë shumë. Pothuajse në të gjithë botën prindërit i ndalojnë fëmijët e tyre që ta bëjnë atë, sepse ata janë të frikësuar se mund ti merren mendtë, por ata nuk e dinë se fëmijët janë duke shijuar diçka shumë të veçantë .
Kur një fëmijë i vogël rrotullohet ai humb ndjenjën e të qenit një trup, ai fillon të rrijë pezull mbi trupin e tij, ai mund të shohë vetërrotullimin e trupit të tij – dhe kjo është mrekullia e metodës. Por ne ndalemi nga prindërit tanë shumë herët .
Jalaluddin Rumi futi këtë metodë. Ai vetë u bë i ndriçuar nga tridhjetë e gjashtë orë rrotullimi të vazhdueshëm. Ai kishte hipur mbi një re, ai nuk mund të ndalej deri sa ai ra poshtë. Por, kur ai hapi sytë dhe u ngrit ai ishte një njeri krejtësisht tjetër, i vjetri ishte zhdukur. Njerëzit ishin mbledhur për ta parë atë, mijëra njerëz – sepse ai ishte një mistik i njohur. Çfarë i kishte ndodhur atij ? Ishte çmendur apo çfarë. Ai i kishte thënë dishepujve të tij se ai nuk duhej të shqetësohej.,(sepse meditonte).
Për tridhjetë e gjashtë orë ai vallëzoi dhe vallëzoi derisa u zhduk në atë vallëzim, vallëzimi ngeli por vallëzuesi u zhduk – ego vdiq. Dhe ai mund të shihte trupin e tij nga një plan më i lartë duke vallëzuar diku në tokë . Ai u bë një vrojtues në kodër, kurse trupi ndodhej në luginën e thellë të errët. Dhe kështu ai ia dha metodën dishepujve të tij. Mesazhi i tij ishte Dashuri dhe vallëzim. Dashuroni tërë ekzistencën ,kështu që ju të mund të vallëzoni dhe vallëzoni për të braktisur në mënyrë që ju të mund të dashuroni.
Shumë pjesë të Rumit janë kthyer në një muzikë të mrekullueshme nga Deepak Chopra dhe shumë artistë si Madona, Demi Moore etj… / KultPlus.com

“Asgjë të shëmtuar s’ka në këtë botë”

Poezi e shkruar nga Rumi

Në qoftë se nuk di të duash,
Mëso të duash,
Patjetër përpiqu të duash
Çdo gjë që të sheh syri,
Çdo gjë që percepton,
Çdo gjë që mund të imagjinosh
Duaje, duaje,
Të duash mëso
Edhe çdo gjë që dëgjon,
Çdo gjë që ndodhet në këtë univers…
Asgjë të shëmtuar s’ka në këtë botë,
Asgjë, pale sa e rëndomtë të të duket,
Një insekt sa i vogël po as ai
i shëmtuar nuk është,
Një fije bar merre në dorë
Sa e brishtë a nuk e sheh?
Duaj lulet, gurët, retë,
Çdo gjë me formën, ngjyrën, kuptimin e saj,
Duaje, duaje,
Mëso të duash,
Përpiqu të duash,
Bota për dashurinë tënde është krijuar,
Më parë mëso dashurinë,
Shiko një vogëlush,
Sa i mrekullueshëm,
Mendo dhe ata që e sollën atë në jetë,
Sepse kjo botë është krijuar për dashuri,
Duaji njerëzit,
Ata për të mos qenë vetëm
Pranë teje të jenë
Për këtë, vërtetë për këtë,
Janë krijuar,
I gjithë universi
Me zinxhirë të dashurisë është lidhur,
Prandaj edhe ti,
Të japësh dashuri mëso!
Sepse dije, në shpirtin tënd,
Për të gjitha këto paska vend,
Mos harro,
Bota vetë trembet nga njerëzit
Pa dashuri,
Dhe nga frika,
Prej tyre largohet,
Apo më e keqja, ju bëhet armike,
Prej vetes i largon,
Duaje edhe vdekjen,
Mëso ta duash që të dish se ka një Përjetësi…
Dhe nëse të duash mësove,
Edhe të tjerëve duhet t’ua mësosh,
Që me sekretin e mrekullueshëm të kësaj bote,
Njerëzimit t’i shërbesh… /KultPlus.com

“Feja ime është dashuria, çdo zemër është tempulli im”

Thënie nga Rumi:

Ndonëse rruga s’merr kurrë fund, bëj një hap përpara dhe vazhdo të ecësh, mos u tut nga largësia. Në këtë rrugëtim, lëre zemrën të jetë udhërrëfyesja jote kur trupi ngurron dhe është mbytur nga frika.

Ti erdhe papritur dhe vodhe prej meje tri gjëra. Durimin nga zemra, ngjyrën nga fytyra dhe gjumin nga sytë.

Jo vetëm ata që flasin të njëjtën gjuhë, por edhe ata që ndajnë të njëjtat ndjenja e kuptojnë njëri-tjetrin.

I thashë natës, “Nëse je e dashuruar me hënën, kjo sepse kurrë s’qëndron gjatë”. Nata u kthye dhe më tha, “Nuk është faji im. Kurrë nuk e shoh diellin, nga ta di që dashuria është e pafund?”

Ji i çmendur dhe i dehur me dashuri, nëse je shumë i kujdesshëm, dashuria nuk do të të gjejë.

Duhet të vazhdosh ta thyesh zemrën derisa të hapet.

Lerë heshtjen të të çojë në bërthamën e jetës.

Duhet të hesht. Të hesht. Dhe ta lë dashurinë të përshkruajë vetveten: nën një përshkrim të lumtur, të gëzuar që s’merr
fund kurrë.

Kurrë mos e humb shpresën, zemra ime, mrekullitë burojnë nga e padukshmja.

Mjaft me fjalë! Hap dritaren në qendër të kraharorit… Lëri shpirtrat të hyjnë dhe të dalin.

Mund të mësosh të dashurosh vetëm duke dashuruar.

Nëse fjalët dalin nga zemra, ato do të hyjnë në zemër.

Duke bërë si më thanë të tjerët, u verbova. Duke shkuar kur të tjerët më kërkonin, humba. Më pas u largova prej të gjithëve, edhe prej vetes. Kështu i gjeta të gjithë, edhe veten.

Unë nuk jam këto flokë, nuk jam kjo lëkurë, jam shpirti që jeton brenda tyre.

Nëse ke shumë, fal prej pasurisë tënde. Nëse ke pak, dhuro prej zemrës.

Bëhu si lulja që ia jep aromën edhe dorës që e këput.

Detyra jote nuk është të kërkosh dashuri, por të kërkosh dhe të gjesh të gjitha pengesat që vetja jote ka ndërtuar kundër dashurisë.

Nuk kam fe. Feja ime është dashuria. Çdo zemër është tempulli im.

Unë buzëqesh si një lule, jo vetëm me buzë, por me tërë qenien.

Mos u gënje nga bukuria ime, drita që më sheh në fytyrë vjen nga qiriu i shpirtit tim.

Kur bota të gjunjëzon, je në pozicionin e duhur për t’u lutur.

Përse po troket në çdo derë? Jepi, trokit në derën e zemrës tënde!

Ai që vë intelektin mbi dëshirat është më i lartësuar se engjëjt, ai që vë dëshirat mbi intelektin, është më pak se një kafshë. / KultPlus.com

‘Unë zgjodha të të dua në heshtje’


Poezi nga Rumi

Unë zgjodha të të dua në heshtje…
Sepse brenda në heshtje,
Unë s’gjej refuzim.

Unë zgjodha të të dua në brengën time…
Sepse brenda saj, askush s’të zotëron dot veç meje.

Unë zgjodha të të adhuroj nga larg…
Sepse largësia, mund t’më mbrojë prej dhimbjes.

Unë zgjodha të të puth me erën…
Sepse era puth më lehtë se buzët e mia.

Unë zgjodha të të mbaj në ëndrrat e mia…
Sepse në to, ti nuk ke fund. / KultPlus.com

Rumi: Duhet ta thyeni zemrën derisa të hapet

Me siguri se deri tani keni dëgjuar për poetin e njohur persian Rumin. Mençuria e tij asnjëherë nuk kishte kufizuar nga barrierat nacionale apo kulturore.

Një këndvështrim i tillë si i Rumit është shumë i rëndësishëm për ne në këto kohëra të urrejtjes dhe luftërave.

Më poshtë, ju mund t’i gjeni të listuara disa prej thënieve më inspiruese të këtij poeti të mahnitshëm.

– “Detyra juaj nuk duhet të jetë të kërkoni dashurinë, por t’i kërkoni të gjitha barrierat që i keni ndërtuar brenda vetes kundër dashurisë”

– “Çfarë jeni duke kërkuar, është duke ju kërkuar juve”

– “Mos u pikëlloni. Çdo gjë që humbni vjen në një formë tjetër”

– “Dje kam qenë i zgjuar, kam dashur ta ndryshoj botën. Sot jam i mençur, andaj jam duke e ndryshuar vetveten”

– “Ju keni lindur me krah, përse preferoni të zvarriteni tërë jetën?”

– “Rritni fjalët, jo zërin. Është shiu ai që i rritë lulet, jo vetëtima”

– “Fjalët janë pretekst. Është lidhja e brendshme ajo që e tërheq një person te tjetri, jo fjalët”

 – “Lamtumirat janë vetëm për ata që dashurojnë me sy. Për ata që dashurojnë me zemër e shpirt nuk ka ndonjë gjë të tillë si ndarja”

– “Plaga është vendi nga ku drita futet në ju”

– “Kudo që jeni, dhe çfarëdo që bëni, qëndroni të dashuruar”

– “Duhet ta thyeni zemrën derisa të hapet”

– “Dua të këndoj siç këndojnë zogjtë, duke mos u brengosur kush më dëgjon ose çfarë mendojnë tjerët”

– “Dashuria është ura mes juve dhe çdo gjëje tjetër”

-“Përse vazhdoni të qëndroni në burg kur dera është krejtësisht e hapur?”

– “Mbyllni sytë, bini në dashuri, rrini aty”

– “E vetmja bukuri që zgjatë është bukuria e zemrës”. / KultPlus.com

814 vite nga lindja e poetit persian, Rumi

Kanë kaluar më shumë se 800 vjet nga lindja e Rumi-t, një mistik, poet, filozof dhe teolog sufist i shekullit të 13-të, i lindur më 30 shtator 1207, por ndikimi i Rumiut nuk e ka humbur kurrë lidhjen e tij me tokat që ai e bekoi.

Si një ceremoni e tillë e veçantë u organizua në Lahore, kryeqyteti krahinor i provincës Punjab të Pakistanit, nga ‘Minhaj-ul-Quran International’, një organizatë joqeveritare që punon në mbi 100 vende të globit për të festuar Rumin.

Një numër i madh i burrave dhe grave u mblodhën para ‘Gosha-e-Durood’, një dhomë e veçantë lutjesh në organizatë që është një kopje e varrit të Rumiut në Konia, një provincë në jug të kryeqytetit të Turqisë, Ankara, në rajonin qendror të Anadollit.

Mevlana, në botën anglishtfolëse, zakonisht quhet Rumi, për shkak të Anadollit, vendit ku kaloi pjesën më të madhe të jetës së tij të mëvonshme. Në vende të ndryshme të Lindjes së Mesme dhe Turqi, ai zakonisht quhet Mevlana ose ndonjë variant tjetër i Mawlana, që do të thotë “mjeshtri ynë”.

Varri i Rumi-t të madh të Islamit dhe xhamia e tij shoqëruese, në Konia, Turqi. (Foto e Shutterstock)

Gjatë ceremonisë speciale, u lançua një libër audio nga Tahir-ul-Kadri mbi pamjen fizike të Profetit Muhamed.

Njerëzit me telefon dhe email dërgojnë kërkesat e tyre për t’u lutur në dhomë dhe më vonë përzgjidhen sipas shërbimit të radhës të parë në grupe nga gjashtë deri në shtatë persona në një ndërrim. Deri tani, më shumë se 4 miliardë përshëndetje janë thirrur.

Dhoma e lutjeve u hap në vitin 2007 me një kosto totale prej 3.5 milion dollarë.

Banorët veshin një fustan të veçantë, si një dervish, gjatë ndërrimeve të tyre tetëorëshe dhe gjithashtu agjërojnë ndërsa luten.

“Ashtu si Rumi, unë gjithmonë dua të përhap mesazhin e dashurisë dhe paqes në shoqëritë dhe komunitetet. Nëse mund të fitoj paqen e brendshme, automatikisht do të marr paqen e jashtme dhe do ta shndërroj jetën time në një parajsë,” tha Mohsin Rasool, një besimtar që reciton Darood Shareef. / KultPlus.com

‘Rritni fjalët, jo zërin, është shiu ai që i rritë lulet, jo vetëtima’

Me siguri se deri tani keni dëgjuar për poetin e njohur persian Rumin.

Mençuria e tij asnjëherë nuk kishte kufizuar nga barrierat nacionale apo kulturore.

Një këndvështrim i tillë si i Rumit është shumë i rëndësishëm për ne në këto kohëra të urrejtjes dhe luftërave.

Më poshtë, ju mund t’i gjeni të listuara disa prej thënieve më inspiruese të këtij poeti të mahnitshëm.

– “Detyra juaj nuk duhet të jetë të kërkoni dashurinë, por t’i kërkoni të gjitha barrierat që i keni ndërtuar brenda vetes kundër dashurisë”

– “Çfarë jeni duke kërkuar, është duke ju kërkuar juve”

– “Mos u pikëlloni. Çdo gjë që humbni vjen në një formë tjetër”

– “Dje kam qenë i zgjuar, kam dashur ta ndryshoj botën. Sot jam i mençur, andaj jam duke e ndryshuar vetveten”

– “Ju keni lindur me krah, përse preferoni të zvarriteni tërë jetën?”

– “Rritni fjalët, jo zërin. Është shiu ai që i rritë lulet, jo vetëtima”

– “Fjalët janë pretekst. Është lidhja e brendshme ajo që e tërheq një person te tjetri, jo fjalët”

 – “Lamtumirat janë vetëm për ata që dashurojnë me sy. Për ata që dashurojnë me zemër e shpirt nuk ka ndonjë gjë të tillë si ndarja”

– “Plaga është vendi nga ku drita futet në ju”

– “Kudo që jeni, dhe çfarëdo që bëni, qëndroni të dashuruar”

– “Duhet ta thyeni zemrën derisa të hapet”

– “Dua të këndoj siç këndojnë zogjtë, duke mos u brengosur kush më dëgjon ose çfarë mendojnë tjerët”

– “Dashuria është ura mes juve dhe çdo gjëje tjetër”

-“Përse vazhdoni të qëndroni në burg kur dera është krejtësisht e hapur?”

– “Mbyllni sytë, bini në dashuri, rrini aty”

– “E vetmja bukuri që zgjatë është bukuria e zemrës”. / KultPlus.com

‘Prej vetvetes krejt jam ndâ, plotësisht i Joti tash jam bâ’

Poezi nga Rumi

Përktheu: Edin Q. Lohja

Çka ndodh, djalosh, po u bâne ashik si unë –
çdo ditë marrosje, çdo natë vajtim pa fund?
Prej syve nuk të hiqet e Tija shëmbëlltyrë –
dyqind drita në sytë e tuej, prej asaj fytyrë.
Prej tanë miqve ishe shkëputë,
prej dynjasë i kishe la duert:
“Prej vetvetes krejt jam ndâ,
plotësisht i Joti tash jam bâ.
Kur përzihem me kët’ hallk, jam ujë e vaj,
përjashta i bashkuem, përmrenda i ndamë.”
I marrosun bâhesh po i le dëshirat mënjanë,
po s’asht marrosje qi heqimi i gjen derman.
Sikur heqimët për nji dekik kyt dert ta shijojshin,
zinxhirët i kishin këputë, librat do t’i coptojshin.
Boll! Leni tana mbrapa, lyp minierë sheqerit hak!
Banu i tretun në at’ sheqer, si qumshti në kajmak!

Xhelāl ed-Dīn Rūmī, Dīvān-i Shems-i Tabrīzī, gazeli 244. / KultPlus.com

Një mësim mbi jetën nga Rumi që vlen të lexohet nga secili

Sot në ditën e lindjes së shkrimtarit të madh Rumi, KultPlus ju sjell një mësim mbi jetën nga Rumi që vlen të lexohet nga secili.

Çfarë është helmi?

Gjithçka përtej asaj që na nevojitet është helm. Mund të jetë pushtet, rehati, ushqim, ego, ambicie, frikë, zemërim… çfarëdo.

Ç’ është frika?

Mospranimi i dyshimit. Nëse pranojmë pasigurinë, kthehet në guxim.

Ç’ është zilia?

Mospranimi i lumturisë së tjetrit. Nëse e pranojmë, kthehet në frymëzim.

Ç’ është zemërimi?

Mospranimi i asaj që është përtej kontrollit tonë. Nëse e pranojmë, bëhet tolerancë.

Ç’ është urrejtja?

Mospranimi i njerëzve ashtu siç janë. Nëse i pranojmë pa kushte, atëherë, kjo kthehet në dashuri.

Ç’ është pjekuria shpirtërore?Është kur ndalojmë së përpjekuri për të ndryshuar të tjerët dhe kur përqendrohemi në ndryshimin e vetes.

Është kur ne i pranojmë njerëzit ashtu siç janë.

Është, kur ne kuptojmë se të gjithë janë të përshtatshëm, sipas perspektivës së tyre.

Është kur mësoni të thoni “lëreni të shkojë”.

Është kur ju jeni në gjendje të mos keni “pritshmëri” në një marrëdhënie dhe jepni nga vetja për kënaqësinë e dhënies.

Kur kuptojmë se atë që bëjmë e bëjmë për paqen tonë.

Është kur ndalojmë së treguari botës sa të zgjuar jemi.

Është kur ndalojmë së kërkuari miratimin e të tjerëve.

Është kur ndalojmë së krahasuari me të tjerët.

Është kur ju jemi në paqe me vetveten.

Pjekuria shpirtërore është kur jemi në gjendje të dallojmë midis “nevojës” dhe “dëshirës” dhe jemi të aftë të çlirohemi nga kjo dëshirë…

E fundit dhe më e rëndësishmja!Pjekuria shpirtërore fitohet kur pushojmë së shtuari “lumturinë” gjërave materiale! / KultPlus.com

“Dje isha i zgjuar, ndaj doja të ndryshoja botën. Sot jam i mençur, ndaj po ndryshoj veten time”

Thënie të bukura nga Rumi

“Shto fjalët, jo zërin. Është shiu që i rrit lulet, jo stuhia”.

“Ne kemi lindur prej dashurisë. Dashuria është mamaja jonë”.

“Dje isha i zgjuar, ndaj doja të ndryshoja botën. Sot jam i mençur, ndaj po ndryshoj veten time”.

“Ji mirënjohës për çdo gjë që vjen në jetën tënde, sepse çdo gjë është dërguar si një guidë nga lart”.

“Çdo moment përmbaj qindra mesazhe nga Zoti”.

“Edhe në fund të jetës ime, kur të kem vetëm një frymë të mbetur, nëse ti vjen, do të çohem e do të këndoj”.

“Kur jam me ty, unë mund të qëndroj zgjuar gjithë natën. Ndërsa kur ti nuk je këtu, unë nuk mund të shkoj dot as në gjumë. Falëndero Zotin për të dyja rastet e pagjumësisë dhe për diferencat që Ai ka krijuar midis tyre”.

“Çdo i gjallë ka për ta shijuar vdekjen, por vetëm disa prej tyre mund ta shijojnë jetën”.

“Kur i bën gjërat me shpirt, ke për të ndjerë një lumë kënaqësie brenda vetes”.

“Shndrit sikur gjithë universi të ishte yti”.

“Ai që ka një mik të mirë, nuk ka nevojë për një pasqyrë”.

– Rumi /KultPlus.com

“Feja ime është dashuria, çdo zemër është tempulli im”

Thënie nga Rumi

Ndonëse rruga s’merr kurrë fund, bëj një hap përpara dhe vazhdo të ecësh, mos u tut nga largësia. Në këtë rrugëtim, lëre zemrën të jetë udhërrëfyesja jote kur trupi ngurron dhe është mbytur nga frika.

Ti erdhe papritur dhe vodhe prej meje tri gjëra. Durimin nga zemra, ngjyrën nga fytyra dhe gjumin nga sytë.

Jo vetëm ata që flasin të njëjtën gjuhë, por edhe ata që ndajnë të njëjtat ndjenja e kuptojnë njëri-tjetrin.

I thashë natës, “Nëse je e dashuruar me hënën, kjo sepse kurrë s’qëndron gjatë”. Nata u kthye dhe më tha, “Nuk është faji im. Kurrë nuk e shoh diellin, nga ta di që dashuria është e pafund?”

Ji i çmendur dhe i dehur me dashuri, nëse je shumë i kujdesshëm, dashuria nuk do të të gjejë.

Duhet të vazhdosh ta thyesh zemrën derisa të hapet.

Lerë heshtjen të të çojë në bërthamën e jetës.

Duhet të hesht. Të hesht. Dhe ta lë dashurinë të përshkruajë vetveten: nën një përshkrim të lumtur, të gëzuar që s’merr
fund kurrë.

Kurrë mos e humb shpresën, zemra ime, mrekullitë burojnë nga e padukshmja.

Mjaft me fjalë! Hap dritaren në qendër të kraharorit… Lëri shpirtrat të hyjnë dhe të dalin.

Mund të mësosh të dashurosh vetëm duke dashuruar.

Nëse fjalët dalin nga zemra, ato do të hyjnë në zemër.

Duke bërë si më thanë të tjerët, u verbova. Duke shkuar kur të tjerët më kërkonin, humba. Më pas u largova prej të gjithëve, edhe prej vetes. Kështu i gjeta të gjithë, edhe veten.

Unë nuk jam këto flokë, nuk jam kjo lëkurë, jam shpirti që jeton brenda tyre.

Nëse ke shumë, fal prej pasurisë tënde. Nëse ke pak, dhuro prej zemrës.

Bëhu si lulja që ia jep aromën edhe dorës që e këput.

Detyra jote nuk është të kërkosh dashuri, por të kërkosh dhe të gjesh të gjitha pengesat që vetja jote ka ndërtuar kundër dashurisë.

Nuk kam fe. Feja ime është dashuria. Çdo zemër është tempulli im.

Unë buzëqesh si një lule, jo vetëm me buzë, por me tërë qenien.

Mos u gënje nga bukuria ime, drita që më sheh në fytyrë vjen nga qiriu i shpirtit tim.

Kur bota të gjunjëzon, je në pozicionin e duhur për t’u lutur.

Përse po troket në çdo derë? Jepi, trokit në derën e zemrës tënde!

Ai që vë intelektin mbi dëshirat është më i lartësuar se engjëjt, ai që vë dëshirat mbi intelektin, është më pak se një kafshë. /KultPlus.com

Rumi: Duhet ta thyeni zemrën derisa të hapet

Me siguri se deri tani keni dëgjuar për poetin e njohur persian Rumin. Mençuria e tij asnjëherë nuk kishte kufizuar nga barrierat nacionale apo kulturore.

Një këndvështrim i tillë si i Rumit është shumë i rëndësishëm për ne në këto kohëra të urrejtjes dhe luftërave.

Më poshtë, ju mund t’i gjeni të listuara disa prej thënieve më inspiruese të këtij poeti të mahnitshëm.

– “Detyra juaj nuk duhet të jetë të kërkoni dashurinë, por t’i kërkoni të gjitha barrierat që i keni ndërtuar brenda vetes kundër dashurisë”

– “Çfarë jeni duke kërkuar, është duke ju kërkuar juve”

– “Mos u pikëlloni. Çdo gjë që humbni vjen në një formë tjetër”

– “Dje kam qenë i zgjuar, kam dashur ta ndryshoj botën. Sot jam i mençur, andaj jam duke e ndryshuar vetveten”

– “Ju keni lindur me krah, përse preferoni të zvarriteni tërë jetën?”

– “Rritni fjalët, jo zërin. Është shiu ai që i rritë lulet, jo vetëtima”

– “Fjalët janë pretekst. Është lidhja e brendshme ajo që e tërheq një person te tjetri, jo fjalët”

 – “Lamtumirat janë vetëm për ata që dashurojnë me sy. Për ata që dashurojnë me zemër e shpirt nuk ka ndonjë gjë të tillë si ndarja”

– “Plaga është vendi nga ku drita futet në ju”

– “Kudo që jeni, dhe çfarëdo që bëni, qëndroni të dashuruar”

– “Duhet ta thyeni zemrën derisa të hapet”

– “Dua të këndoj siç këndojnë zogjtë, duke mos u brengosur kush më dëgjon ose çfarë mendojnë tjerët”

– “Dashuria është ura mes juve dhe çdo gjëje tjetër”

-“Përse vazhdoni të qëndroni në burg kur dera është krejtësisht e hapur?”

– “Mbyllni sytë, bini në dashuri, rrini aty”

– “E vetmja bukuri që zgjatë është bukuria e zemrës”. 

Rumi: Duhet të vazhdosh ta thyesh zemrën derisa të hapet

1. “Ndonëse rruga s’merr kurrë fund, bëj një hap përpara dhe vazhdo të ecësh, mos ke frik nga largësia. Në këtë rrugëtim, lëre zemrën të jetë udhërrëfyesja jote kur trupi ngurron dhe është mbytur nga frika.”

2. “Ti erdhe papritur dhe vodhe prej meje tri gjëra. Durimin nga zemra, ngjyrën nga fytyra dhe gjumin nga sytë.”

3. “Jo vetëm ata që flasin të njëjtën gjuhë, por edhe ata që ndajnë të njëjtat ndjenja e kuptojnë njëri-tjetrin.”

4. “I thashë natës, “Nëse je e dashuruar me hënën, kjo sepse kurrë s’qëndron gjatë”. Nata u kthye dhe më tha, “Nuk është faji im. Kurrë nuk e shoh diellin, nga ta di që dashuria është e pafund?”

5. “Ji i çmendur dhe i dehur me dashuri, nëse je shumë i kujdesshëm, dashuria nuk do të të gjejë.”

6. “Duhet të vazhdosh ta thyesh zemrën derisa të hapet.”

7. “Lerë heshtjen të të çojë në bërthamën e jetës.”

8. “Duhet të hesht. Të hesht. Dhe ta lë dashurinë të përshkruajë vetveten: nën një përshkrim të lumtur, të gëzuar që s’merr
fund kurrë.”

9. “Kurrë mos e humb shpresën, zemra ime, mrekullitë burojnë nga e padukshmja.”

10. “Mjaft me fjalë! Hap dritaren në qendër të kraharorit… Lëri shpirtrat të hyjnë dhe të dalin.”

11. “Mund të mësosh të dashurosh vetëm duke dashuruar.”

12. “Nëse fjalët dalin nga zemra, ato do të hyjnë në zemër.”

13. “Duke bërë si më thanë të tjerët, u verbova. Duke shkuar kur të tjerët më kërkonin, humba. Më pas u largova prej të gjithëve, edhe prej vetes. Kështu i gjeta të gjithë, edhe veten.”

14. “Unë nuk jam këto flokë, nuk jam kjo lëkurë, jam shpirti që jeton brenda tyre.”

15. “Nëse ke shumë, fal prej pasurisë tënde. Nëse ke pak, dhuro prej zemrës.”

16. “Bëhu si lulja që ia jep aromën edhe dorës që e këput.”

17. “Detyra jote nuk është të kërkosh dashuri, por të kërkosh dhe të gjesh të gjitha pengesat që vetja jote ka ndërtuar kundër dashurisë.”

18. “Nuk kam fe. Feja ime është dashuria. Çdo zemër është tempulli im.”

19. “Unë buzëqesh si një lule, jo vetëm me buzë, por me tërë qenien.”

20. “Mos u gënje nga bukuria ime, drita që më sheh në fytyrë vjen nga qiriu i shpirtit tim.”

21. “Kur bota të gjunjëzon, je në pozicionin e duhur për t’u lutur.”

22. “Përse po troket në çdo derë? Jepi, trokit në derën e zemrës tënde!”

23. “Ai që vë intelektin mbi dëshirat është më i lartësuar se engjëjt, ai që vë dëshirat mbi intelektin, është më pak se një kafshë.”

– Rumi

“E vetmja bukuri që zgjatë është bukuria e zemrës”

“Detyra juaj nuk duhet të jetë të kërkoni dashurinë, por t’i kërkoni të gjitha barrierat që i keni ndërtuar brenda vetes kundër dashurisë”

– “Çfarë jeni duke kërkuar, është duke ju kërkuar juve”

– “Mos u pikëlloni. Çdo gjë që humbni vjen në një formë tjetër”

– “Dje kam qenë i zgjuar, kam dashur ta ndryshoj botën. Sot jam i mençur, andaj jam duke e ndryshuar vetveten”

– “Ju keni lindur me krah, përse preferoni të zvarriteni tërë jetën?”

– “Rritni fjalët, jo zërin. Është shiu ai që i rritë lulet, jo vetëtima”

– “Fjalët janë pretekst. Është lidhja e brendshme ajo që e tërheq një person te tjetri, jo fjalët”

 – “Lamtumirat janë vetëm për ata që dashurojnë me sy. Për ata që dashurojnë me zemër e shpirt nuk ka ndonjë gjë të tillë si ndarja”

– “Plaga është vendi nga ku drita futet në ju”

– “Kudo që jeni, dhe çfarëdo që bëni, qëndroni të dashuruar”

– “Duhet ta thyeni zemrën derisa të hapet”

– “Dua të këndoj siç këndojnë zogjtë, duke mos u brengosur kush më dëgjon ose çfarë mendojnë tjerët”

– “Dashuria është ura mes juve dhe çdo gjëje tjetër”

-“Përse vazhdoni të qëndroni në burg kur dera është krejtësisht e hapur?”

– “Mbyllni sytë, bini në dashuri, rrini aty”

– “E vetmja bukuri që zgjatë është bukuria e zemrës”. /KultPlus.com

“Marrim me qindra mesazhe nga Zoti, në çdo çast të jetës sonë”

Disa thënie nga Rumi që do ta ndryshojnë komplet botëkuptimin tuaj për jetën.

“Çdo moment në jetë përmban qindra mesazhe nga Zoti”.

“Duhet të vazhdosh ta thyesh zemrën tënde, derisa ajo të hapet”.

“Fuqizo fjalët, jo zërin. Është shiu që i rrit lulet, jo stuhia”.

“Kura e dhimbjes gjendet tek vetë dhimbja”.

“Dje isha i zgjuar, ndaj doja të ndryshoja botën. Sot jam i mençur, ndaj dua të ndryshoj veten time”.

“Disa njerëz janë si vetë parajsa. Bëhu mik me ta”.

“Kur ti i bën gjërat nga shpirti yt, ti fillon të ndjesh një lumë kënaqësie brenda vetes”.

“Plaga është vendi nga ku drita hyn tek ty”.

“Ji falenderues për këdo që hyn në jetën tënde, sepse kushdo është dërguar si një guidë nga sipër”.

“Detyra jote nuk duhet të jetë kërkimi i dashurisë, por kërkimi dhe gjetja e çdo barriere brenda vetes tënde që ti e ke ndërtuar për të mbajtur larg dashurisë”.

“I dashur shpirt, mos u jep vlera të larta njerëzve, përpara se ata t’i meritojnë ato. Ti ose do t’i humbasësh ata, ose do të shkatërrosh vetveten”.

“Çdo gjë që është bërë e bukur, e drejtë dhe e dashur, është bërë për sytë e atyre që mund të shohin”./ KultPlus.com