Galeria Kombëtare e Arteve shumë shpejt do të bëjë hapjen e ekspozitës “Ruth Wolf-Rehfeldt: Kolazhe dhe Edicione”, kuruar nga Sven Spieker.
Këtë ekspozitë tashmë e ka mbështetur edhe ambasada gjermane në Shqipëri.
Më poshtë, deklarata për shtyp e ambasadores gjermane Susanne Schütz:
“Tek Ruth Wolf-Rehfeldt germat e printuara shndërrohen në grafikë. Për ne është kënaqësi të mbështesim ekspozitën me punë të Ruth Wolf-Rehfeldt, e cila është krijuar edhe nën mbresat e ndarjes së Gjermanisë. Falënderimi ynë shkon për Galerinë Kombëtare, kuratorin gjerman Sven Spieker dhe arkitekten gjermane të ekspozitës Johanna Meyer-Grohbrugge për punën dhe angazhimin e tyre. Ata së bashku do t’i prezantojnë publikut shqiptar punime, të cilat mund të shiheshin në documenta 14 që para një viti dhe që për herë të parë janë pjesë e një ekspozite në Evropën Juglindore. Ekspozita është pjesë e programit të larmishëm të Tetorit Gjerman – javëve të kulturës gjermane në Shqipëri”.
Momente nga firmosja e marrëveshjes mes të dyja institucioneve nga ambasadorja gjermane Susanne Schütz dhe drejtori i GKA-së, Erzen Shkololli.
Ekspozita hapet ditën e premte, datë 12 tetor, ora 19:00.
Ruth Wolf-Rehfeldt është një artiste gjermane që njihet kryesisht për artin e saj me poezi pamore dhe art postar. Në fillim të viteve 70-të, pas punës së saj si piktore, ajo zgjedh makinën e shkrimit si mjetin kryesor për të prodhuar art. Përdor dy modele të ndryshme të makinave të shkrimit të tipit Erika të RDGJ-së (më vonë model stilolapsi) duke kthyer germat e tyre standarde në valë dinamike, rrjedha simbolesh dhe struktura poezish të ndërtuara me presje, pikëçuditëse e shkronja. Në mesin e imazheve të saj arkitekturale, shpesh herë dallojmë kulla dhe kafazë: Wolf-Rehfeldt nuk e fsheh faktin se ndjehej e kufizuar nga mbikqyrja e rreptë e regjimit nën të cilin jetonte. Megjithatë, duke zgjedhur punën e daktilografistes – profesion ky stereotipikisht femëror – ajo jo vetëm që arriti të përcaktoj përmbajtjen e asaj çfarë shkruante në letrat e saj, por edhe të zbuloj poezi aty ku të tjerët nuk e shihnin. Në vitin 1981, pas një aksidenti të rëndë trafiku, ajo filloi të prodhonte kolazhet e para, duke bashkuar typewritings/makinëshkrimet e saj me copëza gazetash apo me riprodhime të pikturave të hershme të saj në bardh e zi.
Wolf-Rehfeldt përdorte letër karboni për të bërë kopje të punëve të saj me makinë shkrimi, ndërkohë që shfrytëzonte edhe mjetet e Shoqatës së Artistëve për të printuar deri në pesëdhjetë kopje të tjera – që ishte maksimumi i kopjeve që lejoheshin në ish-RDGJ. Shumë nga këto fletë qarkulluan në rrjetin ndërkombëtar postar, pjesë e të cilit, me plot energji dhe entuziazëm, ishin edhe Ruth me bashkëshortin e saj Robert. Studio e tyre në Mendelstrasse, në lagjen Pankow të Berlinit Lindor, mbeti një nyje e veprimtarisë së artit postar ndërkombëtar – deri në vitin 1989: pas rënies së Murit të Berlinit, Wolf-Rehfeldt vendosi t’i jepte fund prodhimit të typewritings/makinëshkrimeve. Sipas saj, nuk ekzistonte më nevoja për to. /KultPlus.com