Shkencëtarët e agjencisë amerikane të hapësirës, NASA thanë se kanë zbuluar një eksoplanet me potencial për një atmosferë të pasur me hidrogjen dhe një sipërfaqe të mbuluar nga oqeani.
”K2-18 b”, një eksoplanet 8,6 herë më i madh se Toka, u ekzaminua me ndihmën e teleskopit hapësinor ”James Webb”.
”Prania e molekulave që përmbajnë karbon, përfshirë metanin dhe dyoksidin e karbonit, ishte intriguese, pasi disa astronomë besonin se këto botë ka mjedise premtuese për të kërkuar prova për ekzistencën e jetës”, tha NASA.
“Gjetjet tona nënvizojnë rëndësinë e shqyrtimit të mjediseve të ndryshme të banueshme në kërkimin e jetës gjetkë”, tha astronomi në Universitetin e Kembrixhit dhe autori kryesor i punimit që shpalli gjetjet, Nikku Madhusudhan.
Bollëku i metanit, i dyoksidit të karbonit dhe mungesa e amoniakut mbështesin hipotezën se mund të ketë një oqean nën një atmosferë të pasur me hidrogjen në ”K2-18 b”.
”Ka gjithashtu një zbulim të mundshëm të një molekule të quajtur dimetil sulfide (DMS), por nevojiten më shumë kërkime”, tha NASA.
Në Tokë, DMS prodhohet vetëm nga jeta, me pjesën më të madhe të molekulës që emetohet nga fitoplanktoni në mjediset detare.
”Ndërsa ‘K2-18 b’ shtrihet në zonën e banueshme dhe përmban molekula karboni, kjo nuk do të thotë domosdoshmërisht se mund të mbështesë ekzistencën e jetës”, shtoi NASA.
“Qëllimi ynë përfundimtar është identifikimi i jetës në një eksoplanet të banueshëm, i cili do të transformonte të kuptuarit për vendin tonë në univers”, tha Madhusudhan./ atsh / KultPlus.com
Në historinë e njerëzimit ka pasur gra të shkëlqyera që kanë luajtur rol themelor në shkencë, por pavarësisht kontributeve të tyre të jashtëzakonshme, nuk u njohën kurrë.
Disa mbetën në hije për shkak të burrave të tyre që i detyruan të tërhiqeshin qëllimisht nga puna, ndërsa të tjera gjetën vdekjen e parakohshme dhe fatkeqe. Shumë pak prej tyre arritën të vendoseshin në botën shkencore dhe të njiheshin.
Sot, KultPlus ju sjell historinë e këtyre grave mahnitëse, të cilat kanë lënë një gjurmë të rëndësishme në historinë e shkencës.
1. Hypatia
Hypatia ka lindur në mesin e shekullit IV në kryeqytetin e Aleksandrisë. Ajo punoi si filozofe dhe matematikanë, duke iu përkushtuar mësimit dhe studimit të shkencave ekzakte. Midis shumë kontributeve të saj, ajo përmirësoi modelin e astrolabes, instrumenti që përcakton pozicionet e yjeve. Në kohë kur ajo jetoi, puna e saj nuk u prit mirë nga disa grupe, duke e gjykuar si pagane. Hypatia u vra dhe prefekti perandorak Orestes dënoi vrasjen e saj, dhe më pas, veprimet e dhunshme kundër filozofëve të Aleksandrisë përfunduan. Figura e Hypatia-s njihet dhe admirohet nga gratë e shkencës, astronomisë, matematikës dhe gjithashtu nga aktivitet dhe feministët, informon abcnews.al.
2. Lise Meitner
Lise Meitner, e lindur në Vjenë në 1878, është fizikantja që ka investiguar radioaktivitetib. Ajo ishte profesorë në Institutin Kaiser Ëihelm dhe në Universitetin e Berlinit nga viti 1926 deri në 1933. Në vitin 1938 asaj iu desh të largohej nga Gjermania sespse ishte hebre. Ligjet e Nurembergut të qeverisë naziste e detyruan atë të largohej dhe më pas ajo u bashkua me stafin e Institutit Kërkimor të Institutit Manne Siegbahn në Stokholm. Lise Meitner ishte pjesë e ekipit që zbuloi ndarjen bërthamore, megjithatë, vetëm kolegu i saj Otto Hahn mori vlerësimin dhe Çmimin Nobel në Kimi. Megjithëse zbulimi i Meitner ishte shumë i rëndësishëm, merita e saj kaloi pa u vërejtur nga shkenca deri në shumë vite më vonë. Pas kësaj, emri i saj u njoh dhe vlerësua, dhe madje një asteroid (6999) dhe 2 krate në Hënë dhe në Venus janë emëruar në kujtim të saj.
3. Ada Lovelace
Ada Lovelace, e lindur në Londër në vitin 1815 është matematikanë, shkencëtare kompjuteri, shkrimtare dhe vajza e vetme e Anna Isabella dhe poetit Lord Byron. Ndarja e prindërve të saj dhe largimi i babai, shënoi një kthesë të madhe për Adën. Ada kishte shumë aspirata shkencore dhe gjithmonë dëshmonte se ishte më e dedikuar se nëna e saj, e cila pasi la letërsinë ishte matematikanë e shkëlqyer, informon abcnews.al. Në moshën 18-vjeçare, Ada u takua me matematikanin Charles Babbage,i cili e motivoi atë t’i bashkohej ekipit të tij më të famshëm “makina analitike”. Ada që jo vetëm pati sukses në këtë, por gjithashtu krijoi atë që njihet si algoritmi i parë për një makinë. Kjo zyrtarisht e bën atë programuesen e parë kompjuterike. Në fakt gjuha aktuale e programimit Ada, krijuar nga Departamenti i Mbrojtjes i Shteteve të Bashkuara, u emërua pas vdekjes së saj.
4. Jocelyn Bell Brnell
Jocelyn Bell Burnell ka lindur në Velfast në 1942. Ajo është arstrofizikanja që zbuloi sinjalin e parë radio të një pulsari, i cili është një yll që lëshon rrezatim shumë intensiv në intervale të shkurtra, të rregullta. Kjo gjetje e sukesshme gjithashtu kaloi pa njohje, pasi ishte mësuesi i saj Anthony Hewish që rrëmbeu çmimin Nobel në Fizikë në vitin 1974, pavarësisht se ajo e bëri zbulimin. Por fakti nuk kaloi pa u vërejtur nga bota shkencore, pasi shumë kolegë të saj e dënuan dhënin e çmimit për Hewish. Sidoqoftë, ky nuk ishte një lajm i keq për të pasi ajo bëri dhe shumë zbulime të tjera, më të rëndësishme sesa një çmim Nobel. Burnell është një nga shkencëtarët më me ndikim në Mbretërinë e Bashkuar dhe, natyrisht, të astrofizikës, informon abcnews.al.
5. Marie Curie
Marie Curie ka lindur në Varshavë në vitin 1867. Ajo ka qenë një shkencëtare e njohur e vlerësuar dy herë me çmimin Nobel në Fizikë dhe Kimi. Curie ishte pionere e radioaktivitetit, duke zbuluar teknika për izolimin e izotopeve radioaktive dhe 2 elementëve kimikë: poloniumit dhe radiumit. Nga këto zbulime, jeta e Marie Curie ishte e rrethuar nga radioaktiviteti. Ajo e mbante me vete elementin kimik, duke injoruar shkallën e dëmtimit të shkaktuar nga ekspozimi ndaj tij. Punën e saj shkencore, ajo e ndau me bashkëshortin Perre Curie, dhe më vonë me një nga dy vajzat, Irene-Joliot Curie, informon abcnews.al. Shumë vite pas vdekjes së Pierre, Marie filloi një romancë me shkencëtarin Paul Langevin, që i solli asaj shumë probleme, pasi ai kishte qenë i martuar ndërsa dilte me të. Megjithatë, edhe pse pati shumë paragjykime, Curie pati mbështetjen e shumë shkencëtareve, përfshirë Albert Einstein.
6. Rita Levi-Montalcini
E lindur në Torino në vitin 1909, Rita Levi-Montalcini ishte një shkencëtare e specializuar në neurologji. Ajo mori çmimin Nobel në Fiziologji ose Mjekësi. Pavarësisht kësaj, jeta e Ritës nuk ka qenë e lehtë. Ajo ka qenë studente gjatë Luftës së Dytë Botërore, dhe u përball me shumë vështirësi për shkak se ishte hebre. Në Itali, kishte ligje kundër hebrenjve të imponuara nga Benito Mussolini, kështu që Rita duhej të linte universitetin dhe të zhvendoste eksperimentet që bënte në dhomën e saj të gjumit. Atje, ajo krijoi një laborator me mikroskop dhe disa enë shtëpiake të adaptuara. Por ato vite terrori patën pasojat e tyre; qyteti i Torinos u bombardua në vitin 1941, kështu që Rita u detyrua të transferohej në një shtëpi në mal bashkë me instrumentet e saj, informon abcnews.al. Edhe atje nuk gjeti paqe dhe nuk qëndroi për shumë kohë. Pas sulmit të trupave naziste, asaj iu desh të ikte më në jug. Sapo mbaroi lufta, vitet e kërkimit të Ritës në bashkëpunim me biokimistin, Stanley Cohen dhanë rezultate: ajo arriti të izolonte të ashtuquajturin “faktori nervor i rritjes”, një proteinë thelbësore për mbijetesën e neuroneve. Ky ishte zbulimi i parë i komunikimit qelizë-qelizë.
7. Margarita Salas
Margarita Salas lindi në Spanjë në vitin 1938. Ajo mori titullin Ph.D. në Kimi, në Universitetin Complutense të Madridit. Margarita ka qenë përgjegjëse për promovimin e kërkimit spanjoll në fushën e biokimisë dhe biologjisë molekulare. Puna e saj ka spikatur për kontributin në hulumtimin e leximit të informacionit gjenetik. Studimi i Maragrite përqendrohet në virusin bakterial Phi29, i cili na ka lejuar të kuptojmë më shumë sesi sillet ADN-ja, si virusi bakterial transformon proteinat dhe si ato lidhen me njëra-tjetrën për të formuar një virus funksional. Margarita ka marrë disa çmime, duke u shpallur Studiuesja Europiane e vitit 1999 nga UNESCO. Ajo u emërua Drejtore e Institutit të Spanjës (1995-2003), e cila bashkon të gjitha Akademitë Mbretërore Spanjolle. Në dhjetor 2018, Shkolla Eliseo Godoy në Zaragoza ndryshoi emrin për të pasur Margarita Salas.
8. Irene-Joliot Curie
Lindur në Paris, Irene-Joliot Curie, vajza e Marie dhe Pierre Curie, studioi fizikë dhe kimi në Universitetin e Parisit gjatë Luftës së Parë Botërore. Kur mbaroi studimet, ajo filloi të punonte si asistente për nënën e saj në Paris Radio Institute, i cili më vonë u njoh si Instituti Curie. Kërkimet e saj në fushën e fizikës bërthamore përfshinin strukturën e atomit, projeksionin e bërthamës dhe prodhimin artificial të elementeve radioaktive. Për Curie, të qenit vajza e 2 shkencëtarëve të njohur fitues të çmimeve të mëdha, ishte një nxitje për karrierën e saj. Në fakt, ajo gjithashtu fitoi çmimin Nobel në Kimi në vitin 1935. Irene-Joliot Curie vdiq nga leucemia për shkak të ekspozimit të tepër ndaj rrezatimit, informon abcnews.al.
9. Hedy Lamarr
Lindur në Vjenë në 1914, Hedy Lamarr ishte një aktore dhe shpikëse e filmit amerikan. Historia e Hedy-t është interesante sepse, pavarësisht nga fakti se pjesa më e madhe e jetës së saj i ishte kushtuar aktrimit në kinema, ajo ishte bashkëshpikëse e versionit të parë të një spektri të zgjeruar që lejonte komunikime pa tel në distanca të gjata që tani i njohim si “Wi-Fi”. Së bashku me muzikantin George Antheil, ata zhvilluan teknikën e kodimit të informacionit. Por, para se të ndodhte kjo zbulim, Hedy përjetoi një ngjarje të tmerrshme. Burri i saj, Friedrich Mandl, e mbajti atë peng në shtëpinë e saj nën kontroll të rreptë dhe e detyroi atë të largohej nga industria e filmit, informon abcnews.al. Në vitin 1937, ajo arriti të shpëtonte dhe të shkonte në Paris për të vazhduar karrierën e saj artistike. Atje ajo takoi Louis B. Mayer, president i Metro Goldwyn-Mayer, me të cilin nënshkroi një kontratë për Hollywood. Në vitin 1942, Hedy regjistroi patentën e saj të komunikimit sekret, që kërkonte të shmangte zbulimin e silurëve nga trupat aleate. Hedy argumentoi që nëse të dy transmetuesit dhe marrësi do të ishin në gjendje të hidheshin njëkohësisht nga frekuenca në frekuencë, atëherë kushdo që përpiqej ta ndërpriste atë sinjal nuk do ta dinte se ku ishte. Fatkeqësisht, Hedy nuk mori merita për shpikjen e saj./ KultPlus.com
Mendoni për Japoninë në pranverë, dhe imazhi që ju vjen në mendje ka të ngjarë tw jenw lulet e famshme të qershisë, të njohura gjithashtu si “sakura” – lule të bardha dhe rozë, që shpërthejnë nëpër qytete dhe male, petale që mbulojnë tokën.
Lule, të cilat përjetojnë një “lulëzim kulmi” që zgjat vetëm disa ditë, janë nderuar në Japoni për më shumë se një mijë vjet. Turmat festojnë me ahengje vrojtimi, duke u dyndur në vendet më të njohura për të bërë foto dhe për të bërë piknikë poshtë degëve.
Por këtë vit, sezoni i lulëzimit të qershisë ka ardhur dhe zhdukur sa hap e mbyll sytë, në një nga lulëzimet më të hershme të regjistruara – dhe shkencëtarët paralajmërojnë se është një simptomë e krizës më të madhe të klimës që kërcënon ekosistemet kudo që ndodhen, shkruan CNN, transmeton KultPlus.
Yasuyuki Aono, një studiues në Universitetin e Prefekturës Osaka, ka mbledhur të dhëna nga Kioto qw datojnw nga vitit 812 pas Krishtit nga dokumentet historike dhe ditarët.
Në qytetin qendror të Kiotos, lulet e qershisë arritën kulmin në 26 mars, më e hershmja në më shumë se 1,200 vjet, tha Aono.
Stinët e këtij viti në veçanti ndikuan në datat e lulëzimit, shtoi ai. Dimri ishte shumë i ftohtë, por pranvera erdhi e shpejtë dhe jashtëzakonisht e ngrohtë, kështu që “sythat janë plotësisht të zgjuar pas pushimit të mjaftueshëm”.
Lulëzimi i tyre i hershëm, megjithatë, është vetëm maja e ajsbergut të një fenomeni mbarë botëror që mund të destabilizojë sistemet natyrore dhe ekonomitë e vendeve, tha Amos Tai, asistent profesor i shkencës së tokës në Universitetin Kinez të Hong Kong.
Ekzistojnë dy burime të nxehtësisë së rritur, e cila është faktori kryesor që i bën lulet të çelin më herët: urbanizimi dhe ndryshimi i klimës. Me rritjen e urbanizimit, qytetet priren të bëhen më të ngrohta se zona rurale përreth, në atë që quhet efekti i ishullit të nxehtësisë.
Por një arsye më e madhe është ndryshimi i klimës, i cili ka shkaktuar rritjen e temperaturave në të gjithë rajonin dhe botën. / KultPlus.com
Pas dekadave të dështimeve në një përpjekje për ta ngadalësuar ndryshimin e klimës dhe të gjitha pasojat e saj, civilizimi është në prag të kolapsit, pohon një ekip shkencëtarësh.
“Shkalla e kërcënimit ndaj biosferës dhe të gjitha formave të saj të jetës – përfshirë njerëzimin – është në të vërtetë aq e madhe sa është e vështirë të kuptohet edhe nga ekspertë të mirëinformuar”, theksojnë studiuesit në revistën Conversation.
Autorët shpjegojnë se edhe ekspertët, meqenëse zakonisht kanë njohuri vetëm në fusha të kufizuara të ekspertizës së tyre, e kanë të vështirë ta kuptojnë shkallën e problemeve me të cilat përballet civilizimi ynë. Sigurisht, është edhe më e vështirë për njerëzit laikë.
“Njerëzit mesatarë kanë vështirësi ta kuptojnë madhësinë e kësaj humbjeje, pavarësisht nga erozioni i vazhdueshëm i indeve të civilizimit njerëzor”, shkruajnë autorët, duke theksuar se arsyeja pse madhështia e fjalëve të tyre mund të duket e tepruar është fakti se rolet për të cilat flasin janë tepër të larta.
“Mesazhi ynë mund të mos jetë i popullarizuar, por është vërtet i frikshëm”, shkruajnë studiuesit në vlerësimin e tyre në revistën Conversation.
“Por shkencëtarët duhet të jenë të sinqertë dhe të saktë nëse duan që njerëzimi ta kuptojë madhësinë e sfidave me të cilat përballemi”, shtuan ata.
Studimi i botuar analizoi më shumë se 150 studime dhe 17 shkencëtarë kryesorë punuan në të, duke përfshirë disa nga Universiteti Flinders, Stanford dhe Universiteti i Kalifornisë.
Në këtë studim, ekspertët përshkruajnë prirjet e mundshme në të ardhmen në humbjen e biodiversitetit, zhdukjen masive, ndryshimin e klimës dhe ndotjen toksike.
“Problemet në lidhje me konsumin njerëzor dhe rritjen e popullsisë pothuajse me siguri do të përkeqësohen gjatë dekadave të ardhshme. Dëmi do të ndihet për shekuj dhe do të kërcënojë mbijetesën e të gjitha specieve, përfshirë tonën”, thonë autorët.
Ata thonë se së pari u përpoqën ta përcaktonin shkallën në të cilën ekspertët e kuptojnë shkallën e kërcënimit për biosferën dhe format e saj të jetës, përfshirë njerëzimin. Fatkeqësisht, rezultatet e tyre treguan se kushtet e ardhshme të jetesës do të jenë shumë më të rrezikshme sesa besojnë aktualisht ekspertët.
Ata paraqitën të gjitha të dhënat përkatëse, si dhe ato që na presin, çfarë “u zhduk” nga faqja e tokës dhe si askush nuk bëri asgjë. Gjithashtu, në analizën e tyre, ka udhëzime se çfarë mund dhe duhet të bëhet, por kërkohet të paktën të përpiqemi ta ngadalësojmë këtë skenar të zi. /Express/ KultPlus.com
