50 libra të sugjeruar nga shkrimtari Ag Apolloni

Shkrimtari i njohur Ag Apolloni na sugjeron 50 libra nga letërsia botërore të cilat patjetër duhet të lexohen nga secili.

Kjo është lista e librave të sugjeruar nga shkrimtari Ag Apolloni:

1. Milan Kundera: Lehtësia e padurueshme e qenies

2. Philip Roth: Ankimi i Portnoit

3. Julian Barnes: Zhurma e kohës

4. D. M. Thomas: Hoteli i Bardhë

5. T. S. Eliot: Toka e shkretë

6. Michel Houellebecq: Nënshtrimi

7. Umberto Eco: Varreza e Pragës

8. Italo Svevo: Rrëfim për plakun e mirë dhe vajzën e bukur

9. Dante Alighieri: Komedia hyjnore

10. Nikos Kazantzakis: Tundimi i fundit

11. Jorge Luis Borges: Aleph

12. Voltaire: Kandidi

13. Hermann Hesse: Ujku i stepës

14. Mario Vargas Llosa: Pesë qoshet

15. Juan Rulfo: Pedro Paramo

16. Jean-Paul Sartre: Muri

17. Charles Baudelaire: Lulet e së keqes

18. Orhan Pamuk: Unë jam e kuqja

19. Isaac Bashevis Singer: Shosha

20. N. V. Gogol: Shpirtra të vdekur

21. L. Tolstoj: Atë Sergi

22. F. M. Dostojevski: Idioti

23. Gustave Flaubert: Zonja Bovari

24. Joseph Conrad: Zemra e errësirës

25. Franz Kafka: Procesi

26. G. G. Marquez: Njëqind vjet vetmi

27. J. D. Salinger: Rojë në thekërishten buzë greminës (anglisht: The Catcher in the Rye)

28. Kurt Vonnegut: Thertorja pesë

29. José Saramago: Ungjilli sipas Jezu Krishtit

30. Ernesto Sabato: Tuneli

31. Victor Hugo: Katedralja e Parisit

32. Denis Diderot: Nipi i Ramoit

33. Ariel Dorfman: Vdekja dhe vasha

34. Herman Melville: Kopisti Bartëlby (origjinal: Bartleby, the Scrivener)

35. F. Scott Fitzgerald: Getsbi i madh

36. John M. Coetzee: I ngadalti

37. Elie Wiesel: Natë

38. Albert Camus: I huaji

39. Vladimir Nabokov: Lolita

40. Doris Lessing: Fëmija i pestë

41. Mihail Bulgakov: Mjeshtri dhe Margarita

42. Yasunari Kawabata: Bukuroshet e fjetura

43. Yukio Mishima: Kinkakuxhi

44. John Steinback: Njerëzit dhe minjtë

45. Thomas Mann: Tonio Kröger

46. Marguerite Duras:

47. J. M. G. Le Clezio: Afrikani

48. Shakespeare: Hamleti

49. Cervantes: Don Kishoti

50. Goethe: Fausti / KultPlus.com

Ag Apolloni: Njerëz të mirë ka sa të duash Shqipëria, po shkrimtarë të mirë pak më rrallë

Shkruan: Ag Apolloni

Ismail Kadare është autori i romanit më të njohur shqiptar në botë, “Gjenerali i ushtrisë së vdekur” (1963), që e kam pasur temë doktorate, të cilën e kam botuar me titullin “Paradigma e Proteut” (2012). Me Kadarenë kam realizuar edhe dy intervista, si kryeredaktor i revistave “Jeta e Re” (2011) dhe “Symbol” (2016).

Për të flitet gjithçka, po kujt i bëhet i vonë. Njerëz të mirë ka sa të duash Shqipëria, po shkrimtarë të mirë pak më rrallë.

Ata që e shajnë, flasin sikur janë modele morali mbi tokë. Le t’i lëmë mënitë akiliane e t’i lexojmë veprat e tij (nëse ndonjëra nuk na pëlqen, mos të harrojmë atë thënien që “edhe Homeri fle nganjëherë”).

Le të jetë katekizmi i priftit arbëresh Lekë Matrënga si një ftesë për lexim, me rastin e ditëlindjes së Kadaresë:

Gjithëve u thëres, kush do ndëliesë,
Të mirë të krështe, bura e gra,
mbë fjalët të Tinëzot të shihi Meshë,
se s’ishtë njeri nesh që mkatë s’ka.
/ KultPlus.com

“Një ditë si kokrra e kripës në flakë do të plasë heshtja”

Poezi nga Ag Apolloni

Retorika e heshtjes

Sa i madh deti e sa të vegjël njerëzit!

Lahen edhe pasi në breg ndizen dritat,
lahen trupat, s’ka det që i lanë shpirtat.

I bie trup ujit me barkë,
gjithë kjo kaltërsi mbi e nën mu’,
e unë mërzitem për dy gogla blu.

Të kërkoj si hero i marrë,
D’ulqinja ime e dashur.

Emri dhe mungesa jote janë gjithkund.

Barka ban fjalë, uji mban heshtje;
një ciceron më cicëron në vesh
e unë hesht si peshk,
dhe heshtja ka gjuhën e saj.

Një ditë si kokrra e kripës në flakë
do të plasë heshtja.
Ne do t’i mbyllim sytë të qetë,
e bota do të vdesë nga kureshtja.

Tash ulur
me sytë ujë
e me gjuhë peshku
i drejtohem Zotit:
merre detin,
merre qiellin,
merre krejt këtë kaltërsi,
se e gjitha të përket ty,
e kthemi mua veç dy sy!

Zoti hesht,
peshqit heshtin,
hesht dhe unë.

Si për inat askund nuk dukesh ti.

Turistët kalojnë pranë heshtjes,
dhe heshtja ishte pranë Perëndisë,
dhe heshtja ishte Perëndi. / KultPlus.com

Asaj që s’ban asgja

Asaj që s’ban asgja

Ajo rri ulun përballë
me duer të kryqëzueme,
me kambën mbi kambë.

Ajo nuk ban asgja,
e rreth saj lëviz gjithçka:
gjethet e pemëve,
mbulesat e tryezave,
gotat,
kamerierët,
klientët,
lypsat;
pastaj:
shitësi i farave;
mandej:
shitësi i cigareve;
tevona:
shitësi i kikirikave.

Ajo s’ban asgja.

Lokali zien,
oborri ushton,
trotuari vlon,
rruga gumëzhin prej veturave;
brenda e jashtë meje bota në lëvizje,
vetëm ajo s’ban asgja.

Ajo rri si lëvizësi i palëvizshëm.

Unë nisem drejt saj
për me ba diçka,
për me ba gjithçka
për bukurinë që s’ban asgja.

(Nga libri i ri i Ag Apollonit që këtë javë del nëpër librari)./KultPlus.com