Ag Apolloni
Unë kurrë s’kam qenë në parajsë,
po me një engjëll isha mbramë.
Pos vetes, askend s’kam mendu me vra,
po tash për të i vras të tanë. / KultPlus.com
Ag Apolloni
Unë kurrë s’kam qenë në parajsë,
po me një engjëll isha mbramë.
Pos vetes, askend s’kam mendu me vra,
po tash për të i vras të tanë. / KultPlus.com
Shkrimtari i njohur Ag Apolloni na sugjeron 50 libra nga letërsia botërore të cilat patjetër duhet të lexohen nga secili.
Kjo është lista e librave të sugjeruar nga shkrimtari Ag Apolloni:
1. Milan Kundera: Lehtësia e padurueshme e qenies
2. Philip Roth: Ankimi i Portnoit
3. Julian Barnes: Zhurma e kohës
4. D. M. Thomas: Hoteli i Bardhë
5. T. S. Eliot: Toka e shkretë
6. Michel Houellebecq: Nënshtrimi
7. Umberto Eco: Varreza e Pragës
8. Italo Svevo: Rrëfim për plakun e mirë dhe vajzën e bukur
9. Dante Alighieri: Komedia hyjnore
10. Nikos Kazantzakis: Tundimi i fundit
11. Jorge Luis Borges: Aleph
12. Voltaire: Kandidi
13. Hermann Hesse: Ujku i stepës
14. Mario Vargas Llosa: Pesë qoshet
15. Juan Rulfo: Pedro Paramo
16. Jean-Paul Sartre: Muri
17. Charles Baudelaire: Lulet e së keqes
18. Orhan Pamuk: Unë jam e kuqja
19. Isaac Bashevis Singer: Shosha
20. N. V. Gogol: Shpirtra të vdekur
21. L. Tolstoj: Atë Sergi
22. F. M. Dostojevski: Idioti
23. Gustave Flaubert: Zonja Bovari
24. Joseph Conrad: Zemra e errësirës
25. Franz Kafka: Procesi
26. G. G. Marquez: Njëqind vjet vetmi
27. J. D. Salinger: Rojë në thekërishten buzë greminës (anglisht: The Catcher in the Rye)
28. Kurt Vonnegut: Thertorja pesë
29. José Saramago: Ungjilli sipas Jezu Krishtit
30. Ernesto Sabato: Tuneli
31. Victor Hugo: Katedralja e Parisit
32. Denis Diderot: Nipi i Ramoit
33. Ariel Dorfman: Vdekja dhe vasha
34. Herman Melville: Kopisti Bartëlby (origjinal: Bartleby, the Scrivener)
35. F. Scott Fitzgerald: Getsbi i madh
36. John M. Coetzee: I ngadalti
37. Elie Wiesel: Natë
38. Albert Camus: I huaji
39. Vladimir Nabokov: Lolita
40. Doris Lessing: Fëmija i pestë
41. Mihail Bulgakov: Mjeshtri dhe Margarita
42. Yasunari Kawabata: Bukuroshet e fjetura
43. Yukio Mishima: Kinkakuxhi
44. John Steinback: Njerëzit dhe minjtë
45. Thomas Mann: Tonio Kröger
46. Marguerite Duras:
47. J. M. G. Le Clezio: Afrikani
48. Shakespeare: Hamleti
49. Cervantes: Don Kishoti
50. Goethe: Fausti / KultPlus.com
Shkruan: Ag Apolloni
Ismail Kadare është autori i romanit më të njohur shqiptar në botë, “Gjenerali i ushtrisë së vdekur” (1963), që e kam pasur temë doktorate, të cilën e kam botuar me titullin “Paradigma e Proteut” (2012). Me Kadarenë kam realizuar edhe dy intervista, si kryeredaktor i revistave “Jeta e Re” (2011) dhe “Symbol” (2016).
Për të flitet gjithçka, po kujt i bëhet i vonë. Njerëz të mirë ka sa të duash Shqipëria, po shkrimtarë të mirë pak më rrallë.
Ata që e shajnë, flasin sikur janë modele morali mbi tokë. Le t’i lëmë mënitë akiliane e t’i lexojmë veprat e tij (nëse ndonjëra nuk na pëlqen, mos të harrojmë atë thënien që “edhe Homeri fle nganjëherë”).
Le të jetë katekizmi i priftit arbëresh Lekë Matrënga si një ftesë për lexim, me rastin e ditëlindjes së Kadaresë:
Gjithëve u thëres, kush do ndëliesë,
Të mirë të krështe, bura e gra,
mbë fjalët të Tinëzot të shihi Meshë,
se s’ishtë njeri nesh që mkatë s’ka. / KultPlus.com
Poezi nga Ag Apolloni
Retorika e heshtjes
Sa i madh deti e sa të vegjël njerëzit!
Lahen edhe pasi në breg ndizen dritat,
lahen trupat, s’ka det që i lanë shpirtat.
I bie trup ujit me barkë,
gjithë kjo kaltërsi mbi e nën mu’,
e unë mërzitem për dy gogla blu.
Të kërkoj si hero i marrë,
D’ulqinja ime e dashur.
Emri dhe mungesa jote janë gjithkund.
Barka ban fjalë, uji mban heshtje;
një ciceron më cicëron në vesh
e unë hesht si peshk,
dhe heshtja ka gjuhën e saj.
Një ditë si kokrra e kripës në flakë
do të plasë heshtja.
Ne do t’i mbyllim sytë të qetë,
e bota do të vdesë nga kureshtja.
Tash ulur
me sytë ujë
e me gjuhë peshku
i drejtohem Zotit:
merre detin,
merre qiellin,
merre krejt këtë kaltërsi,
se e gjitha të përket ty,
e kthemi mua veç dy sy!
Zoti hesht,
peshqit heshtin,
hesht dhe unë.
Si për inat askund nuk dukesh ti.
Turistët kalojnë pranë heshtjes,
dhe heshtja ishte pranë Perëndisë,
dhe heshtja ishte Perëndi. / KultPlus.com
Asaj që s’ban asgja
Ajo rri ulun përballë
me duer të kryqëzueme,
me kambën mbi kambë.
Ajo nuk ban asgja,
e rreth saj lëviz gjithçka:
gjethet e pemëve,
mbulesat e tryezave,
gotat,
kamerierët,
klientët,
lypsat;
pastaj:
shitësi i farave;
mandej:
shitësi i cigareve;
tevona:
shitësi i kikirikave.
Ajo s’ban asgja.
Lokali zien,
oborri ushton,
trotuari vlon,
rruga gumëzhin prej veturave;
brenda e jashtë meje bota në lëvizje,
vetëm ajo s’ban asgja.
Ajo rri si lëvizësi i palëvizshëm.
Unë nisem drejt saj
për me ba diçka,
për me ba gjithçka
për bukurinë që s’ban asgja.
(Nga libri i ri i Ag Apollonit që këtë javë del nëpër librari)./KultPlus.com