Pasqyrë e luftës së fundit në Kosovë, mall, dhimbje e vaj i heshtur, dhunë, kujtime që përndjekin e formësojnë identitetin e pas luftës. Historia e pesë grave që bashkëjetojnë e ndajnë mes vete gëzimet e hidhërimet, secila me tregimin që dallohej nga tjetra, po që në fund të ditës i bashkonte dhimbja, vuajtja, e kaluara dhe e tashmja, por dhe Aga, djali që kërkon babain e tij të zhdukur në luftë. Përmbledhja e pafuqisë njerëzore, Kosovës, e luftës, jehoi shqip më të fuqishmin mesazh, në kryeqytetin e shtetit serb, Beogradin e ‘Mirëdita, dobar dan’, shkruan KultPlus.
Pesë ngjarje që kanë të bëjnë me përplasjen e gjeneratave, mohimin e realitetit, kryesisht me të kaluarën e dhimbshme që vjen si pasojë e luftës së fundit në Kosovë. Shto këtu edhe mendësinë patriarkale, dhe tregimi veç sa vjen dhe merr formë.
Nëntë vjeçari Aga jeton me nënën e tij dhe katër gra të tjera në një fshat të largët malor në Kosovë. Aga përpiqet të fitojë ca para duke shitur cigare, por qëllimi i tij kryesor është kërkimi i babait të tij të zhdukur. E vetmja figurë mashkullore në jetën e tij është Cera, i cili është i vrazhdë e i ashpër, megjithëse kujdeset për Agën i cili është shumë i ri për të kuptuar pse jeton atje me ato gra. Kur ndodhë një urgjencë e papritur, Aga detyrohet të ndihmojë dhe kjo vë në lëvizje një sekuencë ngjarjesh që i zbulojnë atij të vërtetën.
Në një intervistë për KultPlus regjisorja e filmi ‘Shpija e Agës’, Lendita Zeqiraj ka thënë se sonte për të është një natë e madhe, sepse krijimtaria e saj po shfaqet në dy kryeqytetet më të mëdha në rajon. ‘Shpija e Agës’ përballë një publiku serb dhe ‘Gardhi’ përballë publikut në Kroaci.
“Sonte për mua është një natë e madhe, sepse sonte dy filmat e mi të fundit ‘Gardhi’ dhe ‘Shpia e Agës’ do të shfaqen në dy kryeqytetet më të mëdha të rajonit dhe në atë në dy festivale krejtësisht të ndryshme. ‘Gardhi’ garon në mesin e filmave të seleksionuar në One Take Film Festival në Zagreb të Kroacisë, ku edhe është shpërblyer me çmimin “Grand Prix” dhe ‘Shpia e Agës’ e cila poashtu sonte po shfaqet për herë të parë dhe do të jetë premierë në Serbi në kuadër të festivalit ‘Mirëdita, dobar dan’ në Beograd”, ka thënë Zeqiraj.
Tutje ajo ka shtuar se është mjaft kurioze të dijë se si do të priten filmat e saj dhe cili do të jetë reagimi i publikut. Zeqiraj ka theksuar se publiku i filmit ‘Shpia e Agës’ është i veçantë sepse filmi shfaqet për herë të parë në kuadër të një festivali politiko – kulturor.
“Gjithmonë jam kureshtare ta di se si priten filmat e mi nga publiku, sepse çdo reagim i publikut është një lloj kalibrimi për mua. Por publiku i natës së sotme është i veçantë për shkak se filmi im shfaqet ne kuadër te festivalit politiko-kulturor Mirëdita, dobar dan”, ka shtuar regjisorja.
Kurse për aktoren, Shengyl Ismaili, shfaqja e këtij filmi është një ndjenjë shumë e veçantë sepse filmi trajton një temë shumë te ndjeshme
“Ndjenjë shumë e veçantë, unë veç kam pasur më herët premierë në Beograd me teatër para 6 viteve por që qenka jashtëzakonisht interesant me pasë edhe premierë të filmit, sidomos tu e marrë parasysh temën e filmit që është një temë jashtëzakonisht e ndjeshme”, ka thënë Ismaili për KultPlus.
‘Shpija e Agës’ u mirëprit me duartrokitje në sallë nga të pranishmit. ‘Mirëdira, Dobar Dan’ natën e sotme shënoi përfundimin e edicionit të tij shtatë./ KultPlus.com
Arti gjithmonë ka gjetur rrugën e tij, që përmes figurave të shumta, të pasqyroj realitetin, revoltën e të përçoj emcione tek një numër i madh i njerëzve. E kështu ka ndodhur edhe me Shengyl Ismailin, një artiste përmes së cilës arti frymon e jetësohet përmes secilës performancë të saj. Ajo, një artiste mëse e kompletuar, ka rrëfyer për KultPlus rreth jetës së saj si nënë, si grua e si aktore që zhvillon jetën e karrierën në një vend të vogël si Kosova.
‘Artin e kam dashur gjithmonë, muzikën, filmin e teatrin. Kur e kam vizitu teatrin dhe kam ndjerë lakmi tek i shihja aktorët gjatë performancës së tyre, mu aty e kam kuptuar se kjo është ajo që unë dua të bëjë. Ka qenë shumë e vështirë me arrit sukses, sidomos kur të gjitha i mbërrin vetë. Te unë nuk ekziston termi ”me t’njofshëm’, pa modesti më duhet të them që gjithçka e kam mbërri vetë, kam punuar shumë’, fillon rrëfimin e saj Shengyli.
Shengyli është mjaft aktive në skenën artistike, ajo xhiron filma, është pjesë e ansamblit të teatrit, ka një rol në një serial komik vendor si dhe menagjon një biznes. Ajo, një grua që vazhdimisht të përthekon me një energji pozitive ka treguar për KultPlus se është një person që i pëlqejnë shumë sfidat, pasiqë si një person që posedon një karakter luftarak nuk i preferon punët e lehta.
Edhe pse tashmë me një famë e sukses të merituar, Shengyli pohon se akoma vazhdon të marrë pjesë në audicione të ndryshme. Ajo, karrierën e saj teatrale e ka filluar në skenën e Teatrit Dodona, për të cilin flet me shumë nostalgji.
‘Dodona ka vdekë, nuk është më Dodona që ka qenë prej kur nuk është Faruk Begolli, asgjë nuk funksionon’
Ajo poashtu tregon se me artistin e madh, Faruk Begolli, ka luajtur në dy shfaqje. ‘Nuk mundet me qenë edhe një Faruk, ka qenë një dhe mbetet vetëm një. Ai ka qenë shumë i hapur, shumë i afërt e në të njejtën kohë edhe shumë i rreptë. Këto kanë qenë dhe vazhdojnë të jenë edhe arsyet pse unë atë e adhuroj, te ai puna ka qenë punë, hajgarja ka qenë hajgare. Ka pasur hierarki, që sot, ky raport mes profesorave e nxënësve nuk ekziston, jo tek të gjithë sigurisht’, vazhdon tutje rrëfimin e saj Shengyli.
Të qenit një artiste kurrë nuk është e lehtë, është dashuria dhe vullneti i madh për artin që artistin e shtyjnë drejt realizmit të artit të tyre. Edhe pse Shengyli e konsideron si një profesion shumë të vështirë, ajo me këmbënguljen më të madhe tregon se nuk do të heq dorë kurrë nga aktrimi, për asnjë arsye në botë.
Për KultPlus ka treguar njërën ndër sfidat më të mëdha për të në skenën e teatrit. Bëhet fjalë për rolin e një plake të verbër dhe të palëvishme në shfaqjen ‘Fundloja e Beketit’.
‘Në vepër shkruante që aktroja mban syza, unë nuk kam dashtë syze, kam zgjedhë me i mbajtë sytë hapun 1 orë e 20 minuta. Kam punuar shumë për këtë rol, jo vetëm në prova por edhe në shtëpi. Ka qenë një moment, ndoshta 20 minutëshi i parë i shfaqjes, aty e kam kuptuar se çka do të thotë të jesh e palëvizshme, dicka që nuk do t’ia uroja as armikut. Kam ndje drithërima në trup dhe nuk kam mujtë me lëvizë as me folë, kjo gjendje ka zgjatur dikund rreth 2 minuta dhe sigurisht se publiku nuk e ka hetu, në anën tjetër regjisor bënte me duar e kolegu që më fliste tek veshi duke menduar se e kam harruar tekstin. Ato kanë qenë dy minutat më të gjata për krejt këto vjet… Nuk e harroj kurrë, krejt publiku është çu në kambë sepse ka qenë një moment kur unë rrëzohem nga karroca’, tregon tutje me nostalgji Shengyli.
Ndër rolet e Shengylit që bëri bujë më së shumti ishte ai në filmin ‘Shpia e Agës’, një film që mori pjesë në më shumë se 35 festivale ndërkombëtare ku ishte edhe fitues i shumë çmimeve. Te ‘Shpia e Agës’, Shengyli është në rolin e një gruaje që ka qenë viktimë e përdhunimit gjatë luftës së fundit në Kosovë, ku si rezultat i kësaj ka edhe një fëmijë. Ajo tregon se këtë rol e ka bartur me një përgjegjësi shumë të madhe.
‘Ka qenë një fije floku që e ka ndarë roln tim nga një ofendim potencial ndaj viktimave të dhunës seksuale, kam pasur shumë frikë pasi e kam ditë se ato zonja kanë me qenë prezente në premierën e filmit, ka qenë një rol tejet sfidues’, tregon Shengyli për KultPlus.
Poashtu, përsa i përket roleve që mund të ngjallin debate tek publiku, vlen të përmendet edhe shfaqja ‘Bordel Balkan’ e regjisorit Urban Andras dhe nën skenarin e Jeton Nezirajt, ku ndër aktorët që luajtën në këtë shfaqje bënte pjesë edhe Shengyli. ‘Bordel Balkan’ konsiderohet një shfaqje që nxiti shumë debat duke u konsideruar një shfaqje provokuese. Mirëpo, Shengyli nuk e konsideron të tillë, ajo e quan një shfaqje që flet të vërtetën. Sipas saj, kjo shfaqje ka trajtuar tema që shumë shpesh nuk na pëlqen të i dëgjojmë pasi shumë shpesh nuk kemi dëshirë të ballafaqohemi me të vërtetën. Ajo, poashtu, për KultPlus ka treguar se kjo shfaqje ka qenë edhe prej shfaqjeve më të rrezikshme në të cilën ka luajtur. ‘Kemi qenë vazhdimisht të kërcënuar dhe saherë është shfaqur gjithmonë në publik ka pasur policë civil të cilët paraprakisht çdoherë e kontrollonin sallën. Pastaj, shfaqja ka qenë e përfolur edhe për vulgaritet, por unë jam një aktorë që edhe kur ndodhë të refuzojë ndonjë rol, nuk ka të bëjë me zhveshjen por komplet për arsye të tjera, cilatdo qofshin ato’, potencon Shengyli.
Gjatë periudhës dy mujore që Kosova qëndroi në karantinë, Shengyli dhe djali i saj Lumi, një dyshe fantastike që na argëtuan mjaft shumë me video-këngët e tyre, ku ndër të tjera, talenti i Shengylit për muzikë doli edhe më shumë në pah. Shengyli e cila flet me shumë krenari për sukseset e Lumit, tregon se ai është shumë modest edhe pse ka qenë pjesë e filmit të nominuar për Oscar në moshë shumë të re, një gjë kjo që Shengyli e konsideron ta ketë përjetuar me një emocion të papërshkrueshëm. ‘Kam qajtë e kam qeshë në të njëjtën kohë’, tregon ajo me një emocion të pashoq.
Ndër të tjera, Shengyli ka treguar se e ka në plan që edhe të inçizoj ndonjë këngë, ndonjëherë. Jo për të filluar karrierë në muzikë por vetëm për faktin se edhe muzikën e konsideron pjesë të pandashme të saj. Apo siç thotë ajo: Aktrimin e kam jetë, muzikën e kam frymë.
‘Thuhet se aktorët e kanë jetën më të shkurtë, pasi përgjegjësia është shumë e madhe. Unë një shfaqje e luaj ndoshta 30-të apo 40-të herë dhe saherë që luhet kjo shfaqje për shumicën e publikut është premierë, aty secili paguan për të parë shfaqjen dhe publikut nuk i intereson njëse një ditë ti nuk je mirë emocionalisht apo nuk ndihesh e gatshme për të luajtur. Kam pasur raste kur kam qenë në gjendje të tmerrshme, por ia kam dalë’
Shumë shpesh në Kosovë dhe jo vetëm, profesionit i aktrimit keqkuptohet nga një pjesë e shoqërisë, e në vendet me zhvillim të ulët kulturor kjo fatkeqësisht ndodhë në një masë shumë të theksuar, e sidomos kur pas këtij profesioni është një grua.
‘Trupa teatrale apo komuniteti artistik mund të them që është pjesa më e moralshme e shoqërisë, ne aty jemi si një familje. Kjo është shumë e vështirë të kuptohet nga shumica e njerëzve, pasi ne artistët si natyrë jemi më të hapur. Roli i artistit do të thotë shumë, sidomos në Kosovë. është shumë vështirë me qenë artistë, por artisti është ai që po i hap dyrtë në botë sepse vetëm kështu bota po na njeh dhe po e din se në Kosovën e vogël ka shumë më shumë’, deklaron Shengyli për KultPlus.
Pjesën më të mirë të aktrimit, Shengyli e konsideron të jetë fakti se mund të vësh vetveten në lëkurën e secilit, sipas saj, brenda një viti mund të jesh një lypsare, apo një e dashuruar, një grua e keqe apo e mirë. Ajo flet për aktrimin me një pasion të madh, me një krenari që i ngjall një shkëlqim të madh në sytë e saj. Për të gjithë artistët e ri ajo potencon se për të arritur sukses duhet që së pari ta duan shumë atë çfarë e bëjnë dhe t’i përkushtohen jashtëzakonisht shumë.
Fotoja e ballinës nga Shenoll Zehri. / KultPlus.com
Në të vërtetë filmi është trend, po ashtu, si gjithë krijimi dhe dinamika njerëzore, e shprehur në format e saj; p.sh.krahasuar këtu individualen e regjisorit të mirënjohur kosovar Isa Qosja, të vetmin të mirënjohur globalisht në përmasat e tij për kohë të gjatë; pastaj, filmin, në përgjithësi, të Visar Morinës, me suksesin e tij të fundit “Exile” si vepër e sofistikuar kinematografie bashkëkohore, dhe në këtë sidomos filmin e regjisores së mirënjohur kosovare, tanimë edhe globalisht Lendita Zeqiraj, jetësimi i ndërmarrjeve të tyre filmike, pranimi, dhe transmetimi i tyre në arenat ndërkombëtare, janë krejtësisht të varura nga trendi i ndërtimit kinematografik. Individualizmi i Qosjes, sofistikimi bashkëkohor i Morinës, dhe përpjekja/kërkimi në origjinalen tek Zeqiraj janë gjithnjë në raport me manistream të përjetimit dhe të çmuarjes së filmit në sistemin vlerësues bashkëkohor. Filmi është në dinamikë me diskursin, debatin dhe intrigën globale, dhe në këtë është peng i të qenit në mainstream të tyre, të flas gjuhën e mainstream dhe të realizoj idenë e trendit bashkëkohor.
Filmi “Shpia e Agës” ka arritur të jetë në qendër të vëmendjes qoftë globalisht dhe qoftë në Kosovë. Ai ka krijuar gjuhën, shprehjen kinematografike, idenë dhe realizmin bashkëkohor ndërkombëtar, të pranueshëm ndërkombëtarisht, dhe të konfirmuar ndërkombëtarisht.
Arritja e këtij filmi është e madhe, gjigante, është të folur të Kosovës ndërkombëtarisht me gjithë seriozitetin e të folurit në fushën e tij. Është përmbajtje dhe realizim i cili arrin shprehje më të lartë kulturore – filmin, si të barabartë me realizimet gjigante në përvojë dhe fonde. Është në të vërtetë arritje për të bartur përvojën kosovare tutje në përjetim dhe jetësim të çmuar krahas gjigantëve dhe gjigantësisë së industrisë së filmit.
Si e arrin ky film këtë? SI është një shpërthim tutje i kinematografisë kosovare dhe shqiptare në përgjithësi? Ajo që bie në s mbi të gjithë është se janë disa shtresa kinematografike që e bëjnë këtë film të kapshëm, tërheqës dhe ndërtim kinematografik bashkëkohor.
Në shtresën e parë të filmit “Shpia e Agës” lidhur me ndërtimin e tij bashkëkohor duhet mirënjohur aftësinë mjeshtërore të regjisores dhe skenaristes Lendita Zeqiraj për të kapur në skenar jetën duke ndodhur. Pa premtimin ideologjik dhe pa premtimin autokratik.
Skenari i Zeqirajt është ndërtim masiv i idesë dhe kontekstit të saj. I lirë në thurjen dhe shthurjen e tij deri në liri të të jetësuarit dhe të bartjes së lexuesit në përjetim të një jete, botëkuptimi dhe përjetimi të shoqërisë sonë, e cila krijon habinë dhe mundësinë e njohjes së të përditshmes. Në të vërtetë në këtë skenar ajo del krejtësisht e panjohur, në thellësinë e tij, e paparë nga ne dhe e pa përjetuar nga ne. Është skenar i të panjohurës së përditshme dhe të përditshmes, e cila në të vërtetë kalon në univers të vetin përmes ndërtimit mjeshtëror skenarist, në përjetim krejtësisht çlirues dhe përndritës të jetës nën vëzhgim dhe studim të skenarit.
Në shtresën tjetër është doemos i pakrahasueshëm filmi i Zeqirajt në punën e saj me aktorët/aktoret e filmit. Që prej Melihate Qena që rikrijon atë që ka humbur në realen e sotshme, që krijon gruan e një historie të pathënë kurrë në kinematografinë dhe as në artin dhe humanizmin tonë; pastaj të Adriana Matoshit, e cila luan guran e gjeneratës së mesme të shoqërisë sonë, që në ndërthurjen e të qeshurës së saj dhe të vuajtjes së saj (me tërë historinë e saj tejet të rëndë në skenarin e filmit) hapë me aktrimin e saj serioz para shikuesit tërë tragjedinë e kësaj gruaje (jo personazhit). Përmes kësaj loje të aktrimit të saj, Matoshi hapë njohjen e gruas që e jeton pandryshueshmërinë e fatit në vetë pandryshueshmërinë e vuajtjes, pakthyeshmërinë e saj.
Pastaj aktorja Rozafa Çelaj, e cila i afrohet më së afërmi asaj që njihet gjuha e brendshme e skenarit dhe më tutje shfaq edhe deluzionin e femrës së “pa plan”, të pa ardhmëri, të “Pjellur për t’u ngulur diku”, etj, dhe po ashtu një prej aktrimeve më të bukura në kinematografinë tonë e që është – ekstaza e gruas në tërë lumturinë e saj të shkëputur nga fati shoqëror. Ekstaza në fjalë del e prekshme, e kapshme dhe e jetësuar deri në intimitet të përafruar në reale e cila të bën të njohësh gruan në një pamje krejtësisht të lirë në këtë shkëputje prej fatit shoqëror por edhe nihilist të jetës së po të njëjtës. Dhe në fund Shengyl Ismaili e cila bartë tërë bukurinë e qëndrueshmërisë së gruas përballë pandjeshmërisë së burrit, tërë pandjeshmërinë e jetës, dhe tërë pandjeshmërinë e fatit – shkëputur nga shoqëria, duke pas përbrendësuar pikërisht burrin brenda vetit dhe duke krijuar rendin në kaosin e një shtëpie të lëçitur përjetë në tërë të pandreqshmen e këtyre grave. Dhe asnjëherë duke mos harruar Rebeka Qenën e cila luan dhe mishëron rrënjësisht qoftë në gjuhë, në sjellje dhe në tëhuajsim jetën e një të huaje.
Në të vërtetë këto aktore krijojnë një jetë të tërë në hierarkinë e kësaj shtëpie të Agës, të lëçitur zotit pas shpine, dhe e bartin dramën natyrshëm në një bashkëveprim i cili arrin të krijoj habinë kinematografike dhe habinë e njohjes së njeriut, qoftë ai/ajo e paramenduar si e njohur. Arrin të shpërfaq diçka që në të vërtetë e kemi përballë dhe kudo, por që na vjen në një dritë të re, të ndryshme, dhe të pakrahasueshme me historinë tonë kinematografike, dhe na përballë me panjohurinë tonë ndaj gruas në përgjithësi, dhe po ashtu edhe me një grua që jetëson vuajtjen në tërë ndryshueshmërinë e jetës.
Dhe, në përfundim, shtresa e tretë e arritjes së filmit “SHpia e Agës”, e që është regjia e Lendita Zeqiraj, e cila prapë ngrit çërshtjen e trendit të shprehjes filmike, debatit të kinematografisë botërore, dhe të ndërtimit bashkëkohor.
Regjia e Lendita Zeqiraj është përpjekje dhe kërkim në origjinale. Është kërkim dhe studim i kontekstit kosovar përmes gruas në tërë krijimtarinë e saj (përpos filmit Ballkoni). Është prerje dhe përkufizim i idesë dhe realizimit kinematografik në pavarësi prej debatit dhe mendësisë dhe vetëdijes kolektive, është në të vërtetë ballafaqim me kolektiven.
Regjia e Zeqiraj në “Shpia e Agës” është ndërtim kinematografik i cili ndërton në mënyrë masive universin real të filmit të tij. Është hetim dhe studim jo vetëm i natyrës së gruas, por edhe të gjuhës së saj (të panjohur për burrin së paku). Dhe studim gaze (shikimit) të gruas. Në këtë të fundit, gruaja kalon nga objekti në tërë ekstazën, tragjedinë, vuajtjen socializimin ndërnjeërzor, epshin dhe traditën e saj, por gjithnjë në pamjen (gaze) të saj të zhveshur nga autokracia dhe patriarkalizmi qoftë ai industrial i filmit dhe qoftë ai i përditshëm. Në të vërtetë në regjinë e Zeqiraj pamja (gaze) e gruas del edhe e shthurur deri në grua të panjohur nga ne (për shkak të vërtetësisë së regjisë), e deri tek gruaja burrë, e cila nuk di as nuk ka natyrën dhe ndërtimin e saj femëror por e luan burrin brenda vetes së saj (aktrimi i shkëlqyeshëm i Shengyl Ismailit).
Këto tri shtresa, skenari, kimia e aktoreve të këtij filmi, dhe regjia, në “Shpia e Agës” të Lendita Zeqiraj, si realizim i prerë shpërfaqin habinë e shikuesit me jetën në tërësi, dhe me gruan në veçanti, por edhe e hapin konfliktin e debatit të gruas sot dhe në bashkëkohësinë tonë, në tërë realen e gjendjes së tij, në tërë pakthyeshmërinë e vuajtjes së saj, në tërë të “pandreqshmen” e saj.
Duke iu kthyer fillimit të këtij shkrimi, lidhur me trendin e jetësimit dhe përjetimit të filmit, dhe bashkëkohësisë së realizimit të filmit, regjia e Zeqiraj është regji e cila në kërkimin e saj të origjinales arrin të ndërtoj të renë përmes shpërfaqjes reale të kontekstit. Në të vërtetë regjia e Zeqiraj është reale, e prerë në brenda universit të saj, dhe e ndërthurur deri në perfeksion në kinematografinë, kamerën dhe idenë e saj. Pikërisht kjo duke e bërë të kapshme, edhe brenda trendit bashkëkohor të kërkimit të origjinales dhe habisë së jetës, e edhe të përkufizimit ideor të filmit të saj në dinamikë me debatin global të filmit, ky debat duke pasur në fokus konfliktin dhe pikëvështrimin e ndërnjerëzores, sidomos atij të gruas në bashkëkohësinë tonë.
Filmi kosovar, me tre regjisorët e cekur (Qosja, Morina dhe Zeqiraj në përgjithësi) krijon qëndrueshmërinë e vlerës dhe të shprehjes kinematografike kosovare, qoftë në raport me trendin në regjinë e sofistikuar sipas Morinës, qoftë në individualen Qosjeane, dhe qoftë në origjinalen e konfliktit në regjinë e Zeqiraj.
Por në raport me trendin, në raport me dinamikën e debatit kinematografik bashkëkohor global, çka kumton filmi kosovar? Kjo është çështje e cila po konfirmohet, po e gjen aprovimin, po e përballon trendin, por edhe po krijon shprehjen kinematografike. Por a është momentum i cili ka krijuar qëndrueshmërinë e tij, ka karakteritsikën e tij, ka origjinën e tij, apo është krijim individual. Megjithatë ai është në debat, është në mainstream të debatit, është gjuhë e mainstream dhe kinematografi e mainstream të sistemit të konfirmues të vlerave globale në kinematografinë serioze (jashtë komerciales).
Sidoqoftë, suksesi i fundit i Morinës, sukesesi i Zeqiraj, dhe i Qosjes në veprimtarinë e tij të gjatë, është në të vërtetë të folurit të gjuhës së kinematografisë globalisht. Të krijuarit të kinematografisë së të pathënshmes së kontekstit kosovar. Të ndërtimit të një kinematografie të një shoqërie e cila vuan dramë të pafundme e shprehje krejtësisht të kufizuar globalisht. / KultPlus.com
Mesa duket sukseset e filmit ‘Shpia e Agës’, nuk kanë të ndalur. Së fundi, filmi i regjisores Lendita Zeqirajt është shpërblyer me çmimin kryesor “Arena e Artë”, shkruan KultPlus.
Pula Film Festival ka qenë në plan që të mbahet në muajin Korrik të këtij viti, mirëpo situata pandemike ka pamundësuar mbajtjen e festivalit, duke e shtyrë kështu për në shtator.
Vlen të ceket se ‘Shpia e Agës’, deri tash ka marrë pjesë në mbi 30 festivale ndërkombëtare, me mbi 35 nominime dhe 18 çmime.
‘Shpia e Agës’ flet për pesë gra bashkëjetojnë, ndajnë mes vete gëzimet e hidhërimet. Secila e ka një tregim ndryshe prej tjetrës, por në fund të ditës secila bashkohet rreth vuajtjes, nga e kaluara, nga e tashmja. Pesë ngjarje që kanë të bëjnë me përplasjen e gjeneratave, mohimin e realitetit, kryesisht me të kaluarën e dhimbshme që vjen si pasojë e luftës së fundit në Kosovë. Shto këtu edhe mendësinë patriarkale, dhe tregimi veç sa vjen dhe merr formë.
Në rolet kryesore në këtë film janë: Arti Lokaj, Rozafa Çelaj, Adriana Matoshi, Shengyl Ismaili, Melihate Qena, Basri Lushtaku, Rebeka Qena, Molikë Maxhuni, Egla Ceno etj.
Filmi është bashkë-prodhim në mes Kosovës, Kroacisë, Francës, dhe Shqipërisë me shtëpitë prodhuese N’ART FILMS mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, bashkëprodhuesit WOOF FILMS nga Kroacia; Sacrebleu productions nga Franca; si dhe Ska-Ndal Productions dhe SY13 Films nga Shqipëria mbështetur Qendra Kombëtare e Kinematografisë. / KultPlus.com
Rozafa Qelaj është një prej aktorëve që ka marrë vëmendje qysh me rolin e saj të parë serioz në filmin “Gardhi” të regjisores Lendita Zeqiraj. Nga ajo kohë për Rozafën nuk kanë munguar rolet, çmimet, e krahasimet me aktore të nivelit botërorë, shkruan KultPlus.
Para pak ditësh doli lajmi që Rozafa Çelaj është nominuar në Festivalin Internacional të Filmit në Spanjë në kategorinë për Aktoren më të mirë me rolin e saj në filmin “Shpia e Agës”. Ndërsa sot, producenti i filmit Bujar Kabashi ka bërë të ditur që aktorja Çelaj është nominuar në po të njëjtën kategori por kësaj radhe në “Pula Film Festival” në Kroaci. Përveç Rozafës, është edhe aktori Art Lokaj i cili është nominuar në kategorinë për Aktorin më të mirë në këtë film.
Mesa duket sukseset e filmit ‘Shpia e Agës’, nuk kanë të ndalur. Producenti i filmit, Bujar Kabashi, ka bërë të ditur për KultPlus se ‘Shpia e Agës’ është nominuar gjithashtu edhe për Filmin më të Mirë si dhe Lendita Zeqiraj për Regjinë Më Të Mirë.
Këto katër nominime janë për çmimin ‘Arena e Artë’, çmim ky që ndryshe konsiderohet edhe si Oskari i Kroacisë. Pula Film Festival ka qenë në plan që të mbahet në muajin Korrik të këtij viti, mirëpo situata pandemike ka pamundësuar mbajtjen e festivalit, duke e shtyrë kështu për në shtator.
Vlen të ceket se ‘Shpia e Agës’, deri tash ka marrë pjesë në mbi 30 festivale ndërkombëtare, me mbi 35 nominime dhe 18 çmime.
‘Shpia e Agës’ flet për pesë gra bashkëjetojnë, ndajnë mes vete gëzimet e hidhërimet. Secila e ka një tregim ndryshe prej tjetrës, por në fund të ditës secila bashkohet rreth vuajtjes, nga e kaluara, nga e tashmja. Pesë ngjarje që kanë të bëjnë me përplasjen e gjeneratave, mohimin e realitetit, kryesisht me të kaluarën e dhimbshme që vjen si pasojë e luftës së fundit në Kosovë. Shto këtu edhe mendësinë patriarkale, dhe tregimi veç sa vjen dhe merr formë.
Në rolet kryesore në këtë film janë: Arti Lokaj, Rozafa Çelaj, Adriana Matoshi, Shengyl Ismaili, Melihate Qena, Basri Lushtaku, Rebeka Qena, Molikë Maxhuni, Egla Ceno etj.
Filmi është bashkë-prodhim në mes Kosovës, Kroacisë, Francës, dhe Shqipërisë me shtëpitë prodhuese N’ART FILMS mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, bashkëprodhuesit ËOOF FILMS nga Kroacia; Sacrebleu productions nga Franca; si dhe Ska-Ndal Productions dhe SY13 Films nga Shqipëria mbështetur Qendra Kombëtare e Kinematografisë. / KultPlus.com
Mesa duket sukseset e filmit ‘Shpia e Agës’, nuk kanë të ndalur. Së fundi, filmi është nominuar edhe për katër cmime të tjera në ‘Pula Film Festival’ të Kroacisë, shkruan KultPlus.
Producenti i filmit, Bujar Kabashi, ka bërë të ditur për KultPlus se ‘Shpia e Agës’ është nominuar për Filmin më të Mirë, Lendita Zeqiraj për Regjinë Më Të Mirë, Rozafa Celaj për Aktoren më të Mirë si dhe Arti Lokaj për Aktorin më të Mirë.
Këto katër nominime janë për çmimin ‘Arena e Artë’, çmim ky që ndryshe konsiderohet edhe si Oskari i Kroacisë.
Pula Film Festival ka qenë në plan që të mbahet në muajin Korrik të këtij viti, mirëpo situata pandemike ka pamundësuar mbajtjen e festivalit, duke e shtyrë kështu për në shtator.
Vlen të ceket se ‘Shpia e Agës’, deri tash ka marrë pjesë në mbi 30 festivale ndërkombëtare, me mbi 35 nominime dhe 18 çmime.
‘Shpia e Agës’ flet për pesë gra bashkëjetojnë, ndajnë mes vete gëzimet e hidhërimet. Secila e ka një tregim ndryshe prej tjetrës, por në fund të ditës secila bashkohet rreth vuajtjes, nga e kaluara, nga e tashmja. Pesë ngjarje që kanë të bëjnë me përplasjen e gjeneratave, mohimin e realitetit, kryesisht me të kaluarën e dhimbshme që vjen si pasojë e luftës së fundit në Kosovë. Shto këtu edhe mendësinë patriarkale, dhe tregimi veç sa vjen dhe merr formë.
Në rolet kryesore në këtë film janë: Arti Lokaj, Rozafa Çelaj, Adriana Matoshi, Shengyl Ismaili, Melihate Qena, Basri Lushtaku, Rebeka Qena, Molikë Maxhuni, Egla Ceno etj.
Filmi është bashkë-prodhim në mes Kosovës, Kroacisë, Francës, dhe Shqipërisë me shtëpitë prodhuese N’ART FILMS mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, bashkëprodhuesit WOOF FILMS nga Kroacia; Sacrebleu productions nga Franca; si dhe Ska-Ndal Productions dhe SY13 Films nga Shqipëria mbështetur Qendra Kombëtare e Kinematografisë. / KultPlus.com
Filmi ‘Shpia e Agës’ nga regjisorja Lendita Zeqiraj, ka arritur të nominohet edhe për tre çmime tjera në Festivalin Internacional të Filmit në Spanjë.
Regjisorja e filmit Lendita Zeqiri është e nominuar në kategorinë për regjinë më të mirë, ndërkaq Rozafa Çelaj është nominuar në kategorinë për aktoren më të mirë, kurse në anën tjetër filmi është i nominuar për muzikën më të mirë, njofton KultPlus.
Producenti i filmit, Bujar Kabashi, për KultPlus është shprehur i kënaqur me nominimet, pasiqë konsideron se secili nomimin dhe shpërblim është një lloj kompensimi për gjithë ekipin, sidomos në një kohë të cilën ai e konsideron të jetë një kohë ku qartazi vërehet neglizhenca që intitucionet kanë në raport me artin, artistët e kulturën në përgjithësi.
‘Kjo tregon që kemi autorë, regjisorë e aktorë që janë të talentuar, e që çmohen shumë në botë. Me një përkrahje më të madhe nga institucionet, besoj që kishim arritë edhe më shumë’, vazhdon tutje Kabashi për KultPlus.
‘Në Evropë jemi plotësisht të vetëdijshëm për ndikimin e tragjedisë së luftrave në Ballkan.. ‘Shpia e Agës’ bën një pasqyrim të mrekullueshëm mbi pasojat “kolaterale” të luftës përmes një përralle me një thellësi tejet emocionale’, janë këto fjalët e Qazi Abdur Rahim, drejtori artistik i festivalit.
Vlen të ceket se ‘Shpia e Agës’, deri tash ka marrë pjesë në mbi 30 festivale ndërkombëtare, me mbi 35 nominime dhe 18 çmime.
‘Shpia e Agës’ flet për pesë gra bashkëjetojnë, ndajnë mes vete gëzimet e hidhërimet. Secila e ka një tregim ndryshe prej tjetrës, por në fund të ditës secila bashkohet rreth vuajtjes, nga e kaluara, nga e tashmja. Pesë ngjarje që kanë të bëjnë me përplasjen e gjeneratave, mohimin e realitetit, kryesisht me të kaluarën e dhimbshme që vjen si pasojë e luftës së fundit në Kosovë. Shto këtu edhe mendësinë patriarkale, dhe tregimi veç sa vjen dhe merr formë.
Në rolet kryesore në këtë film janë: Arti Lokaj, Rozafa Çelaj, Adriana Matoshi, Shengyl Ismaili, Melihate Qena, Basri Lushtaku, Rebeka Qena, Molikë Maxhuni, Egla Ceno etj.
Filmi është bashkë-prodhim në mes Kosovës, Kroacisë, Francës, dhe Shqipërisë me shtëpitë prodhuese N’ART FILMS mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, bashkëprodhuesit WOOF FILMS nga Kroacia; Sacrebleu productions nga Franca; si dhe Ska-Ndal Productions dhe SY13 Films nga Shqipëria mbështetur Qendra Kombëtare e Kinematografisë. / KultPlus.com
Nga sot, filmin ‘Shpia e Agës’ nga Lendita Zeqiraj, mund ta shihni online në platformën Vimeo on Demand, njofton KultPlus.
Për shkak të situatës së krijuar rreth përhapjes së virusit COVID-19 dhe shtyerjes së shumë festivaleve të planifikuara, distribucioni NINANANA në marrëveshje produksionin N’ART + WOO FILMS fillon distribuimin e hereshëm në internet në platformat Vimeo, Amazon Prime Video, Roku etj.
Çdo ditë, duke filluar nga nesër, distribucioni do të publikon nga një link special për një shfaqje falas, në faqën zyrtare të filmit në Facebook Aga’s House.
Prej momentit të premierës e deri në kohën e pandemisë, filmi SHPIA E AGËS është nominuar për më shumë se 30 dhe është shpërblyer me 24 çmime ndërkombëtare.
Në këtë film luajnë: Arti Lokaj, Rozafa Çelaj, Adriana Matoshi, Shengyl Ismaili, Melihate Qena, Basri Lushtaku, Rebeka Qena, Molikë Maxhuni, Egla Ceno etj. / KultPlus.com
‘’Shpia e Agës’’ prej momentit kur për herë të parë është dhënë premierë, nuk ka ndalur së korruri sukses në vend e në botë, shkruan KultPlus.
Tash së
fundi, ‘Shpia e Agës’ ka marrur katër katër çmime nga ‘Aswan International Women Film Festival’, në Egjipt.
Ka marrur çmimin për
filmin më të mirë dhe regjinë më të mirë, Rozafa Çelaj është shpërblyer me çmimin
për aktorën më të mirë dhe çmimin e ‘Filmit më të mirë’, nga Asociacioni
Egjiptian i Kritikëve të filmit.
Në rolet kryesore në këtë film janë: Arti Lokaj, Rozafa
Çelaj, Adriana Matoshi, Shengyl Ismaili, Melihate Qena, Basri Lushtaku, Rebeka
Qena, Molikë Maxhuni, Egla Ceno etj.
Filmi “Shpia e Agës” është bashkë-prodhim në mes Kosovës, Kroacisë, Francës, dhe Shqipërisë me shtëpitë prodhuese N’ART FILMS mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, bashkëprodhuesit ëOOF FILMS nga Kroacia; Sacrebleu productions nga Franca; si dhe Ska-Ndal Productions dhe SY13 Films nga Shqipëria mbështetur Qendra Kombëtare e Kinematografisë. / KultPlus.com
“Shpia e Agës” me skenar dhe regji nga Lendita Zeqiraj në muajin qershor hapi konkurrencën e ‘East of the West’ në festivalin ndërkombëtar të Karlovi Varit (Karlovy Vary) të Çekisë. Filmi u prit jashtëzakonisht mirë nga publiku në një premierë të rëndësishme dhe domethënëse, shkruan KultPlus.com
Por, tashmë ky film po vjen në kinemanë e
Cineplexx-it, për të treguar një histori që trajton bashkëjetesën midis
shqiptarëve dhe serbëve, ku roli kryesor i është mveshur 9 vjeçarit, Agës, i
cili jeton me nënën e tij në periferi të qytetit dhe mëson gjuhën serbe nga një
fqinje e nacionalitetit serb. Qëllimi i tij është për ta gjetur babain për të
cilin mendon se është i robnuar nëpër burgjet e Serbisë.
“Shpia e Agës” është vlerësuar edhe me çmim nga FEDEORA – Federata e
Kritikëve të Filmit të Evropës dhe Mesdheut. Shtëpia e Agës ka për producent
Bujar Kabashin.
Në rolet kryesore jane: Arti Lokaj, Rozafa Çelaj, Adriana Matoshi, Shengyl
Ismaili, Melihate Qena, Basri Lushtaku, Rebeka Qena, Molikë Maxhuni, Egla Ceno
etj.
Filmi “Shpia e Agës” është bashkë-prodhim në mes Kosovës, Kroacisë, Francës, dhe Shqipërisë me shtëpitë prodhuese N’ART FILMS mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, bashkëprodhuesit ëOOF FILMS nga Kroacia; Sacrebleu productions nga Franca; si dhe Ska-Ndal Productions dhe SY13 Films nga Shqipëria mbështetur Qendra Kombëtare e Kinematografisë. / KultPlus.com
“Shpia e Agës” me skenar dhe regji nga Lendita Zeqiraj hapi konkurencën e ‘East of the West’ në festivalin ndëkombëtar të Karlovi Varit (Karlovy Vary) të Çekisë. Filmi u prit jashtëzakonisht mirë nga publiku në një premierë të rëndësishme dhe domethënëse.
Filmi përcjellë Agën (Arti Lokaj) 9 vjeçar i rritur me nënën e tij në një shtëpi jashtë qytetit. Ai mëson serbisht nga Zdenka, një grua e nacionalitetit tjetër, në mënyrë që ta gjej babain e tij për të cilin mendon se është në burg në Serbi. Hapja e konkurencës ‘East of the West’ në Karlovi Vari (Karlovy Vary) me filmin e Lenditës është momenti më i rëndësishëm i radhës për filmin kosovar.
Shpia e Agës ka për producent Bujar Kabashin. Rrolet i luajnë: Arti Lokaj, Rozafa Çelaj, Adriana Matoshi, Shengyl Ismaili, Melihate Qena, Basri Lushtaku, Rebeka Qena, Molikë Maxhuni, Egla Ceno etj. Filmi “Shpia e Agës” është bashkë-prodhim në mes Kosovës, Kroacisë, Francës, dhe Shqipërisë me shtëpitë prodhuese N’ART FILMS mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, bashkëprodhuesit WOOF FILMS nga Kroacia; Sacrebleu productions nga Franca; si dhe Ska-Ndal Productions dhe SY13 Films nga Shqipëria mbështetur Qendra Kombëtare e Kinematografisë.
“Shpia e Agës” me skenar dhe regji nga Lendita Zeqiraj hapi konkurencën e ‘East of the West’ në festivalin ndëkombëtar të Karlovi Varit (Karlovy Vary) të Çekisë. Filmi u prit jashtëzakonisht mirë nga publiku në një premierë të rëndësishme dhe domethënëse.
Filmi përcjellë Agën (Arti Lokaj) 9 vjeçar i rritur me nënën e tij në një shtëpi jashtë qytetit. Ai mëson serbisht nga Zdenka, një grua e nacionalitetit tjetër, në mënyrë që ta gjej babain e tij për të cilin mendon se është në burg në Serbi. Hapja e konkurencës ‘East of the West’ në Karlovi Vari (Karlovy Vary) me filmin e Lenditës është momenti më i rëndësishëm i radhës për filmin kosovar.
Shpia e Agës ka për producent Bujar Kabashin. Rrolet i luajnë: Arti Lokaj, Rozafa Çelaj, Adriana Matoshi, Shengyl Ismaili, Melihate Qena, Basri Lushtaku, Rebeka Qena, Molikë Maxhuni, Egla Ceno etj. Filmi “Shpia e Agës” është bashkë-prodhim në mes Kosovës, Kroacisë, Francës, dhe Shqipërisë me shtëpitë prodhuese N’ART FILMS mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, bashkëprodhuesit WOOF FILMS nga Kroacia; Sacrebleu productions nga Franca; si dhe Ska-Ndal Productions dhe SY13 Films nga Shqipëria mbështetur Qendra Kombëtare e Kinematografisë.
Filmi i metrazhit të gjatë “Shpia e Agës” me skenar dhe regji nga Lendita Zeqiraj do ta hapë konkurencën ‘East of the West’ në njërin nga festivalet më të rëndësishme Europiane dhe Botërore, në Karlovi Vari (Karlovy Vary) të Çekisë.
Filmi përcjellë Agën (Arti Lokaj) 9 vjeçar i rritur me nënën e tij në një shtëpi jashtë qytetit. Ai mëson serbisht nga Zdenka, një grua e nacionalitetit tjetër, në mënyrë që ta gjej babain e tij për të cilin mendon se është në burg në Serbi. Hapja e konkurencës ‘East of the West’ në Karlovi Vari (Karlovy Vary) me filmin e Lenditës është momenti më rëndësishëm i radhës për kinematografinë kosovare.
Me rastin e bërjes publike të lajmit për hapjen e Karlovi Varit me filmin “Shpia e Agës”, skenaristja dhe regjisorja e filmit u shpreh: Jam shumë e nderuar që filmi im “Shpia e Agës” do të hapë programin konkurencës ‘Easy of The West’ në festivalin e Karlovi Varit, një festival të filmit me kaq nëm boteror. Realizimi i këtij filmi nuk ka qenë fare i lehtë, na është dashtë shumë kohë, përpjekje e sakrifica. Ishte shumë sfiduese por njëherit edhe përvojë e mrekullueshme. Jam shumë e lumtur që udhëtimi i tij po fillon. Filmi do të shihet nga shumë njerëz dhe do të flasë me botën. Për mua kjo është ajo që më bën të ndjehem tanimë e shpërblyer.
Shtëpia e Agës ka për producent Bujar Kabashin. Rrolet i luajnë: Arti Lokaj, Rozafa Çelaj, Adriana Matoshi, Shengyl Ismaili, Melihate Qena, Basri Lushtaku, Rebeka Qena, Molikë Maxhuni, Egla Ceno etj.
Filmi “Shpia e Agës” është bashkë-prodhim në mes Kosovës, Kroacisë, Francës, dhe Shqipërisë me shtëpitë prodhuese N’ART FILMS mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, bashkëprodhuesit WOOF FILMS nga Kroacia; Sacrebleu productions nga Franca; si dhe Ska-Ndal Productions dhe SY13 Films nga Shqipëria mbështetur Qendra Kombëtare e Kinematografisë.
