Pjesë të turizmit që shqiptarët i anashkalojnë, të huajt kanë gjithmonë e më shumë interes dhe e shijojnë më së shumti gjatë qëndrimit të tyre në Shqipëri.
Ministrja e Kulturës, Elva Margariti tha gjatë një interviste televizive se janë të huajt ata të cilët na mësojnë akoma edhe më shumë Shqipërinë tonë. Sipas saj, ata janë të parët që kanë vizituar Thethin apo Valbonën si dhe shprehin interes të lartë për turizmin natyror e sportiv.
“Janë të huajt ata të cilët na mësojnë akoma edhe më shumë Shqipërinë tonë. Po të takosh të huajt, ata janë të parët që kanë qenë ne Theth, në Valbonë, Zogaj, Shirokë, e vende të tjera. Ka shumë të huaj që shkojnë në Nivicë dhe vizitojnë kanionet e Nivicës. Ka pjesë të turizmit që ne Shqiptarët disi i kemi anashkaluar apo mënjanuar që kanë të bëjnë më turizmin sportiv, më turizmin natyror të cilët të huaj e shijojnë gjithmonë e më shumë. Ata patjetër që janë larguar bregdetit, ata e shijojnë për dy apo tre ditë dhe më pas vazhdojnë drejt pjesëve më të brendshme të Shqipërisë. Edhe pjesa e Rilindjes Urbane ka bërë të mundur që të shtohen edhe disa funksione të tjera”, -theksoi Margariti.
Ministrja tha po ashtu se është thelluar bashkëpunimi me bashkitë dhe kjo vihet re në organizimin e festave lokale tanimë jo vetëm në qytete por edhe fshatra.
“Ka ndryshuar sidomos kam vënë re bashkëpunim me bashkitë për festat lokale. E lidh ketë edhe me atë qe u tha më parë, me pjesën e folklorit, e traditës, është një nismë që vazhdon edhe tani. Në këtë sezon turistik kemi bashkëpunim shumë të mira me bashkitë. Ne kemi një Task forcë të ngritur, një grup punë në ministri, një kalendar aktivitetesh. Me ministrinë e Turizmit dhe Mjedisit ka gjithashtu një bashkëpunim shumë të mirë për të gjithë këtë kalendar. E rishikoj me interes atë që thashë edhe në fillim. Pra, është një zinxhir nismash dhe nuk ngelemi më vetëm në qytetet por vazhdojmë edhe me aktivitete të tilla i kryejmë në kala ose vende të tjera në zonat rurale”, -shpjegoi ajo.
Më tej, Margariti tha se është rritur numri i turistëve që promovojnë traditat shqiptare.
“Jo më larg se dje isha në Krujë dhe aty takuam një grup që ishin turistë dhe artistë bashkë, holandezë të cilët bashkë me një grup folkloristik po ndërmerrnin një nismë që kishte të bënte me promovimin e kësaj pjese të folklorit tonë në Holandë. Të gjitha këto janë të mbështetura nga ne, nga fakti që i lejojmë të bëjnë xhirimet e tyre”, -tha Margariti. Ajo nënvizoi se interes të lartë për Shqipërinë kanë shfaqur edhe gazetarë të huaj në gazeta e revista prestigjioze.
“Kemi shumë interes nga gazetarë të huaj, të cilët gjithnjë e më shumë kanë interes më të madh për sitet arkeologjike, i bëjmë të vizitueshme dhe të frekuentueshme gjatë periudhave të caktuara sidomos për grupet e gazetarëve të mëdhenj. Kemi në dorë monumente shumë të rëndësishme që në këtë moment është në dorën tonë dhe është e rëndësishme që të fillojmë ti promovojmë dhe t’i promovojmë mirë. Ne i kemi, duhet t’i dokumentojmë dhe të dimë t’i tregojmë bukur. z.tosku/ /atsh / KultPlus.com
Shqipëria turistike e cila ofron një itinerar gjithëvjetor dhe ka një natyrë të mrekullueshme në katër stinë, vijon të mbetet destinacioni i preferuar i turistëve nga Europa.
Për turistët Tirana, kryeqyteti i Shqipërisë vijon të jetë një nga destinacionet më të preferuara. Në këto ditë ku ka nisur dhe sezoni turistik rrugët e kryeqytetit janë të mbushura me turistë të huaj.
Gjatë një vëzhgimi nga Agjencia Telegrafike Shqiptare grupet e turistëve i gjen kryesisht përgjatë bulevardit “Dëshmorët e Kombit”, tek “Piramida”, por edhe në muzeumet e Tiranës, të cilat mbeten një nga pikat e preferuara të tyre, pasi turistët nga Europa kanë interes të mësojnë shumë për kulturën dhe traditën shqiptare.
Turistët e huaj përveç Tiranës, kanë vizituar edhe qytetin muze të Beratit, Gjirokastrën, Sarande Durrësin, Shkodrën, Tropojën, etj.
Ata shprehen të mrekulluar nga bukuria natyrore, historia, kultura dhe mikpritja e shqiptarëve.
Turistët e huaj që gjenden në Tiranën gjatë këtyre ditëve, janë nga vende si Holanda, Gjermania, Franca dhe Anglia gjë kjo e cila vërteton se tashmë Shqipëria është një pikë kyçe e itinerareve turistike për këta turistë.
Një turiste nga Holanda shprehet se, “kjo është vizita jonë e parë në Shqipëri. Është vend i mahnitshëm. Na pëlqen vërtet ky vend. Për ne është magjepse që ju keni një përzierje ndikimi otoman, italian, por dhe komunist gjë që përbën një përzierje interesante”.
Turistja holandeze vijon se “njerëzit janë shumë miqësorë, ishte një eksperiencë e mrekullueshme. Ne qëndruam këtu për tre javë duke i rënë përreth Shqipërisë. Filluam në Tiranë, shkuam në jug, në Butrint. Pamë Beratin, Gjirokastrën dhe Vlorën. Më pas vijuam udhëtimin tonë në veri, në Theth, pamë liqenin e Komanit dhe ishte shumë i bukur. Mikpritja na bëri përshtypje, e ndjemë se njerëzit e bëjnë me dashuri, dhe kjo të bën përshtypje. Do rikthehemi përsëri, pasi duam të shohim shumë gjëra në Veri. Nuk patëm kohë të mjaftueshme për të bërë ecje të gjata në Veri. Duam vërtet të vijmë përsëri”.
Një i ri nga nga Gjermania shprehet se, “kjo është hera e parë që vij në Shqipëri. Arkitektura në Tiranë është vërtetë e mahnitshme, të lë pa frymë. Mendoj se këtu është vërtet këndshëm. Në Tiranë do qëndrojmë dy ditë dhe në të gjithë Shqipërinë tri javë. Do shkojmë në Alpet e Shqipërisë dhe Rivierën në Jug. Njerëzit këtu janë shumë miqësorë dhe mikpritës. Janë njerëz të mirë”.
“Në Tiranë do të qëndrojmë vetëm dy ditë. Këtu është shumë bukur. Ka shumë pemë dhe gjelbërim. Njerëzit janë shumë të mirë. Ushqimin ende nuk e kam provuar, por mëngjesi ishte shumë i mirë”, – shprehet një tjetër turiste nga Gjermania.
Një çift turistësh gjermanë u shprehën se, “kjo është hera e parë që vijmë në Shqipëri. Do udhëtojmë rreth gjithë Shqipërisë nga veriu, në lindje dhe jugu në perëndim. Këtu çdo gjë është e bukur. Veriu është shumë i mirë për të bërë ecje. Jugu është interesant për kulturë si Butrinti dhe lindja për liqenin e Ohrit. Në Tiranë gjithçka është shumë ndryshe. Njerëzit janë shumë miqësorë dhe të sjellshëm. Ia kaluam shumë mirë këtu. Çdo gjë është e mirë në Shqipëri”.
Një tjetër turist nga Anglia tha se “vij për herë të tretë në Shqipëri. Më pëlqen shumë është një vend interesant me një histori të mahnitshme. Kemi ardhur në Shqipëri me një grup studentësh për të mësuar për Shqipërinë dhe historinë e saj. Ky udhëtim do jetë një përvojë e mrekullueshme. Do qëndrojmë pesë ditë në Shqipëri. Do shkojmë në Elbasan, Librazhd, Durrës dhe natyrisht në Tiranë. Këtu më pëlqejnë shumë njerëzit pasi janë miqësorë dhe interesantë. Këtu dëgjon shumë histori mahnitëse”.
“Jam nga Franca dhe është vizita ime e parë në Shqipëri. Tirana është qyteti i parë që kemi vizituar. Do shkojmë në Jug. Gjithashtu do vizitojmë Beratin dhe më pas në det”, – u shpreh një tjetër turiste nga Franca. /atsh/ KultPlus.com
Gazeta më e madhe e Pakistanit në gjuhën angleze ”The Express Tribune” rendit pesë vendet me shumicë myslimane, që nuk duhen humbur së vizituari.
Sipas kësaj gazete, Shqipëria ndodhet në pesë vendet kryesore që përbëjnë trend në në destinacionet turistike për këtë vit.
”Një sekret i jashtëzakonshëm ballkanik i ruajtur më së miri, Shqipëria ka një pafundësi atraksionesh natyrore që duket se duhet të jetë në listën e çdo blogeri udhëtimesh. Çdo gjë, që nga malet me kurora dëbore te plazhet e kristalta dhe një trashëgimi të fortë islame në zemër të kryeqytetit të saj kozmopolit”, shkruan ”The Express Tribune”.
”Por, jo vetëm kjo, pasi Shqipëria ka një histori të shquar mikpritjeje. Le të mos harrojmë faktin shqiptarët mbrojtën hebrenjtë gjatë Holokaustit nazist dhe të gjithë ata arritën të mbijetonin në Shqipëri”, shton gazeta.”Riviera Shqiptare. Mendoni plazhe me rërë me ujëra blu në jeshile, rrugë të gurta dhe lule kudo. Plazhet më të mira për t’u vizituar janë Dhërmiu, Drimadhe, Vuno, Qeparo dhe qyteti bregdetar i Himarës”, përfundon gazeta më e madhe e Pakistanit në gjuhën angleze ”The Express Tribune”./ atsh / KultPlus.com
Shqipëria është një vend i vogël, por me ambicie të mëdha! E liruar nga tutela e komunizmit në vitin 1991, e ndodhur mes Malit të Zi, Greqisë dhe Italisë, Shqipëria ëndërron të hyjë në Bashkimin Europian dhe të bëhet një destinacion i vërtetë turistik, shkruan portali i televizionit publik francez, Franceinfo, në një reportazh që ia kushton turizmit në Shqipëri.
“Aktualisht nuk ka shumë turistë francezë, ishin rreth 45 000 në vitin 2018, po ky numër është në rritje me 30% nga viti 2017 dhe mbi të gjitha, ata kthehen në vendin e tyre të magjepsur nga udhëtimi në Shqipëri.
Julien Roche jeton këtu që prej fillimit të viteve ’80. Shumë i domosdoshëm, ky francez me origjinë nga rajoni Ën, ka krijuar rreth 40 kompani në këtë vend.
“Në veri ka liqene dhe male, atje përfundon vargmali i Alpeve. Në jug, ndodhen plazhet e detit Adriatik dhe ato të detit Jon që janë përballë Korfuzit. Vijnë shumë të rinj me çanta shpine ose persona të moshës së tretë. Këta janë ambasadorët tanë më të mirë dhe priten nga banorë të zonës që i strehojnë në banesat e tyre, është diçka shumë vëllazërore”, shpjegon ai në këtë reportazh të Franceinfo.
Autoritetet shqiptare duan të tregojnë mbi të gjitha se realiteti i vendit është larg imazhit të keq që ekziston në Francë, vendi i të gjitha trafiqeve, korrupsionit dhe mafies, transmeton ATSH.
“Megjithatë, udhëtarët e huaj kanë filluar të tregojnë interes për këtë destinacion të ri në zemër të Ballkanit”, sikurse shpjegon Helmut Gschwentner, president i operatorit turistik “Visit Europe”, përcjell albinfo.ch.
“Nuk jam i sigurt nëse kjo do të jetë Kroacia e re, por në çdo rast është një destinacion bregdetar dhe kulturor. Ne i besojmë shumë. Prej pesë vitesh zhvillojmë ture në Shqipëri, por duke i kombinuar me vizita në Malin e Zi dhe Maqedoni. Duam të rrisim produktet dhe mundësitë për klientët tanë, për këtë arsye kemi hapur një zyrë në Tiranë”, thotë Gschwentner.
“Visit Europe” synon të arrijë 3 000 klientë këtë vjeshtë të interesuar për Shqipërinë dhe 4 000-5 000 vitin e ardhshëm.
Hotele të vogla familjare
Përveç më shumë se 500 kilometrave vijë bregdetare, pavarësisht disa zonave te betonizuara tashmë si Golemi, ky vend i vogël prej tre milionë banorësh, i madh sa Belgjika, ka gjithashtu një trashëgimi kulturore të jashtëzakonshme si Berati “qyteti i një mbi një dritareve”, që është klasifikuar trashëgimi e UNESCO-s apo qyteti i mrekullueshëm mesjetar i Krujës, që ende nuk është asfiksuar nga turmat e turistëve.
“Ka katër misione arkeologjike franko-shqiptare, në një vend të vetëm ky është një fat i madh. Kjo tërheq vizitorët dhe jo vetëm ata francezë. Ka gjithashtu muze shumë të mirë që japin një imazh të njerëzve dhe të historisë shqiptare, tragjike në disa çaste”, deklaron Christina Vasak, ambasadorja e Francës në Shqipëri.
Grupet e hotelerisë kanë filluar gjithashtu të drejtohen nga Shqipëria, që ende nuk e ka mjaftueshëm të zhvilluar këtë infrastrukturë, si kompania franceze “Accor” që parashikon të hapë në muajt në vijim një “Sofitel” në Tiranë.
“Turizmi këtu bazohet kryesisht tek hotelet e vogla familjare me pesë deri në 10 dhoma. Nuk ka hotele me kapacitet të mjaftueshëm për të pritur për shembull grupe të mëdha me 2 500 apo 3 000 persona. Potenciali i kërkesës është, por nuk është ende produkti”, shpjegon Elisabeth Gjoni, drejtoreshë e grupit energjetik dhe ndërtimor “Amadeus”.
Shqipëria bën pjesë në pesë vendet kandidate për të hyrë në Bashkimin Europian. Negociatat mund të fillojnë në muajt që vijojnë, por procedura është e gjatë. Ajo mund të zgjasë të paktën 10 vite.
Franceinfo e mbyll këtë reportazh duke i bërë një thirrje gjithë turistëve se “gjatë udhëtimit në Shqipëri do të zbulojnë fakte mbi këtë vend të panjohur”.
“Kryeqyteti, Tirana, do t’ju habisë me influencat e tij. Do të josheni nga pasuria historike e zonës më të madhe arkeologjike në Shqipëri, qyteti antik i Apolonisë. Ky është një udhëtim i mrekullueshëm në të kaluarën që do e shijoni gjatë gjithë udhëtimit në Shqipëri”, përfundon Franceinfo.
E izoluar nga pjesa tjetër e botës për një periudhë të gjatë të shekullit të XX, nuk është e habitshme që njerëzit e njohin kaq pak Shqipërinë, fillon reportazhin për vendin tonë portali i njohur londinez ”City Matters”.
Vetëm pas vitit 1991, kur regjimi brutal komunist u rrëzua, të huajt filluan të zbulojnë malet epike, fshatrat e thellë dhe plazhet e kristalta mesdhetare të përhapura në të gjithë vendin.
Shqipëria konsiderohet si Kroacia e re dhe një xhevahir i fshehur i Mesdheut për shkak të peizazhit të saj shumë të larmishëm.
Fshatrat e vogla janë ende të mbushura me banorë të zonës që drejtojnë sipërmarrjet tyre dhe plazhet janë të pastra dhe pa shumë njerëz, edhe në muajt më të nxehtë. Por kjo nuk do të zgjasë shumë. Ajo, pa dyshim që do të përballet me të njëjtin fat si vendet fqinje Greqia dhe Kroacia. Pra nëse keni ndërmend ta vizitoni, bëjeni sa më shpejt.
Bjeshkët e Namuna
Kjo zonë malore që njihet si Alpet Shqiptare, por që preferohet më shumë emërtimi që duket sikur ka dalë nga filmi “Lord of the Rings”, Bjeshkët e Namuna.
Dhe me siguri i përshtatet më së miri këtij emir. Atu mund të gjeni disa nga pamjet më mbresëlënëse, si dhe duhet të lodhesh shumë për t’i arritur ato. Sepse industria e turizmit është ende në hapat e para dhe aty mund të shkohet falas për ata që janë të gatshëm të bëjnë një ecje të gjatë mes maleve. Megjithatë, vështirësia e bën qëllimin përfundimtar shumë më shumë shpërblyes.
Izolimi e bënë gjithë këtë zonë të duket sikur është imagjinare dhe shumë larg Europës së shekullit XXI. Mes shkëmbinjve të thepisur që qëndrojnë sipër luginave të gjelbra ndodhen shtëpi të vogla prej guri shumë të vjetar dhe komunitete tradicionale të cilët ecin hap pas hapi me ujqërit.
Parku Kombëtar i Thethit është një prej pjesëve më të famshme dhe të arritshme të Bjeshkëve të Namuna dhe ofron pak nga çdo gjë. Është njësoj si Lugina e Madhe në filmin “Land Before Time”, një oazë biodiversiteti, rrethuar nga maja të thepisura. Poshtë luginës gjenden sisteme të gjata lumenjsh, lagunash, ujëvarash dhe çdo gjë tjetër që lidhet më florën dhe faunën e egër. Duket kaq shumë origjinale.
Riviera shqiptare
Ndërsa vargmalet janë pjesa më pak e vizituar e Shqipërisë, plazhet sigurisht që janë më popullorët. Rekomandohet të marrësh me qira një makinë kur shëtit vijën bregdetare që të mund të ndalosh në çdo plazh të fshehur që të del përpara, nga të cilët ka shumë për t’u numëruar.
Për ata që kanë një buxhet të limituar, ka ende shumë autobusë që përshkruajnë zonën dhe autostopi vazhdon të jetë shumë popullor. Shqiptarët i marrin të huajt me kënaqësi dhe duke i dërguar nga një qytet bregdetar në tjetrin. Saranda është një prej qendrave më të mëdha për të pasionuarit pas detit. Aty mund të gjesh jetën e natës më të mirë dhe shumëllojshmëri restorantesh.
Në opinionin tonë, në Shqipëri shkohet për pak paqe dhe qetësi, të paktën për momentin. Duke ecur në drejtim të veriut përgjatë bregut, ndaloni në Palas që ka një plazh shumë të gjatë ku Jul Çezari dhe trupat e tij mbërritën gjatë Luftës Civile në Romake në vitin 48 pas e.s. Vizitorët ende mund të gjejnë relikte të këtij zbarkimi, si dhe disa mure mbrojtëse të braktisur të historisë së gjatë shqiptare.
Dhërmiu është gjithashtu një destinacion që duhet të vizitohet, me plazhet e tij mahnitëse, limane dhe gjire të fshehur. Një prej vendeve më piktoresk është Drimadha, që është aq i gjatë sa që kurrë nuk duket i mbushur. Këtu mund të gjeni resorte të lira dhe hotele luksoze.
Tirana
Para se kapitalizmi t’i zinte vendin komunizmit, kryeqyteti i Shqipërisë ishte i njohur si një qytet gri dhe i ngadaltë. Por Tirana ka ndryshuar me hapa të shpejtë në dekadat e fundit, duke u bërë një kaleidoskop ngjyrash dhe kulture. Sigurohuni të mos humbisni kutitë elektrike që janë mbuluar me lloj-lloj veprash arti.
Sheshi Skënderbe është gjithashtu një pikë ku do të kaloni shumë herë ndërkohë që shkoni tek Muzeu Kombëtar i Historisë, Pallati i Operas, Xhamia e Et’hem Beut dhe Monumenti i Skënderbeut që i dedikohet liderit shqiptar që i rezistoi osmanëve.
Bunk’Art ndodhet pak më larg, por ia vlen rruga. Bunkeri që ishte ndërtuar nga regjimi i Hoxhës, është transformuar në një vend ekzibicioni dhe hapësirë eventesh ku arti dhe objektet historike përzihen. Ky është vendi perfekt ku tregohet se si Tirana përqafon të kaluarën e saj, duke e kthyer disa të errët dhe tronditëse në shkëlqim dhe plot pozitivistet. / atsh / KultPlus.com
Shqipëria sërish rekomandohet si një destinacion i preferuar turistik për vitin 2019.
“Travel Awaits”, portal i specializuar për udhëtimet, e ka renditur të dytën Shqipërinë mes 11 destinacioneve më të mahnitshme në të gjithë botën për turizëm.
“Ne jemi përpjekur të zgjedhim 11 nga destinacionet më të mira për vitin 2019, që ofrojnë pasuri kulturore, traditën, klimën dhe vendet e virgjëra, dhe produkte vendase të freskëta e me cilësi. Nëse dëshironi të bëni një udhëtim që të mbetet në kujtesën tuaj për një kohë të gjatë, ndoshta ju duhet t’i jepni Shqipërisë një shans për ta vizituar në vitin 2019”, shkruan “Travel Awaits”
“Shqipëria meriton më shumë interes”, shprehen Ellen dhe Ted Kortan të blogut amerikan të udhëtimeve “Earth Vagabonds”.
“Ne qëndruam disa javë në Shqipëri dhe na ka bërë shumë përshtypje bukuria e vendit, njerëzit ishin shumë të sjellshëm dhe i pëlqenin me të vërtetë amerikanët. Shqiptarët ishin shumë optimistë për të ardhmen e tyre dhe përcillnin një forcë dhe energji të re. Madje edhe çmimet ishin shumë të arsyeshme”, shtojnë ata.
“Shqipëria është një vend me një nga plazhet më tërheqëse të bregdetit Adriatik dhe një numër të madh vendesh të përfshira në Konventën e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s. Nëse ende jeni duke kërkuar një plazh, një pamje alpine, ose një grimcë arkitekturore osmane, Shqipëria do të ishte destinacioni i duhur!” – shkruan “Travel Awaits”, duke ftuar turistët që ta vizitojnë.
“O Zeus, mbret dodonas e pellazgjik që banon larg që kujdesesh për Dodnën dimërkeqe… I biri i shkëlqyshëm i Lethos të Pellazgut, Hipotheu e tërhiqte prej këmbe përmes përleshjes së tmerrshme (kufomën e Patroklit të vrarë) lidhur me tërkuzë nga kyçi i këmbës, për t’i bërë qejfin Hektorit dhe trojanëve.
I pari foli Akili hyjnor këmbëshpejti: “Kush je ti prej
burrave që kundër meje guxon të vish? Është fatkeq ai djalë që mërinë time
kundërshton.”
Atij menjëherë iu përgjigj i biri i shkëlqyer i Pelegronit:
“O Pelid zemërgjerë, për fisin tim pse pyet? Jam nga Paionia pjellore dhe e
largët, burrave paionë heshtëgjatë u prij, kam njëmbëdhjetë ditë që kam ardhur
në Ilion…””
Homeri (Iliada)
“Përveç trimërisë, që është e natyrshme te shqiptarët, ata
janë krejt të çiltër, gjë që s’është karakteristike për orientalët.”
Fransua Pukëvil
“Nuk dimë nëse këta kavalierë shqiptarë të shpejtë dhe me
mjekra janë njerëz apo demonë.”
Napoleon Bonaparti
“Të rrept bijt e shqipes! Po vetitë nuk u mungojnë veç
t’ishin më të arrira.”
Xhorxh Bajron
Tokë shkëmbinjsh, djep trimash dhe njerëz të fortë.
Aleksandër Duma
“Epiri, kjo Zvicër e antikitetit, kishte një monument lavdie
nënprijësin e tyre Pirro, një komandant i përkryer.”
Alfred Gilleron
“Sado të varfër të jenë malësorët, janë krenarë të presin
miq. Sipas tyre, shtëpia është e Zotit dhe e mikut.”
Aleksander Degrand Jules
“Ky është një komb luftëtarësh, të cilët, ndoshta, për nga
trimëria, krenaria dhe shpërfillja e frikës mund të maten me çdo tjetër në
botë.”
Fred Xhorxh Uilliams
“Shqiptarët kanë një frymë perëndimore, ata janë të gjallë e
kuriozë, të gëzueshëm e të hapët në miqësi.”
Franc Babuger
“Njeri i jugut, gjithmonë njeri i jugut, ai për të mos qenë i ngrirë, sjell me vete kudo diellin e vendit të vet. Ai ka nevojë për përzemërsi, përzemërsi njerëzore, për ngrohtësi ndjenjash, për shokë e miq. Ai është gjithnjë flakë, nuk mund të rrije i ftohtë, ftohtësia do ta mbyste…” Stefan Cvajg
Gazeta e përditshme gjermane “Die Welt”, i ka kushtuar një reportazh të detajuar Shqipërisë duke përshkruar bukuritë natyrore dhe mundësitë që ajo ka.
Për këtë ka reaguar edhe kreu i grupit parlamentar të Partisë Socialiste, Taulant Balla, i cili tha se se reportazhi vë në dukje bukuritë natyrore të vendit si atraksione turistike dhe burim zhvillimi ekonomik.
Duke perifrazuar shkrimin e medias gjermane, numri dy i Partisë Socialiste u shpreh se falë reformave të ndërmarra nga qeveria shqiptare, vendi ynë është kthyer në një destinacion të besueshëm për sipërmarrjet gjermane.
“Një ndër gazetat më të mëdha gjermane, e përditshmja “Die Welt” i kushtoi dje një reportazh të veçantë Shqipërisë, bukurive të saj natyrore si atraksione turistike dhe burim zhvillimi ekonomik, performancës ekonomike të Shqipërisë me rritjen më të madhe ekonomike ndër vendet e tjera të BP, reformave të ndërmara të cilat e kanë shndërruar Shqipërinë në një destinacion të besueshëm për sipërmarrjen gjermane. Në më shumë se 25 faqe mund të shikosh Shqipërinë reale me sfidat dhe pritshmëritë. #përShqipërinëqëDuam🇦🇱🇪🇺”- shkruan Balla. / KultPlus.com
Tetë plazhe ideale për ata që duan një përzierje mes diellit dhe kulturës, vetëm dy hapa larg Italisë, shkruan gazeta italiane online Tgcom24, pjesë e grupit mediatik italian Mediaset.
”Shqipëria është destinacioni në zhvillim i Mesdheut për
shkak të bukurisë së detit të saj dhe marrëdhënieve të shkëlqyera midis
cilësisë së shërbimeve të ofruara dhe çmimit. Një vend që ofron peizazhe me
bukuri madhështore dhe shumë mikpritje.
Për italianët, ndër të tjera, Shqipëria është afër dhe mund
të arrihet lehtë aty me traget nga Bari, Ankona ose Trieste me anije që ofrojnë
të gjitha komoditetet. Këtu janë disa nga treguesit për plazhet e saj më të
bukura për transparencën e ujit, për shërbimin dhe për natyrën që i rrethon
ato.
Saranda dhe dëshira për jetën e natës – Pjesa më joshëse e
bregdetit shqiptar, Saranda, është e famshme për jetën e natës. E vendosur në
mes të Jonit dhe kodrave të ullinjve përballë ishullit të Korfuzit dhe pak
kilometra nga Greqia, ofron mundësinë e qëndrimit në hotele luksoze me çmime të
arsyeshme, ngrënien në Kështjellën e Lëkurësit, eksplorimin e vendit
arkeologjik të Butrintit, trashëgimi e UNESCO-s me mbetjet e qytetërimit të
lashtë grek, një teatër që nga shekulli III para Krishtit dhe një bazilikë të
hershme të krishterë.
Riviera e Ksamilit – në jug të Sarandës është një tjetër
dhuratë e natyrës. Riviera e Ksamilit e konsideruar si perla e Jonit për shkak
të bukurisë së saj, me pamje nga katër ishuj të vegjël, dy prej të cilëve mund
të arrihen me anije dhe madje edhe duke notuar. Nuk është një vend për jetën e
natës, por një zgjedhje perfekte për ata që duan të relaksohen duke parë
shkëmbinjtë e pjerrët dhe shtratin e detit.
Stili i Karaibeve në plazhin e Jalës – Është një nga vendet
më të bukura në bregun e Jonit, me rërë të bardhë dhe ujëra të pastra të
rrethuara me shkëmbinj dhe bimësi të dendur me të gjitha aromat e Mesdheut.
Ngjyrat ndryshojnë vazhdimisht dhe përzien me tonalitetet e detit, më të ftohta
në agim dhe të ngjyrosura në portokalli në perëndim të diellit.
Pishat e Himarës – Të ecësh nëpër shëtitoren e Himarës është
me të vërtetë interesante, me aromën e pishave dhe pamjen nga deti Jon. Plazhet
janë me rërë dhe ujërat janë shumë të qarta. Është e mrekullueshme të zhytesh
në detin kristal të Potamit ose Livadhit, Spillesë ose Llamanit.
Mes natyrës dhe historisë në Porto Palermo – Uji duket si
mëndafsh blu para plazhit të Porto Palermos dhe ka një pamje të mahnitshme nga
kështjella e ndërtuar në 1818 nga Ali Pashë Tepelena në ”eshtrat” e një
kështjelle antike veneciane. Gjiri është aq i bukur saqë shpesh gjallërohet nga
set-e kinematografike.
Gadishulli i Karaburunit – Një xhevahir i natyrës,
Gadishulli i Karaburunit, i cili ofron pamje të jashtëzakonshme, së bashku me
ishullin Sazan, është pjesë e Parkut Kombëtar Detar. Ndodhet pak kilometra larg
Vlorës dhe është e rrethuar me bimësi, midis gjirit me detin kristal ndodhet
dhe Shpella e Piratëve, duke përfshirë shpellën e Haxhi Aliut e cila i
referohet emrit të udhëtarit që e ka përdorur atë si një strehë.
Vlora dhe rrethinat – Vlora është porti i dytë më i madh në
vend. Jo shumë larg nga Tirana dhe me pamje nga deti Adriatik, ofron plazhe të
pajisura mirë, restorante shumë të veçanta dhe dyqane të modës. E përshtatshme
për ata që kërkojnë një plazh të bukur, por jo shumë të izoluar nga konteksti
social. Zhytjet janë të njohura në Gjirin e Vlorës, por mbi të gjitha, duke u
drejtuar në zonën e bukur të Nartës, 14 kilometra larg, me Zvërnecin e famshëm
që strehon Kishën e Shën Mërisë, një manastir ortodoks i shekullit XIII, i
fshehur në mes të qiparisëve.
Dhërmi, plazhi me guralecë – Në jug të Vlorës gjendet plazhi i shkëlqyer i Dhërmiut, i vendosur në mes të Llogorasë dhe Sarandës. Pesë kilometra gurë të lëmuar dhe një det i ëmbël, i pasur me peshq. Për të lënë prapa zhurmën e turistëve mjafton thjesht të bëni për një çast një shëtitje të bukur në këmbë dhe ju do të gjendeni përballë lagunës blu me pak njerëz dhe pa asnjë ndërtesë të lartë”, përfundon gazeta italiane online Tgcom24, pjesë e grupit mediatik italian Mediaset./KultPlus.com
Ju që hyni në Shqipëri, lini çdo vend tjetër. Kalimi i Adriatikut është mënyra më e mirë për të rishkruar perceptimin italian të kësaj toke dhe të këtij populli, shkruan “lagenziadiviaggi.it”, rrjeti i parë multimedial i informacionit turistik në Itali.
”Jo një komb i vjetër, konservator dhe i varfër, por i ri (më shumë se ai italian), i projektuar drejt së ardhmes dhe me një ekonomi në zhvillim (OKB vlerëson rritjen e PBB-së në rreth 4%).
Plazhe të ngjashme me ato tonat dhe një det që i ngjan atij grek. Një kuzhinë që ka sintetizuar në mënyrën e vet dhe origjinale ndikimet greke, otomane dhe madje italiane dhe një mikpritje që është tipike për një destinacion të ri turistik, pak naive, por që dëshiron të përmirësohet. Shqipëria mund të nënkuptojë në radhë të parë detin. Në jug, nën Ngushticën e Otrantos, janë brigjet që dalin nga Joni: toka shkëmbore dhe ujëra të qarta. Si një lloj Greqie apo Pulia e Ballkanit.
Në Sarandë, një nga vendpushimet kryesore turistike, janë hotelet e mëdha të ndërtuara nga viti 2000 e këtej me pamje nga deti. Resorte të tilla si «Bouganville Bay», që përfshin një SPA, dy pishina të brendshme të mbushura me ujë nga deti Jon dhe një sërë dhomash me pamje nga gjiri, si dhe një pamje të detit të rezervuar për klientët, me shezlongë të vendosur deri në metrin e fundit të platformës.
Një port i vogël shqiptar, por që ka tashmë një shëtitore të rindërtuar në dekadën e fundit.
Fshati i afërt i Ksamilit ofron një peizazh më të gjelbër, me plazhet e tij të krijuara duke hequr gurët dhe duke i zëvendësuar ato me rërë. Në kohën e komunizmit e quajtën “qytet pa varreza” sepse shteti kishte nxitur familjet e reja që të jetonin në këtë zonë, e cila në atë kohë ishte e mbushur vetëm nga disa kazerma dhe që për shumë vite nuk pati asnjë funeral.
Një det disi i ndryshëm është ai i Durrësit (më tej në veri përgjatë bregdetit). Shumë më tepër i ngjashëm me rivierën romanjole apo të Markexhanës, plazhet këtu janë të gjatë dhe plot me rërë natyrore. Hotelet janë ndërtuar direkt pranë plazhit dhe shumë hotele si “Blu Fafa” ofrojnë një pishinë me pamje nga deti dhe një linjë të gjatë çadrash për ata që nuk duan të heqin dorë nga rëra nën këmbët e tyre. Sigurisht që nuk duhet të habitemi nëse ecja pengohet nga disa mbetje të komunizmit, si kullat e vjetra të përforcuara të betonit, të ndërtuara dikur për të parë pushtuesin kapitalist që mund të vinte nga deti.
Por, Shqipëria nuk është vetëm det. Në jug të vendit, UNESCO ka njohur dy vende si Trashëgimi Botërore: Butrintin dhe Gjirokastrën. E para është një nga vendbanimet më të vjetra në zonë, sot një park natyror që mbulon një sipërfaqe prej 94 kilometrash katrore. Këtu u vendosën grekët dhe romakët, dhe sipas Virgjilit, këtu ka qënë dhe Enea dhe shekuj më vonë arritën venecianët.
Gjirokastra është një nga qytetet më të vjetra, një shembull i rrallë i vendbanimeve osmane, shqiptarët e quajnë atë “qytet argjendi”, sepse pas shiut duket se shkëlqenin gurët e bardhë dhe gri të ndërtesave dhe çative. Mos lini pa provuar një nga oshafët më të mirë në vend, një ëmbëlsirë me qumësht të kondensuar të deles, kanellë dhe fiq të thatë.
Por, nëse doni të mësoni për historinë e Shqipërisë, nuk mund të mos shkoni në Krujë, qytetin e Skënderbeut, në veri të vendit. Për heroin shqiptar, i cili mundi osmanët dhjetëra herë, ka një muze-kështjellë, i rindërtuar mbi rrënojat e lashta dhe i ngjitur nëpër shkëmbinj. Kjo është një nga zonat e vendit më të përkushtuara drejt turizmit, restorante si ‘’Panorama’’ ofrojnë dreka me pamje nga kalaja dhe rrugët e qytetit janë ende të shtruara me gurë qindravjeçarë, tanimë të zbutur nga kalimet e shpeshta aty dhe nga moti.
Vetëm për sa i përket historisë, Shqipëria ende duket të jetë “e pandreqshme”. Gjatë periudhës së komunizmit të gjitha gjurmët e kulturave të kaluara janë fshirë për një të ardhme të përjetshme tipike të diktaturave. Kishat dhe xhamitë e mbyllura ose të shkatërruara, feja e vetme e mundshme apo narrativa ishte vetëm ajo e shtetit. Një represion dekadash që shpërtheu në zemërim kur komunizmi u zhduk, deri në atë pikë sa u lëvizën të vdekurit dhe trupi i udhëheqësit shqiptar Enver Hoxha, nga varrezat e dëshmorëve u zhvendos në një varrezë më modeste.
Sidomos në Tiranë, shumë ndërtesa janë rilyer për të hequr zymtësinë e komunizmit. Ndërtesat e mesit të viteve 1900 janë zëvendësuar me ndërtesa të reja. Dhe disa struktura ikonike të regjimit kanë mbetur në këmbë pas muajsh debati mbi mundësinë për t’i shembur ato. Kjo ka ndodhur me Muzeun Historik Kombëtar, një ndërtesë që nga viti 1981, dhe me fasadën e mozaikut që portretizon historinë e vendit që nga themelimi i tij.
Shqipëria duket se dëshiron të tregojë veten si një fletë bosh gati për t’u rishkruar. Po ndërtohet kudo dhe po rindërtohen rrugët. Pas ’91, ata që kishin pak para i përdorën ato për të rindërtuar, duke filluar që nga shtëpia. Duke përshkuar vendin mund të vihet re se fshatrat janë të mbushura me shtëpi dykatëshe, aq të reja sa kanë ende erë të suvasë së freskët. Në shumë nga to janë vendosur disa armatura prej hekuri, gati për një kat të ri, sapo të sigurohen para të tjera. Shqipëria është e vendosur të projektojë veten në të ardhmen duke lënë pas të kaluarën. Dhe shqiptarët janë të vendosur të gjejnë tek turizmi një pjesë të pasurisë për këtë hap përpara.
Thirrja e ministrit Klosi për italianët
“Të nderuar italianë, pse nuk vini me pushime në Shqipëri?”
Kjo është pyetja që ministri shqiptar i Turizmit, Blendi Klosi, u kërkon turistëve italianë gjatë një takimi me Sara Calabrese, CEO i operatorit turistik “Dirotta da Noi”, shoqëruar nga 20 agjentë udhëtimi.
“Dy vendet tona kanë shumë gjëra të përbashkëta si dhe marrëdhënie të mira që kanë zgjatur për shekuj me radhë”, thotë ministri.
“Vitin e kaluar shumë kompani italiane turizmi kanë krijuar marrëdhënie me Shqipërinë: sot kemi fluturime të drejtpërdrejta, që ndalen në Sarandë apo Durrës si dhe shumë paketa turistike. Ne ofrojmë jo vetëm detin, por edhe natyrën, kulturën dhe sportet e aventurës. Kështu që ne presim që italianët të jenë mes vizitorëve tanë të parë”, thekson ai.
Në Shqipëri, në kohën e komunizmit, këngët e Sanremos ishin si mallra kontrabandë që këndoheshin dhe dëgjoheshin fshehurazi regjimit dhe sot në Shqipëri, shumë flasin italisht dhe pothuajse të gjithë e kuptojnë atë.
“Vitin e fundit, ne mirëpritëm gjashtë milionë turistë, vitin e kaluar pesë milionë dhe në katër muajt e parë të vitit 2019 tashmë kemi regjistruar + 10%. Prandaj do të donim që numri i vizitorëve italianë të rritet dhe ne tashmë po punojmë për këtë gjë’’, thekson Klosi. / KultPlus.com
Shumica e njerëzve kur mendojnë për Shqipërinë, atyre ndoshta u vjen në mendje filmi nga Liam Neeson “Taken”.
Hollivudi dhe mediat kanë bërë “një punë të mirë” për të
pasqyruar këtë vend të Ballkanit Perëndimor si një vatër e kriminalitetit dhe
dhunës, por a është kështu me të vërtetë? Përgjigjja është “jo”. Një artikull
është botuar nga “Emerging Europe” për Shqipërinë, ku tregon se si është të
jetosh në këtë vend të vogël.
Gazetarja Alice Taylor e cila është edhe themeluese e “The
Balkanista” citon në artikull:
Ndërsa vendi lufton brenda vendit me krimin e organizuar dhe
politikën, për ata që zgjedhin të vizitojnë vendin, ose siç na pëlqen ta quajmë
“kufiri i fundit i egër i Evropës”, është një perlë e sigurt, magjepsëse dhe kulturore
e pasur që po vdes për t’u eksploruar.”
Toka e shqiponjave ose Shqipëria është shtëpia e pak a shumë
tre milionë njerëzve. Në qendër të saj është Tirana e ndërsa qytetet e tjera
sillen rrotull saj duke u shtrirë drejt kufijve të Malit të Zi, Kosovës,
Maqedonisë dhe Greqisë. Në perëndim shtrihet Deti Adriatik dhe bregu i Italisë,
dhe në jug, ishulli grek i Korfuzit ulet vetëm disa kilometra në të gjithë
ujin.
Sa i përket terrenit të saj, prej pak javësh ky vend nuk ka
vargjet e gjera malore të mbuluara me borë por më tej kanione dhe lumenj, të
cilat janë perfekte për rafting, pyje, kodra rrotulluese të tokave bujqësore
pjellore dhe sigurisht, milje plazhesh të pandërtuar dhe ujëra kristalore.
Për të përshëndetur skenën e saj të larmishme dhe që me të vërtetë
të lë pa frymë, ju mund të shijoni qindra kështjella dhe kalatë, fshatrat
mesjetare, gërmadhat romake, parqet natyrore, shtigjet hiking dhe fshatrat
malore ku mund të ndaloni kohën dhe të kaloni nga streset e jetës së
përditshme. Shqipëria i ka të gjitha në vetëm 29,000 kilometra katrorë.
Kur bëhet fjalë për njerëzit, s’do të mundeni të gjeni më
mikpritës se aty. Ky vend i bazon traditat e mikpritjes në mësimet e kanunit të
lashtë të Lekë Dukgjinit (një grup rregullash dhe ligjesh feudale, disa prej të
cilave mbizotërojnë deri më sot, sipas të cilave vendasit janë të detyruar t’i
trajtojnë të gjithë mysafirët me respekt dhe mirësi të madhe.
Edhe pse anglishtja nuk flitet gjerësisht jashtë zonave turistike ose
turistike, njerëzit do të bëjnë më të mirën për të komunikuar, t’ju blejnë një
kafe ose birrë dhe të siguroheni që jeni duke shijuar me të vërtetë qëndrimin
tuaj në vend, për të cilin janë kaq shumë krenarë.
Nëse jeni me fat që të jeni të ftuar në një shtëpi
shqiptare, mund të prisni që të largoheni vetëm pasi të jeni ushqyer
mjaftueshëm, duke ju dhënë raki, pija lokale e bërë nga fruta që vendi i
prodhon me shumicë.
Qyteti i Tiranës është ndryshe nga asnjë qytet tjetër
evropian. Arkitektura e saj është një ngjyrosje e shumë ndërtesave fashistëve italianë,
moderne bashkëkohore dhe zhvillimeve komuniste që tani janë pikturuar në një
shumëllojshmëri të ngjyrave të gjalla ose të stolisura me murale të bukur
pikturuar me dorë. Ju mund të vizitoni bunkerët e vjetër komunistë që janë
shndërruar në muze, pini kafe në një nga kafenetë e saj të shumta (Tirana ka
numrin më të madh të kafeneve për frymë banori në kontinentin evropian),
vizitoni pazaret e saj të shumta ose të merrni një teleferik në malin e Dajtit
dhe të shijoni disa ushqime tradicionale duke parë drejt fushës së Tiranës.
Por çdo qytet dhe lokalitet në vend ka sharmin e vet të
veçantë. Njerëzit e Shkodrës në veri janë të njohur për të qenë artistë dhe
muzikantë dhe kanë një ndjenjë të madhe humori, njerëzit e Beratit janë të
njohur për mikpritjen e tyre dhe të jugut janë të njohur për qëndrimin e tyre
të ngadaltë ndaj jetës dhe dëshirën e tyre për frappe.
Të gjitha këto zona janë më së shumti vlerë për t’u vizituar Shkodra për liqenin dhe kështjellën e saj, Berati për verën dhe jugu për perlën arkeologjike të Butrintit dhe ishujt e Ksamilit./KultPlus.com
Vera po vjen dhe mediet ndërkombëtare i kanë kthyer sytë nga destinacionet përrallore, që duhet t’ua propozojnë lexuesve të tyre.
Ato italiane, edhe këtë vit ndalen te Shqipëria, destinacioni më i ri i Mesdheut, për shkak të bukurisë së detit dhe raportit të shkëlqyer mes cilësisë së shërbimeve të ofruara dhe çmimeve.
Një vend që ofron peizazhe sugjestionuese dhe shumë mikpritje. Veç të tjerash, për italianët Shqipëria është afër dhe arrihet lehtësisht me traget. Por, cilat janë plazhet më të bukura sa i takon pastërtisë së ujit, shërbimit dhe natyrës që i rrethon? Ja çfarë propozon “TGCOM”:
Saranda është pjesa më speciale e brigjeve shqiptare. Ajo është e famshme edhe për atmosferën e natës. E ndodhur mes Jonit dhe kodrinave me ullinj para ishullit të Korfuzit, pak kilometra larg Greqisë, ajo ofron mundësinë e qëndrimit në hotele luksoze me çmime të përballueshme, një vakt në Kalanë e Lëkurësit, eksplorimin e Butrintit pasuri të UNESCO-s, etj..
Riviera e Ksamilit, më në jug, është një tjetër dhuratë e natyrës. Ksamili – thotë “TGCOM”, – konsiderohet si perla e Jonit sa i takon bukurisë. Plazhi i Jalës vjen në stil karaibesh. Është një nga vendet më të bukura të bregut të Jonit, që mbledh të gjitha aromat e Mesdheut.
Pas tij vjen Himara, vërtet joshëse, me aromën e pishave dhe shikimin drejt Jonit. Porto Palermo është plazhi me ngjyrë blu të mëndafshtë, që ka edhe një kështjellë veneciane. Nuk mbetet pas as gadishulli i Karaburunit, një margaritar i natyrës që ofron skenare të jashtëzakonshme, bashkë me ishullin e Sazanit.
Vlora është po ashtu porti i dytë më i madh i vendit, qyteti ku Adriatiku dhe Joni bashkohen. E më në jug të tij vjen Dhërmiu, plazhi i gurëve dhe detit të ëndrrave./ atsh / KultPlus.com
Vepra e artistit Driant Zeneli “Ndoshta kozmosi nuk është aq i jashtëzakonshëm”, e kuruar nga Alicia Knock dhe e prezantuar në edicionin e 58-të të Bienales së Venecias ka tërhequr vëmendjen e shumë medieve ndërkombëtare.
Revista italiane e dizajnit dhe arkitekturës “Elle Decor” në një artikull të publikuar e ka renditur pavionin shqiptar të përfaqësuar nga vepra e Znelit ndër 10 pavionet për mos tu humbur në Bienalen e Venecias.
Nën temën ““You Live In Interesting Times”, titulli i zgjedhur nga Ralph Rugoff – pavionet kombëtare në Bienalen e Venecias të 2019-ës marrin përsipër çështje botërore si ndryshimet klimatike dhe padrejtësitë sociale, eksplorojnë kushtet njerëzore dhe riinterpretojnë zakonet popullore me një lexim bashkëkohor, që ofron nuanca të pasura.
Midis tyre, shkruan “Elle Decor”, ne kemi përzgjedhur 10 pavionet e lartë të Bienales së 2019-ës, që shpalosen në Arsenale dhe Giardini, duke shfaqur atmosferë dhe gjuhë kreative.
“Pavioni shqiptar zbulon një ekspozitë të titulluar “Ndoshta kozmosi nuk është aq i jashtëzakonshëm” nga Driant Zeneli me kurimin e Alicia Knock. Në qendër të kësaj pune të artistit të ri është ripërcaktimi i koncepteve të tilla si dështimi, utopia dhe ëndrrat, të zbatuara përmes filmave narrative dhe shfaqjeve që hulumtojnë obsesionin e qenieve njerëzore për të kapërcyer kufijtë e tyre”, shkruan “Elle Decor”.
Ndër dhjetë pavionet përveç Shqipërisë. “Elle Decor” rendit edhe Mongolinë, Danimarkën, Brazilin, Gjermaninë, Belgjikën, Izraelin, Austrinë, Lituaninë dhe Vendet Nordike. Kuratorja Alicia Knock tha se “vepra e Zenelit shpreh se si ëndrrat mund të bëhen realitet”.
“Ky kozmos nuk është ndërtuar vetëm nga unë, por shumë persona që kemi punuar për një vit për të realizuar këtë vepër, duke filluar nga këta 5 heronj që janë protagonistë të veprës. Vepra ime u dedikohet të gjithë atyre që besojnë në ëndrra dhe kërkojnë çdo ditë të shtyjnë limitet e tyre”, është shprehur artisti Driant Zeneli në çeljen e Bienales.
“You Live In Interesting Times”, është titulli i edicionit të 58-të të Bienales së Venecias dhe i referohet një mallkimi antik kinez, që evokon kohëra pasigurish, krizash dhe kaosi; “kohë interesante”, si këto që po jetojmë. Ky edicion kurohet nga Ralph Rugoff, nën presidencën e Paolo Baratta-s. Sipas Rugoff, “ndoshta arti, në mënyrë indirekte mund të kthehet në një guidë se si të jetojmë e të mendojmë”.
Në këtë edicion marrin pjesë 90 shtete, të vendosur në Giardini e Arsenale. Ndërsa 21 ngjarje kolaterale zhvillohen nëpër Venecia./k.s/ KultPlus.com
Nga qytete plot jetë, te parqet kombëtare dhe deri tek plazhet mahnitëse të Rivierës Shqiptare, ndajmë me ju vendet më të bukur që duhen vizituar dhe gjërat më të mira që ka Shqipëria, shkruan portali i njohur belg, cheeseweb.eu, i specializuar për udhëtimet.
Shqipëria është një vend i vogël, por i mbushur me destinacione interesante. Vija e gjatë bregdetare e me terren të thyer dhe shumë e bukur po bëhet ngadalë një destinacion turistik shumë i pëlqyer.
Arkitektura osmane, plazhet mahnitëse dhe ajri i freskët mesdhetar e bëjnë Shqipërinë një vend që duhet vizituar me patjetër nga udhëtuesit që preferojnë vendet më pak të udhëtuara. Është në mënyrë të habitshme edhe një destinacion pushimesh i përballueshëm, gjë që e bën vendin perfekt për udhëtarët me buxhet të kufizuar.
Ku ndodhet Shqipëria
E gjendur në Europën Juglindore, Shqipëria kufizohet me detin Adriatik në anën perëndimore. Mali i Zi ndodhet në verilindje të Shqipërisë, ndërsa Kosova në veri të saj. Shqipëria gjithashtu kufizohet me Republikën e Maqedonisë së Veriut dhe Greqinë, respektivisht në lindje dhe jug.
Pse ta vizitojmë Shqipërinë?
Shqipëria ishte një vend shumë i izoluar derisa u lirua nga regjimi komunist në vitin 1991. Me kalimin e kohës, numri i udhëtarëve që i drejtohen Shqipërisë për pamjet frymëmarrëse, plazhet mahnitëse dhe zonat historike në të gjithë vendin, është rritur.
Vendi është i mbushur me një shumëllojshmëri destinacionesh turistike, duke filluar nga kështjellat e vjetra në qytete të gjalla e deri tek ecjet e qeta në fshatra. Shumë qytete janë tepër piktoreske dhe plazhet shpesh konsiderohen si bizhuteritë e fshehura që shumë udhëtues ende nuk i kanë eksploruar.
A është Shqipëria e sigurt?
Pasi pati një periudhë të shkurtër trazirash në vitin 1997, Shqipëria nuk ka qenë pjesë e një konflikti të madh që prej Luftës së Dytë Botërore. Rastet e dhunës janë shumë të rralla, madje as hajdutët e xhepave nuk janë shumë të zakonshëm.
Shqipëria është gjithashtu shumë mikpritëse ndaj turistëve, si shumica e Europës. Pasi vizitorët janë akoma një gjë e re, shumë shqiptarë i shohin turistët me kuriozitet, dhe shpesh lënë punët e tyre për të ndihmuar turistët që mund të jenë pak të humbur.
E vetmja zonë ku Shqipëria mund të duket e rrezikshme për turistët është rruga. Shqiptarët nuk i ndjekin mirë rregullat e trafikut dhe qarkullimit rrugor, gjë që mund të çorientojë disa vizitorë. Megjithatë kjo nuk është tërësisht jo normale, pasi pjesa më e madhe e Europës Jugore është kështu.
Vendet më të bukura për t’u vizituar në Shqipëri
Kur kërkon për vendet më bukura në Shqipëri, të paraqiten shumë mundësi. Nga qytetet plot jetë e deri tek plazhet mahnitëse, ka diçka për të gjithë. Plus, vendet e shumta historike tërheqin me patjetër vëmendjen e të pasionuarve pas historisë.
Qytetet më të bukura të Shqipërisë
Nga qytetet e mëdha e deri tek ata të vegjlit, Shqipëria ka shumë çka t’ju ofrojë udhëtuesve që preferojnë të përjetojnë jetën e përditshme si vendasit. Ja disa nga qytetet shqiptare që nuk duhet t’i humbisni.
Durrësi
Durrësi ish kryeqyteti i Shqipërisë. I gjendur në bregdet. Ka disa plazhe të bukura. Megjithatë, bregdeti është i mbushur gjithashtu me restorante të mrekullueshme ku gatuhen produkte deti, duke u bërë kështu një mundësi shumë e mire për ushqim.
Amfiteatri mahnitës Roman dhe muzeu arkeologjik në Durrës thjeshtë nuk duhen humbur. Vetëm duhet të dini se Durrësi mund të jetë pak i mbushur gjatë verës kështu që ata që duan të jenë më në qetësi mund të duan ta planifikojnë udhëtimin e tyre për në pranverë apo vjeshtë.
Gjirokastra
Gjirokastra është pjesë e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s qyteti është i mbushur me shembuj të arkitekturës osmane. Nëse mundesh do të vizitosh Gjirokastrën vitin e ardhshëm, ndoshta në 2020-tën, atëherë duhet ta shohësh me patjetër. Gjithashtu planifiko të ndalosh në pazarin osman, i cili duhet të jetë në listën e çdo udhëtuesi.
Berati
I njohur si “Qyteti i një mbi një dritareve”, Berati konsiderohet prej shumë personave si një nga qytetet më të bukura në të gjithë Ballkanin. Kishat e epokës osmane dhe bizantine janë një shembull i mrekullueshëm i arkitekturës historike. Plus, aty gjendet një kështjellë e shekullit të 13-të në majë të kodrës nga ku shikohen fshatrat përreth.
Nëse do të kalosh ca kohë duke eksploruar historinë e qytetit, bën mire të shkosh në dy muzetë unikë. Aty mund të shohësh kostume vendase dhe objekte të vjetra të ndryshme.
Plazhet më të bukur të Shqipërisë
Me bregdetin e gjatë, plazhet e Shqipërisë duhet të jenë në listën e çdo udhëtari. Megjithatë me kaq shumë mundësi zgjedhjeje, të zgjedhësh nuk është e lehtë.
Nëse do ta fokusosh agjendën në plazhet që duhen parë patjetër, ja një listë e tyre.
Plazhi i Palasës
Nëse do të guxosh të udhëtosh mes rrugëve të Llogorasë , shpërbleje veten tënde me një udhëtim në plazhin e Palasës. Rrugë të mrekullueshme rëre të bardhë dhe uji blu presin ata që ia dalin ta mbarojnë udhëtimin.
Plazhi është me të vërtetë i paprekur, dhe qyteti është i mbushur me kafene madje ka dhe një klub nate. Megjithatë ky nuk është një destinacion i zakonshëm për turistët, kështu që e ruan hijeshinë e tij dhe është gjithmonë një mundësi e mirë për ata që duan të shmangin turmat.
Plazhi i Gjipesë
Shumë e konsiderojnë Gjipenë si një vend që duhet parë me patjetër nga personat që udhëtojnë në rivierën shqiptare. Është një nga vendet më mahnitës në Shqipëri dhe gjendet mes Dhërmiut dhe Himarës.
Borshi
Lehtësisht i konsideruar si një nga plazhet më të bukur në Shqipëri, Borshi është opsioni perfekt për këdo që do të lërë pas zhurmat e qytetit. Në Borsh gjendet vija më e gjatë e bregdetit në të gjithë vendin, pra ata që duan të marrin rreze dielli mund të shpërndahen dhe t’i japin hapësirë njëri-tjetrit.
Nëse do të shohësh një pamje fantastike të plazhit, shko në rrënojat e kalasë së Borshit. Gjendet në anë të shkëmbit dhe ofron një pamje të ujërave të shkëlqyeshëm blu, shumë turistë as nuk e dinë për ekzistencën e saj.
Gjiri i Kakomesë
Gjiri i Kakomesë nuk duket si të gjithë plazhet e tjerë të qetë; duket pothuajse si një parajsë magjike e fshehur. Rëra e bardhë, gjelbërimi dhe uji i qartë blu e bëjnë zonën veçanërisht piktoreske. Plus që mund të arrihet me makinë, edhe pse shumica preferojnë një udhëtim më të thjeshtë me anije.
Pema e thatë
I gjendur pranë ishullit grek të Korfuzit, Pema e thatë është një plazh i vogël, ideal për vizitorët me fëmijë të vegjël. Uji nuk shkon shumë thellë, kështu fëmijët dhe ata që nuk janë notues të mirë ndihen shumë rehat këtu. Gjithashtu uji është shumë i qartë dhe plazhi rrallë herë tejmbushet.
Liqeni I Ohrit
Në brigjet e liqenit të Ohrit, do të gjesh Pogradecin ku gjendet një prej plazheve më të mrekullueshëm në Shqipëri. Është shumë i pëlqyer si nga vendasit ashtu edhe nga turistët si dhe ka shumë hotele dhe restorante interesante me pamje nga uji, që janë të gatshëm të mirëpresin udhëtarët.
Kur gjendesh në anë të ujit mund të shohësh pasqyrimin e maleve në ujë, që e bën veçanërisht të bukur. Gjithashtu, çadrat me ngjyra dhe varkat e peshkatarëve e bëjnë plazhin më të gjallë, dhe I shtojnë energjinë që nuk e gjen në çdo plazh tjetër.
Parqet Kombëtare më të bukura në Shqipëri
Udhëtuesit që ju pëlqen të shijojnë natyrën gjatë udhëtimit të tyre, duhet me patjetër të bëjnë pak kohë për parqet kombëtare të Shqipërisë. Ka disa opsione që ia vjen të eksplorohen, kështu që është i thjeshtë planifikimi i një udhëtimi me këto mundësi zgjedhjeje.
Ja disa nga Parqet Kombëtare më të bukura në Shqipëri.
Parku Kombëtar i Thethit
Me shumë mundësi një prej vendeve më të bukur në Shqipëri është Parku Kombëtar i Thethit. Vizitorët zakonisht dynden drejt kullave të ngujimit ose Ujëvarës së Grunasit, që të dyja spektakolare. Gjithashtu aty ka shtigje të thjeshta për ngjitje dhe mundësi për të eksploruar natyrën, duke u bërë vendi perfekt për ata që kanë dëshirë të kalojnë kohë në natyrë. Ndërsa je aty mund edhe të shohësh ndonjë shqiponjë, ari të murrmë, dhi të egër, madje edhe ndonjë rrëqebull.
Parku Detar Karaburun-Sazan
Parku Detar i vetëm në të gjithë vendin, ai i Karaburunit dhe Sazanit gjendet pranë Vlorës në jug perëndim të Shqipërisë. Mbulon një pjesë të madhe të detit dhe aty gjenden poshtë ujit rrënoja anijesh të mbytura disa prej të cilave datojnë në kohën e romakëve. Shumë i drejtohen kësaj zone për zhytje, për të parë thellësitë e detit.
Jeta detare është e bollshme në park, kështu që mund të shohësh lundra, dre apo derr të egër. Tre lloje breshkash deti jetojnë në park, si edhe delfinët janë vizitorë të rregullt.
Lugina e lumit të Valbonës
Nëse po kërkon aktivitete për të bërë në Shqipëri, ecja midis Thethit dhe Valbonës është një mundësi e mirë. Është një nga rrugët më pak të shkelura në të gjithë Europën, që e bën këtë eksperiencë unike.
Sidoqoftë, edhe nëse nuk keni ecje në axhendën tuaj, nisja drejt Luginës së Valbonës është një shtesë e shkëlqyer për udhëtimin tuaj. I gjendur në veri të Shqipërisë, Parku Kombëtar i Valbonës është vendi ideal për të eksploruar Alpet shqiptare, të mbushura me burime akullnajore, ujëvara dhe maja të thepisura.
Butrinti
Konsideruar si vendi i disa prej gërmadhave më spektakolare në Rivierën Shqiptare, Parku Kombëtar i Butrintit me të vërtetë është një opsion unik në mesin e të gjitha tërheqjeve turistike të Shqipërisë. Vendndodhja piktoreske është pjesërisht historike dhe pjesërisht natyrore. Në park, ju mund të eksploroni mure të lashta të qytetit, një bazilike bizantine, mbetjet e një teatri romak, madje edhe dy kështjella.
Së bashku me gërmadhat, që përfaqësojnë një histori të habitshme 2 500-vjeçare, mund të dalloni disa prej 1 200 llojeve të kafshëve dhe bimëve që banojnë në kodrat, ligatinat dhe ishujt përreth./ /esko/KultPlus.com
Sipas këtij këndvështrimi raportues, Shqipëria ishte një vend që jetonte në paqe me besimet fetare të ndryshme dhe se, në të tilla kushte dhe rrethana, aty nuk vërehej ndonjë tentativë për të ngritur krye, përmes organizimeve fanatike popullore. Raportohet po ashtu, se, megjithë këtë tolerancë në popull, ndryshimet sipas përkatësive fetare, jo rrallë kanë pasur ndikim deri në politikën e brendshme në Shqipëri.
Komisioni i Lidhjes së Kombeve, më 12 maj të vitit 1922, bëri publik informacionin përfundimtar mbi Shqipërinë. Në të kundërshtohet ideja se shqiptarët, për arsye të ndarjeve fetare, nuk janë të aftë të udhëheqin një shtet modern.
Ata, sipas informacionit, “bashkohen nga zakonet e përbashkëta, traditat shekullore, si dhe nga gjuha”
Në informacion bëhet e qartë se “megjithëse ndryshimet në
besimet fetare, nganjëherë kanë ndikime në politikën e brendshme”, manifestimet
fanatike, aq të shpeshta në vendet e tjera, në Shqipëri janë shumë të rralla.
Përkundrazi pjesëtarët e besimeve të ndryshme fetare shpesh të lidhur me lidhje gjaku, tradite, i festojnë së bashku festat fetare./KultPlus.com
Janë mbi 780 fotografi të digjitalizuara të arkivit personal të fotografëve italianë Pietro dhe Larissa Quaroni të Shqipërisë në vitet 1928-1931, që do të prezantohen për herë të parë në Tiranë në Qendrën për Hapje dhe Dialog (COD), që zë vend në ambientet e Kryeministrisë së Shqipërisë.
Ekspozita e titulluar “Arkivi Fotografik i Pietro dhe Larissa Quaroni ‘Shqipëria 1928 -1931’” do të hapet të premten e kësaj jave nga Ambasada Italiane në Shqipëri dhe Instituti Italian i Kulturës.
Fotografitë janë realizuar nga vëllezërit Quaroni gjatë misionit të tyre diplomatik në Ambasadën Italiane në Shqipëri, shkruan sot Koha Ditore.
“Të pabotuara më parë, 86 fotografitë i përkasin periudhës 1928-1931, shoqëruar nga dy dokumentarë të periudhës së asaj kohe”, thuhet në paralajmërimin e kësaj ekspozite. I çmueshëm është i gjithë materiali arkivor që tashmë është bërë pronë edhe e shtetit shqiptar. Në këtë kontekst, publiku do të shohë një Shqipëri “të panjohur”.
“Duke pasur parasysh rëndësinë e këtij arkivi familjar, Quaroni ia ka dhuruar shtetit shqiptar, në formë digjitale, të gjithë arkivin e familjes së saj, me 780 fotografi”, shkruhet në paralajmërim.
Sipas organizatorëve të ekspozitës të gjitha fotot e digjitalizuara mund të shihen sipas një renditjeje kronologjike në formë projeksioni filmik, po në këtë ekspozitë.
“Është dëshira e familjes Quaroni, që gjithë Arkiva Fotografike Quaroni, Albania 1928–1931 të jetë e përdorshme për të gjithë të interesuarit për historinë e Shqipërisë, si nga historianët, studiuesit, diplomatët, gazetarët, ashtu dhe studentët shqiptarë e të huaj”, shkruhet në paralajmërim.
Vizitorët do të zbulojnë ngjarje, njerëz, jetën e përditshme, peizazhet dhe traditat e Shqipërisë, ashtu si janë vëzhguar dhe përjetuar nga Pietro dhe Larissa Quaroni.
Ekspozita përcjell një kontekst me interes të madh historik dhe social: imazhe befasuese dhe origjinale, një përshkrim i rrallë dhe unik, veçanërisht i figurave politike dhe i personazheve që kanë dominuar skenën shqiptare të viteve ’20 dhe ’30.
Arkivi është ruajtur në Itali nga familja Quaroni dhe është sjellë në Shqipëri nga mbesa e Pietro dhe Larissa Quaronit, Cristina Quaroni, e cila, nëntëdhjetë vjet pas gjyshërve të saj vjen në Shqipëri si bashkëshortja e ambasadorit të Spanjës. Vizitorët do të kenë mundësi të rrugëtojnë nëpër këto imazhe deri në fund të muajit që vjen.
Pos investimeve në disa prej aseteve më të rëndësishme të trashëgimisë kulturore në Shqipëri sa u përket restaurimit e mirëmbajtjes, shteti ka vendosur që t’i bëjë edhe më atraktive disa monumente duke përdorur teknologjinë.
Për këtë ministrja e Kulturës së Shqipërisë, Elva Margariti, të martën ka vizituar Kalanë e Prezës. Ajo ka bërë një shëtitje virtuale në këtë monument të kategorisë së parë, që është një destinacion historik dhe kulturor afër kryeqytetit shqiptar, shkruan sot Koha Ditore.
“Me realizuesit e projektit ‘Bota ndryshe’, që synon promovimin e monumenteve të Shqipërisë, si dhe t’u thjeshtojë aksesin turistëve dhe qytetarëve, duke i krijuar mundësinë e prekjes virtuale me VR videos 360 gradë, audiobook dhe fotografi të objekteve që mund të vizitojnë. Pesë kala janë përzgjedhur si epiqendra e pesë videove 360 gradë”, ka thënë ministrja Margariti sa i përket asaj që e ka përshkruar si eksperiencë të veçantë. Në këtë rast shteti shqiptar, teknologjinë ka nisur ta bëjë pjesë të promovimit kulturor.
Kalaja e Prezës ndodhet 277 metra mbi nivelin e detit dhe sipas historianëve dhe arkeologëve shqiptarë e të huaj ka filluar të ndërtohet rreth 2400 vjet më parë. Ajo ka një gjatësi 80 metra, gjerësi 50 metra dhe trashësia e mureve deri shkon deri në 1.4 metra. Nga Kalaja e Prezës mund të shihet ajo e Lezhës, Krujës, Ishmit, Petrelës, Mali i Dajtit, ai i Tomorit dhe Deti Adriatik.
Ky monument zë vend edhe në veprat e Marin Barletit, sipas të cilit më 26 janar 1445, në Kalanë e Prezës është bërë dasma e martesës të motrës së vogël të Skënderbeut, Mamicës me Muzak Topinë.
Sa i përket turizmit edhe mediat e huaja ka kohë që e shpërfaqin Shqipërinë si një destinacion kulturor.
Së fundmi gazeta franceze “20 minutes.fr” e ka përshkruar shtetin shqiptar si një vend ideal për turizëm edhe sa i përket trashëgimisë kulturore. Sipas kësaj media, si një mozaik historik, Shqipëria është një parajsë për të pasionuarit pas arkeologjisë. Është shkruar se vizita në Butrintin e lashtë që ndodhet pranë qytetit të Sarandës, ndalon rrjedhën e kohës.
“Ky port i vogël që bashkohet me ishullin grek të Korfuzit të lërë përshtypjen e një tempulli, ky amfiteatër çuditërisht i vendosur në anë të një kodre dhe një manastiri madhështor”, shkruhet në artikull. Qyteti i Apolonisë, sipas “20minutes.fr”, i nxjerrë në dritë pas Luftës së Parë Botërore nga Leon Rey, është i famshëm për portikun e tij të jashtëzakonshëm.
“Muzgu që bie mbi detin Adriatik ofron një shfaqje magjike në një heshtje që mezi thyhet nga erërat që fryjnë nëpër pemët e ullinjve”, shkruhet në artikull. / KultPlus.com
Muajt e verës që ofrojnë diellin dhe detin janë pika e fortë e turizmit në Shqipëri. Po mesa duket historia dhe kultura e vendit tonë janë po aq tërheqëse për turistët e huaj, duke i kthyer qytetet shqiptare në destinacine gjatë gjithë vitit.
30 vite me parë ky grup turistësh nga Italia do të përbënte
një ngjarje të pazakontë për shqiptarët e izoluar nga diktatura. 30 vite më
vonë është periudha e realizimit socialist që ngjall kureshtjen e turistëve të
huaj.
“Jam nga Como, Itali. Erdhëm në Shqipëri sepse kemi
kuriozitet për historinë tuaj, çfarë ka ndryshuar këtu. Bunkeri për shembull
për ne është një gjë shumë e çuditshme. Por jemi të kënaqur sepse duke mësuar
për të shkuarën, mund të kuptojmë të ardhmen”.
Nostalgjia e së kaluarës ka sjellë në Shqipëri edhe këtë grup nga Kina. Ata thonë se shqiptarët vazhdojnë të mbeten për ta “populli mik”.
“Për ne në Kinë ka qenë dikur ëndërr të vizitonim vëllezërit tanë në Shqipëri. Mendoj që Tirana dhe Shqipëria ka ndryshuar shumë që nga ndryshimi i sistemit politik, por ne mund te vazhdojmë t’i ruajmë marrëdhëniet vëllazërore”.
Martini dhe Korelia vijnë nga Gjermania. Përtej së kaluarës, ata mendojnë së Shqipëria ofron terren për aktivitete të ndryshme sportive dhe kulturore.
“Dje kemi qenë në Durrës, na pëlqeu, ndërsa sot po vizitojmë Tiranën. Na pëlqen shumë stili mesdhetar, veçanërisht arkitektura”.
“Jam e surprizuar sesa shumë kafene ka në Shqipëri. Njerëzit janë të dashur dhe miqësor me të huajt. Ne ndjehemi mire dhe të sigurt këtu”.
“Pavarësisht protestave që ne nuk i kuptojmë shumë, por prap nuk u ndjejmë veten të pasigurt”.
“Do të kthehemi serish në Shqipëri. Kemi parë që Tirana rrethohet nga male të bukura, ndaj do të provojmë ecjen dhe ngjitjen në mal”.
Sipas të dhënave të INSTAT gjatë vitit 2018 rreth 5.6 milionë shtetas të huaj e vizituan Shqipërinë për qëllime pushimi nga më shumë se 4.6 milionë turistë që erdhën më 2017./KultPlus.com
Të gjithëve ju që jeni të pasionuar pas fotografisë ju njoftojmë se Konkursi Ndërkombëtarë i Fotografisë “NGJYRAT E ORTHODHOKSISË. SHQIPËRIA” është hapur.
Konkursi organizohet nga Kisha Ortodhokse Autoqefale e Shqipërisë, portali OrthPhoto.net dhe Departamenti i Botimeve i Kishës Ortodhokse të Polonisë dhe ka si qëllim të paraqesë diversitetin dhe bukurinë e Orthodhoksisë në Shqipëri.
Konkursi do të kulmojë me botimin e një albumi artistik
në katër gjuhë dhe me çeljen e një ekspozite në Shqipëri.
Ju ftojmë t’i bashkoheni konkursit të fotografisë, duke paraqitur deri në 6 fotografi për secilën nga kategoritë e mëposhtme:
1.Kisha (arkitekturë, afreske, kryqe, kisha në natyrë, peizazhe, etj.).
2. Njerëz (klerikëdhe laikë, portrete, etj.).
3. Reportazhe (ngjarje kishtare, pelegrinazhe, të kremte fetare).
4. Ringjallja e Kishës Orthodhokse në Shqipëri (kjo kategori fotografike synon të pasqyrojë udhëtimin e “Ringjalljes” së Kishës Orthodhokse në Shqipëri pas përmbysjes së regjimit ateist).
Konkurruesit duhet të dërgojnë fotografitë e tyre deri në
datën 15 korrik 2019, në adresën elektronike: [email protected].
Pjesëmarrja në konkurs është pa pagesë.
Merrni pjesë në konkursin tonë të fotografisë dhe fitoni
çmimet e mëposhtme:
Grand Prize: 600 €
Çmimi i parë për çdo kategori: 200 €
Çmimi i dytë për çdo kategori: 100 €
Çmimi i tretë për çdo kategori: 50 €
Çmimi i nderit: Një album fotografik nga botimet e partnerëve tanë. (Numri i çmimeve të nderit do të vendoset nga juria).
“Që nga hapja e kufijve të saj, Shqipëria duket origjinale, e ruajtur dhe tërheqëse”, e nis artikullin e saj media franceze “20 minutes”, duke renditur sitet arkeologjike, peizazhin e paprekur dhe gastronominë si arsye për ta vizituar.
Kryeministri Edi Rama këtë të diel zgjodhi këtë artikull për të uruar një të dielë të qetë. “Me këtë artikull të medias franceze për thesaret tona të trashëgimisë kulturore, biodiversitetin dhe gastronominë si disa ndër shumë arsyet për të vizituar Shqipërinë, ju uroj një të dielë të qetë”, tha ai.
Artikulli i “20 minutes.fr”.
”Që nga hapja e kufijve të saj, Shqipëria duket origjinale, e ruajtur dhe tërheqëse. Një kthesë e vogël për këtë vend interesant, të cilin bota nuk e ka njohur për një kohë të gjatë.
Shqipëria ka plazhe mahnitëse dhe limane të qeta.
Për një kohë të gjatë, Shqipëria mbeti nën petkun e një diktature që përzihet me marksizmin dhe kultin e personalitetit. Sunduesi i saj i vetëm, Enver Hoxha, e izoloi vendin nga pjesa tjetër e botës deri në mesin e viteve 1980.
Si një paranojak që ishte, ky tiran shpërndau gjatë bregdetit bunkerë duke menduar se pushtimi ishte afër. Edhe pse tashmë shumë prej tyre janë shkatërruar, një numër i konsiderueshëm i këtyre ndërtesave të këqija mbeten ende të dukshme. Një film i vitit 1996 “Kolonel Bunker”, i drejtuar nga Kujtim Çashku, të ringjall këtë valë delirante.
A dëshironte Hoxha të mbronte regjimin e tij, apo të ruante në mënyre strikte thesaret e vendit të tij? Kjo pyetje lind që nga hapja e kufijve dhe zbulimi i gjurmëve të pabesueshme të lashta. Shqipëria ka tërhequr me të vërtetë lakminë e qytetërimeve të mëdha: greke, romake, bizantine, osmane dhe ilire, ku me këta të fundit, shqiptarët e konsiderojnë veten pasardhës të drejtpërdrejtë, kanë lënë shenjën e tyre aty.
Në udhëkryq të kulturave
Si një mozaik historik, Shqipëria është një parajsë për të pasionuarit pas arkeologjisë. Vizita në Butrintin e lashtë që ndodhet pranë qytetit të Sarandës, anulon rrjedhën e kohës. Ky port i vogël që bashkohet me ishullin grek të Korfuzit të lë përshtypjen e një tempulli, ky amfiteatër çuditërisht i vendosur në anë të një kodre dhe një manastiri madhështor.
Virgjili dhe Racine aty kanë imagjinuar takimin e Andromakës, Helenusit dhe Eneas. I banuar që nga kohët parahistorike, vendi reflekton tërheqjen e shumë kulturave për këtë vend strategjik me një atmosferë magjike, tashmë pjesë e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s.
Qyteti i Apolonisë, i nxjerrë në dritë pas Luftës së Parë Botërore nga Leon Rey, është i famshëm për portikun e tij të jashtëzakonshëm. Muzgu që bie mbi detin Adriatik ofron një shfaqje magjike në një heshtje që mezi thyhet nga erërat që fryjnë nëpër pemët e ullinjve.
Qyteti i ri, dekor i ri. Durrësi, qyteti i dytë më i madh në vend, është shtëpia e një prej amfiteatrove më të shquar – më i madhi në Ballkan – që daton në shekullin II. Kripta e tij, ndërtuar nga të krishterët e hershëm, tregon një mozaik kompleksiteti të rrallë. I njohur dikur si Epidamnus, qyteti ishte një port imponues në rrugën tregtare Egnatia ndërmjet Romës dhe Bizantit. Ky qytet është sot një vendpushim bregdetar shumë popullor për turistët.
Flora dhe fauna në harmoni
Përveç bregdetit të saj jugor dhe mrekullive të lashta, Shqipëria është në dy të tretën e saj e përbërë nga pyje, livadhe dhe relieve të ndryshëm. Natyra që ende gëzon të gjitha të drejtat e saj, ku mund të gjejmë ujqër, arinj, dhia e egër dhe rrëqebulli që jetojnë në harmoni në rezervate natyrore të mëdha.
Mali i Tomorit është simboli i kësaj bote të egër që ende ruhet. Është shtëpia e qytetit muze, Beratit 2400-vjeçar. Kalaja, kishat bizantine dhe xhamitë madhështore dëshmojnë për të kaluarën e pasur. Më tej në veri, Gjirokastra, një nga qytetet më të rëndësishme në jug të vendit, është shpallur gjithashtu një qytet muze për shkak të shtëpive të vogla mesjetare që kufizojnë rrugët e saj të ngushta.
Një kryeqytet i këndshëm
Natyrisht, Tiranën gjithashtu ia vlen ta vizitosh, veçanërisht për ndikimet e saj ruse dhe sheshin e saj mahnitës “Skënderbej”, emri i heroit të rezistencës ndaj turqve, të cilit shqiptarët i detyrohen flamurin e të tyre të kuq me një shqiponjë me dy koka. Aty gjejmë dhe xhaminë e vjetër të Et’hem Beut, si dhe Kullën e Sahatit, Pallatin e Kulturës me opera, teatër, bibliotekë dhe shumë muze që do të na mësojnë më shumë për vendin.
Një ndalesë në kryeqytet gjithashtu fton turistët të zbulojnë kuzhinën shqiptare, që vërtet ia vlen të ndalosh. Pjata kombëtare është tava e kosit, mish qengji i gatuar në kos. Një mrekulli, sidomos nëse shoqërohet me verërat më të mira të vendit. Llokume dhe kafetë e stilit turk do ta mbyllin këtë largim në vendin e shqiponjave.
Çfarë të hamë?
Kuzhina shqiptare është e ndikuar nga gastronomia turke dhe greke. Aty gjejmë dollmatë, perimet e mbushura dhe mbizotërimin e mishit të deles.
Qëndrimi
Meqenëse turizmi është relativisht i ri në Shqipëri, infrastruktura hoteliere është kryesisht e vendosur në qytetet e mëdha dhe në vendet turistike. Akomodimi është mjaft i lirë, edhe pse në Tiranë çmimet janë më të larta. Ka edhe disa hostele dhe fushata të rinjsh me tarifa shumë të volitshme. Sidoqoftë, mikpritja dhe ndjenja e të qenit i mirëpritur janë vlera kryesore në të gjithë vendin. Një proverb afirmon gjithashtu se “shtëpia e shqiptarëve është e zotit dhe e mikut”. Qëndrimi tek banorët vendas është një aventurë për t’u provuar”. /j.p/ KultPlus.com
Historia dhe jeta e komunitetit arbëresh do të tregohet edhe me anën e një filmi, që do të realizohet së shpejti, me titullin “Arbëria”, shkruan albinfo.ch.
Pikërisht për këtë film, ministri i Diasporës në Shqipëri,
Pandeli Majko, ka pritur sot ekipin që po e realizojnë filmin, me ç’rast i ka
përgëzuar për punën dhe idenë e tyre që t’i sjellin publikut një film mbi
historinë dhe jetën brenda komunitetit arbëresh, të cilët ndër vite kanë
ruajtur traditën dhe kulturën shqiptare, përcjell albinfo.ch.
“Filmi “Arbëria” tregon historinë e Aidës, stiliste e
suksesshme, e cila zbulon origjinën arbëreshe përmes një udhëtimi në vendet e
kujtimeve fëmijërore, ku njeh gjuhën, traditat dhe atmosferën në komunitetin
arbëresh”, thuhet në njoftim.
Regjisore e këtij filmi është Franceska Oliveri./KultPlus.com
Fondi Arkivor online i Ministrisë së Jashtme kishte
publikuar dokumentet, shkresa dhe letra të shenjtores shqiptare, Nënës Terezë,
e cila ka kërkuar të vizitojë varret e nënës dhe motrës së saj që preheshin në
atdhe.
Nënë Tereza nuk u lejua nga regjimi komunist asokohe të
merrte pjesë në ceremonitë e tyre mortore, por prej vitit 1985, në Shqipëri
nisi të kishte disi ndryshime. Sipas dokumenteve të kohës, kërkesa e parë u
përcoll në ambasadën shqiptare në Romë, nga Lidhja e Shkrimtarëve dhe Artistëve
Arbëreshë.
Në dokumente bie në sy përgjigja e saj në intervistën e dhënë për gazetaren e televizionit shtetëror shqiptar pyetjes lidhur me përshtypjet nga vizita e saj e parë në Shqipëri, ku rëndom dëgjoheshin vetëm vlerësime pozitive, Nënë Tereza do përgjigjej: “Nuk kam ditur më parë ç’ka qenë Shqipëria dhe nuk jam në gjendje të bëj një krahasim dhe të jap ndonjë përshtypje”.
Pas largimit nga Shqipëria, Nënë Tereza iu drejtua me një
letër presidentit Ramiz Alia për të lejuar hapjen e një shtëpie në Tiranë për
Misionaret e saj të Bamirësisë. Përgjigjja vonoi gjatë.
Vizitat e Misionareve të Nënë Terezës që prisnin në Romë,
por edhe të vetë Nënë Terezës vazhduan në ambasadën shqiptare në Romë edhe në
muajt në vijim për të marrë një përgjigje nga pala shqiptare.
Pas vizitës së Sekretarit të Përgjithshëm të OKB, Haver Perez De Kuelar, në Shqipëri në maj 1990 dhe ngjarjeve të korrikut në 1990, në tetor 1990 Alia përgjigjet se së shpejti do kishte një përgjigje pozitive për vizitën e Nënë Terezës në Shqipëri, shkruan lapsi.al. Po në tetor 1990, në Tiranë kopshtit të fëmijëve që u vizitua nga Nënë Tereza gjatë vizitës së saj të parë në Shqipëri i vihet emri i nobelistes per paqe “Kopshti Nënë Tereza”.
Në këtë periudhë pati zhvillime të reja politike në Shqipëri
dhe po flitej zyrtarisht për lirinë e praktikimit të besimit dhe për
veprimtarinë e institucioneve fetare. Këto rrethana lehtësonin edhe hapjen e
Misionit të Nënë Terezës në Shqipëri. Përgjigjja nga shteti shqiptar vjen në nëntor
1990 sipas të cilës Nënë Tereza ishte e mirëpritur për një vizitë të dyte në
Shqipëri, ndërsa për aktivitetin e Motrave të saj Misionare të Bamirësisë në
Shqipëri duhej të ndryshonte në fillim legjislacioni ekzistues shqiptar që të
lejonte këtë veprimtari. Vizita e dyte u zhvillua 1-5 dhjetor 1990.
Shtëpitë e Misionit të Bamirësisë së Nënë Terezës në Shqipëri do të fillonin aktivitetin e tyre në mars 1991 në Tiranë e në Shkodër./KultPlus.com
“Excelsior” ka botuar, të mërkurën e 5 korrikut 1939, në ballinë, intervistën ekskluzive të gazetarit André Guerber me motrat e mbretit Zog, Ruhijen, Myzejenin dhe Maxhiden, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :
Në Marsejë, tri princesha të reja ecnin në natën e mjegullt…
… Ato ishin motrat e mbretit të Shqipërisë në kërkim të një toke strehimi.
(Nga i dërguari ynë special)
Marsejë, 4 korrik. — Nata sapo ka rënë në Portin e Vjetër
dhe, tashmë, Notre Dame-de-la-Garde është zhytur në errësirë. Ura kaluese e
trageteve, aq e lëvizshme ditën, duket e vdekur, interte.
Por nga larg duket silueta e “Cairo City”, që vjen nga
Athina, me, në bord, tri princeshat në mërgim : motrat e ish mbretit Zog të
Shqipërisë.
Pak nga pak, anija u afrua në bregun e errët dhe të trazuar.
Udhëtarët fillojnë të zbresin, për të shkelur tokën franceze. Në zbarkim, pak
njerëz në pritje të udhëtarëve. Duket se ne e kemi harruar tashmë ditën kur
Shqipëria u fshi nga harta e kombeve të pavarura.
Tri gra sapo arritën në dalje, tri brune me sy të zjarrtë,
të veshura me pallto prej gëzofi. Të zbehta, pak të brengosura, ato i
japin njëra-tjetrës krahun e tyre, dhe shikojnë, të magjepsura, qytetin e madh,
Marsejën ! Tirana gjendet larg me sheshin e madh dhe xhaminë e saj !
Sot, është një tokë miqësore, por gjithsesi një vend
strehimi, i cili i mirëpret.
Ato që ishin tri amazonat e Evropës nuk janë më veçse gra si
të tjerat.
Ato hezitonin të largoheshin. U afrova dhe pashë në sytë e
tyre një trishtim të pafund.
Më e madhja nga të tri motrat, Myzejeni, më pak melankolike,
ndoshta se dy motrat e saj, e kishte vënë re lojën time. Ajo buzëqeshi dhe
pastaj foli ngadalë, duke kërkuar fjalët e saj :
— “Në emër të vëllait tonë, mbretit Zog,” tha ajo, “dhe në
emrin tonë, ne e falënderojmë Francën për pritjen e saj të përzemërt për të
mërguarit e shkretë që po kërkojnë një vend azili. Që nga pushtimi i
vendit tonë nga italianët, ne vazhdojmë të udhëtojmë nëpër vende të huaja në
kërkim të harresës.”
Tani fola me princeshën Maxhide, më e bukura nga tri motrat,
e cila dukej e tronditur.
— A keni ndërmend të qëndroni në Francë?
— Jo, jo për momentin; ne do të largohemi pas disa orësh për
në Angli, ku qeveria e Madhërisë së Saj na ka ofruar me mirësi një mikpritje
bujare.
Princeshat e tretë shqiptare që do të përgjigjet, Ruhija,
fillon, gjithashtu, duke buzëqeshur.
— “A keni menduar,” e pyeta, “të qëndroni përgjithmonë në
Angli” ?
Me këtë pyetje, buzëqeshja e saj simpatike u zhduk për t’u
zëvendësuar me një shprehje urrejtjeje të ashpër. E preka në një pikë të dobët…
— “Ndoshta imagjinojnë,” vazhdoi ajo, “se vendi ynë është
pushtuar përfundimisht dhe i nënshtruar ndaj italianëve. Çfarë gabimi !
Asnjëherë, shikoni, se ne nuk e kemi humbur shpresën në popullin tonë. Ai,
ashtu si ne, ishte i befasuar dhe nuk mund t’i rezistonte të gjithë këtij
dislokimi të forcave luftarake. Por sot, ai po zgjohet nga gjendja e tij
letargjike dhe ka filluar të reagojë, kështu pushtuesit mund të fillojnë ta
marrin vesh.”
— Kur mbreti Zog, vëllai juaj, do të bashkohet me gruan dhe
fëmijën e tij pranë jush ?
Pyetja ime mbeti pa përgjigje. Por, para ardhjes së
princeshave të Shqipërisë, kisha dëgjuar një bisedë mes dy burrave që duhej të
ishin shumë të informuar. Njëri foli anglisht, ndërsa tjetri serbisht;
nëpërmjet një përkthyesi, kuptova se mbreti së shpejti do të bashkohej me
motrat e tij në Angli.
Por tashmë të tri princeshat ishin larguar, nisur drejt një
vendi azili, që ato do ta braktisin një ditë, nëse fati dëshiron…