Mikelanxhelo Buonaroti (Michelangelo Buonarroti) (Caprese, 6 mars 1475 – Romë, 18 shkurt 1564) ishte një skulptor, piktor, arkitekt dhe poet italian. Protagonist i Rilindjes italiane, i vlerësuar që në kohën e tij si një nga artistët më të mëdhenj të të gjitha kohërave.
Sot në 460 vjetorin e vdekjes së tij KultPlus ju sjell disa thënie:
Lindja me siguri ka edhe ndonjë të metë. Një nga këto është me siguri jeta.
Nuk zgjat shumë e keqja aty ku nuk zgjat shumë e mira, por shpesh njëra shëndrrohet në tjetrën.
I ëmbël është dyshimi për atë që e vërteta e lëndon.
Kur takohen dy dinakë, njëri prej tyre është i detyruar të ndërrojë zanat.
Nëse s’ia arrin të qëllosh në shenjë, ndërro shenjë..
Lumturia mund të ia dal pa paranë e pa shumë gjëra tjera.
Kur thuhet se Zoti na ka krijuar sipas shëmbëlltyrës së tij, shpresoj t’i referohet vetëm anës fizike.
Forca e vullnetit mbytet brenda forcës së fatit.
Supozohet që ai që është i pasur nuk ka nevojë të vjedhë. Por s’është e lehtë t’i ndryshosh zakonet.
Dashuria është flatra që na ka dhënë Zoti për t’u ngjitur deri te Ai.
Dielli është hija e Zotit.
Nuk ka njeri më të vetmuar se sa ai që e mërzit shoqëria e vet.
Ashtu si flaka që zmadhohet kur era e lufton, ashtu edhe virtyti, shkëlqen kur kritikohet më shumë.
Do të dëshiroja të doja atë që nuk e dua.
Puna e lartëson individin, e pasuron dikë tjetër.
Një ekspert është një njeri që e njeh punën e vet aq mirë sa që mund t’ia lejojë vetes ta bëjë keq.
Qetësia arrihet me shumë vështirësi./KultPlus.com
