Soneti i dashurisë së William Shekspirit 23
Ashtu si aktori që i ndrojtur,
Humb fillin e një roli të njohur prej kohësh,
Si ai i çmenduri që, duke rënë në zemërim,
Me tepricë të forcës humbet vullneti, –
Kështu që unë hesht, nuk di çfarë të them,
Jo sepse zemra është ftohur.
Jo, më vulos buzët
Dashuria ime nuk ka kufi.
Pra, lëreni librin t’ju flasë.
Lëreni atë, ndërmjetësuesi im i heshtur,
Vjen tek ju me rrëfim dhe lutje
Dhe i drejti kërkon shpagim.
A do t’i lexosh fjalët e dashurisë memec?
A e dëgjon zërin tim me sytë e tu?./ KultPlus.com
