Poezi nga Entela Tabaku
A e ke provu me e tundë dorën në lamtumirë
me i zgjatë gishtat në ajër ngadalë
me e mbushë pëllambën me erë
mandej me e lanë me të përshku
dhe me ia ndi zhuritjen lëkurës që flladitet
mallin mishit që bjen për thonjsh
të fikunin gjakut që ik teposhtë
me ia ndi dobësinë
kocit që mpaket deri në palcë
a e ke provu?
a dhemb?
Poezi nga Xhabir Tabaku
Kopshtijeve të vendit t’em
luleshega
netëve të valta, m’ nji dritare
‘i grua njéh yjet
parvazit mbjellë,
e lirë – luleshpirta
thotë në heshtje:
unë jetoj nalt mbi tokë;
si rê e verdhë
ngjyron natën me penel
dhe lind një yll
-yll’ i mesnatës
me ngjyrë dielli do t’i lyej buzët
o yll i krisur!
një natë e shkurtë rrin var’
m’nji puthje t’vál’
dy t’huaj – e ‘j heshtje e gjatë mâ par’
-nën hije t’plepit, bie nata. / KultPlus.com
Pjesë e shkruar nga Entela Tabaku Sorman
Tash që kam ikë
mundesh me i shkundë rrugët mbas meje
dhe me i shtru mandej
si të reja
tash që ke ikë
mundem me i shkundë rrugët mbas teje
dhe me i shtru mandej
si të reja
veçse ikja i tërhiqka mbas vedit
rrugët
e vjetra/KultPlus.com