Poezi nga Xhevahir Spahiu
Në kufirin mes viteve,
për ato që ikën,
për ato që vijnë
mendimi pezull rri.
Ty që m’u shfaqe në dhjetorin e bardhë,
nuk di ku të të fus, nuk di!
Ish pasditja e fundit e një viti në ikje.
Ora e Vlorës përudhte
shkëmbime vështrimesh të dridhshme.
Sido që të jenë ngashnjimet e ardhshme,
këto do të mbeten
të papërsëritshme.
E unë në kufirin mes viteve,
prerë nga një pyetje si ky qiell me vetëtimë:
Ku të të fus,
në ato që ikën,
a në ato që vijnë? / KultPlus.com
