Poezi nga Mary Elizabeth Frye
Përktheu: Fatbardha Statovci
Te varri im mos eja të qash;
Fjetur s’jam, aty nuk më gjen.
Jam në njëmijë erëra që fryjnë.
Shkreptima e diamantit në dëborë jam.
Në grurin e pjekur jam drita e diellit.
Shiu i butë vjeshtor jam unë.
Kur në heshtjen e mëngjesit të zgjohesh ti
Jam nxitimi i çastshëm
I zogjve të qetë që në fluturime rrethore enden.
Jam ylli i butë që natën shndrit.
Në varrin tim të qash mos u ndal,
Nuk kam vdekur, aty nuk jam./ KultPlus.com
