Rikonstruktohet Amfiteatri te kodrat e Parkut të Liqenit në Tiranë

Qytetarët që vizitojnë Parkun e Liqenit do të kenë një tjetër alternativë për të kaluar orët e tyre të lira dhe për t’u argëtuar.

Bashkia e Tiranës po vijon punën për rikonstruksionin e plotë të arenës së dashur të Teatrit të Hapur dhe gjithë infrastrukturës plotësuese rreth tij, transmeton KJ.

Amfiteatri është i pajisur edhe me skenën, podiumin, dhomat e zhveshjes së artistëve, gjithashtu edhe me sallën teknike nga ku projektohet në skenë. I lënë në harresë prej shumë vitesh, Amfiteatri te kodrat e Parkut të Liqenit po merr vëmendjen e bashkisë dhe Agjencisë së Parqeve dhe Rekreacionit, për ta shndërruar atë në Teatrin e Hapur të Tiranës.

Bashkia e Tiranës ka testuar këto dy vite interesin e publikut me aktivitete ku ka pasur një pjesëmarrje të lartë. Rikonstruksioni i Amfiteatrit është kërkuar vazhdimisht edhe nga një sërë artistësh të njohur shqiptarë për të pasur mundësi organizimin e disa shfaqjeve në formën e teatrit të hapur.

Me rikonstruksionin e kësaj hapësire, pritet që jeta kulturore në kryeqytet, e veçanërisht në zonën e Liqenit, të gjallërohet edhe më shumë duke afruar qytetarët me natyrën dhe me artin. / KultPlus.com

Drama e një dashurie pas dhjetë vitesh, nga Shkupi erdhi në ‘PITF’

Një natë para përfundimit të edicionit të parë të “Prishtina International Theater Festival 2017”, erdhi shfaqja ‘’Darka e thërrimeve’’ me produksion të Teatrit Shqiptar nga Shkup, në skenën e teatrit ‘’Faruk Begolli’’ në Prishtinë, shkruan KultPlus.

Kjo shfaqje e realizuar nga autori, Refet Abazi dhe nën regjinë e Qëndrim Rijanit, në skenë fuqishëm erdhi përmes aktorëve Luran Ahmeti dhe Armenis Nokshiqi Jovanovska.

Personazhet sikur shkelin në tokën e tyre të dashurisë, të cilën e kishin braktisur për dhjetë vite. Në këtë pikëkthim ata takojnë gjurmët e dashurisë së tyre, duke shpjeguar arsyet e largimit, e cila lidhej me një frikë të fëmijërisë. Kalojnë në pyetje të njëjta për njëri-tjetrin, përgjigjet e të cilave vetëm se e japin vulën e një dashurie të pamposhtur nga koha.

Personazhet ikin me urrejtje nga njëri-tjetri, e herë kthehen me pasion për dashurinë të cilën nuk arritën ta luftojnë, as kur e braktisen. Në pikën ku ata takohen, vajza që dikur për pesë vite ishte e dhënë në atë lidhje dashurie tashmë ishte bërë grua dhe nënë e fëmijëve të një doktori i cili e kishte kthyer në jetë pasi ajo ishte shtrirë në spital nga përdorimi i substancave dhe tentative të vetëvrasjes. Përmes doktorit, ajo kishte marrë dashurinë të cilën ajo e mbante për dikë tjetër kurse ai e kishte pranuar dhimbjen e brishtësinë e saj edhe kur ajo s’kishte më forcë ta pranonte vetën.

Në anën tjetër, në këtë bisedë djaloshi që nuk bëri asgjë për ta ngre dashurinë e tyre një hap më tutje, ishte larguar atëherë kur pas katër vitesh kishte filluar ta ndjejë praninë e fortë të saj. Kulmi i bisedës së tyre pas kaq vitesh ndalej nga një bubullimë e fuqishme, e që e shtonte frikën e tij, e kthente në natën kur zbuloi tradhtinë e nënës së tij ndaj babait, atë natë kur në sytë e saj nuk takoi as turpin që e priste. Kjo histori, i drejtoi atij gjithë rrugën e jetës dhe i mbolli mosbesimin e frikën e tradhtisë, pasi që në çdo skenë e paramendonte vetëm në pozitën e babait të tradhtuar, e të dashurën e shihte në pozitën e nënës që do t’i sillte tradhtinë. E derisa ajo pëshpëriste “të kam dashur edhe para se të takoja, e të kam dashur edhe para se të njihja”, ai shfaqte natyrën e tij histerike ndaj dashurisë se fjalë të tilla i përkisnin vetëm telenovelave. Të dy, në një kohë dhe moshë tjetër, të mbetur si thërrima të diçkaje që ka ekzistuar sollën përballjen me jetën dhe dashurinë, duke transmetuar kështu mjaft emocione për publikun përmes lojës së jashtëzakonshme të aktorëve..

Ky festival sonte do të përmbyll edicionin e tij të parë me shfaqjen “Armiku i Popullit” nga Kosova. Po ashtu sonte do të zgjedhën edhe fituesit e këtij festivali, ku do të ndahen çmimi për aktorin apo aktoren më të mirë në rol kryesor, çmimi për aktorin apo aktoren më të mirë në rol dytësor, çmimi për regjinë më të mirë dhe për shfaqjen më të mirë. Çmimet do të ndahen nga juria qendrore, juria e mediave dhe juria e studentëve./ KultPlus.com

Shpëtim Shmili, një meteor mbresëlënës në kinemanë dhe teatrin shqiptar (VIDEO)

Shpëtim Shmili mund të konsiderohet si një meteor që shkëlqen në qiellin e një nate mbushur plot me yje. “Gjenitë thonë nuk jetojnë gjatë dhe Shpëtimi pati një fat të tillë. Por në vitet e karrierës së tij ai dëshmoi se ishte një aktor brilant, një artist i lindur dhe i talentuar.

Aktor i shquar i teatrit “Skampa” dhe një ndër më famshmit e kinematografisë shqiptare. Ai mban titullin “Artist i Merituar”.

Shpëtim Shmili lindi në vitin 1941 në një familje intelektuale të Elbasanit. Përfundoi shkollën Pedagogjike “Luigj Gurakuqi” në këtë qytet dhe fillimisht u emërua mësues në qytetin e Cërrikut e më tej në fshatin Shtërmen.

Por Shpëtimi ishte një talent i lindur për aktor. Në vitin 1960 ai fitoi një konkurs dhe menjëherë u pranua në Institutin e Lartë të Arteve në degën e “Dramaturgjisë”. Studimet i përfundoi me rezultate shumë të mira.

Katër vjet më vonë, në vitin 1964 ai emërohet aktor në teatrin “Skampa”. Në këtë institucion punoi deri në vitin 1994 kohë kur u nda nga jeta. Vitet e fundit ai ishte edhe titullar i këtij institucioni.

Gjatë karrierës 30 vjeçare ai gdhendi në skenë e film nivelin më të lartë artistik e interpretativ. Shmili ka fiksuar në arshivën e artit shqiptar figura të shquara të dramaturgjisë kombëtare e botërore.

Në teatër ai realizoi mbi 40 role të zhanret e dramës dhe komedisë si “Vagabondin” tek “Njeriu që pa vdekjen”, “Selimin” tek “Familja e Peshkatarit”, “Don Ëngjëllin” tek “Shembja e Idhujve”, “Gjyshin” tek Ëngjëjt e Skëterrës”, “Haraç Hildens” tek “Nepërka” etj.

Në kinematografi ai luajti 12 role mes të cilave më të famshme e të njohura për publikun shqiptar janë : Robert Çamçakëzin tek “Horizonte të Hapura”, sinor Valetën tek “Gjeneral Gramafoni”, oficerin gjerman tek “Këshilltarët”, arkeologun tek “Dëshmorët e Monumenteve”, Vurkon tek “Pas vdekjes”, etj.

Ai ka shkruar dramat “Fundi i një intrige”, “Zemër e shqetësuar”, “Telashet e një ndeshjeje”, komedinë me tre akte “Ah kjo traktoristja” etj. Veç këtyre ai shkroi komedi muzikore, gazmore, pjesë për fëmijë për teatrin e kukullave.

Shpëtim Shmili shpalosi një kulturë të përkryer skenike, letrare dhe artistike. Ai zotëronte tre gjuhë, italishten, frëngjishten dhe rusishten. Dy prej tyre, italishten dhe frëngjishten e mësoi si autodidakt.

Me rolet dhe talentin e tij Shpëtim Shmili krijoi karaktere dhe formoi individualitetin që e bënë atë aq të dashur në rrafshin kombëtar.

Personalitete nga vendi dhe bota kanë vlerësuar artin e tij. Viktor Eftimiu e cilësoi atë si “aktor të një spektri të gjerë që mund të matet me aktorë të mëdhenj përtej kufijve shqiptarë”.

U nda nga jeta në vitin 1994 në një moshë shumë të re, vetëm kur ishte 53 vjeç. Ishte pikërisht mosha kur Shpëtim Shmili mund ti kishte dhënë akoma më shumë skenës dhe artit shqiptar. Por megjithatë vepra që ai ka lënë pas shërben si një shembull i lartë frymëzimi.

Bashkim Paheshti: E kush e harron “Robert Çamçakëzin”

Shpëtim Shmili do të mbetet një ndër figurat e paarrira në skenën e teatrit. Do të sjell këtu vetëm një kujtim nga koha kur interpretonte Shpëtim Shmili. Ishin provat e përgjithshme të pjesës “Tokë e Ndezur”. Zakonisht ato bëheshin në tavolinë dhe aktori duhet ta zotëronte pjesën e tij. Në këtë kast merrnin pjesë aktorët e mirënjohur si Demir Hyskja, Kadri Roshi, Astrit Çerma, Pirro Kita dhe mes tyre ishte edhe Shpëtim Shmili. Kur të gjithë duhet të hidhnin ndonjëherë sytë për rolin e tyre, Shpëtimi ka interpretuar sikur të ishte në skenë. Ai e zotëronte aq mirë tekstin saqë të gjithë u habitën. Kadri Roshi dhe Astrit Çerma u ngritën dhe e përqafuan. I tillë ishte Shpëtim Shmili me një kulturë të gjithanshme dhe me disa gjuhë të huaja. Ai shkruante njëkohësisht, përkthente dhe ishte një miqësi e mirë për të gjithë. Ndërroi jetë shumë herët në moshën 53 vjeçare por ka lënë aq shumë role të klasit të lartë sa ne nuk do ta harrojmë. Nuk do të harrojmë rolin me të cilin është skalitur ai siç ishte Robert Çëmçakëzi tek filmi “Horizonte të hapura” . unë mund të them se nuk gjej një profil tjetër të ngjashëm me të dhe tani e kam parasysh këtë personazh me ecjen karakteristike. Për teatrin Skampa Shpëtim Shmili do të mbetet një ikonë me shumë vlera. (Marrë nga Konica.al)./ KultPlus.com

https://www.youtube.com/watch?v=pZp-UqiKylY

Angjelin Preljocaj solli fuqinë e baletit modern para bashkëkombësve të tij (FOTO)

Njerëzit që ishin të shumët në hollin e teatrit shkonin një e nga një të bënin fotografi me koreografin e madh. Ndërsa KultPlus, edhe njëherë solli emocionet e Preljocajt për Kosovën, por tash pas shfaqjes që u dha të shtunën mbrëma.

Sarandë Selimi
Fotografitë: Fahredin Spahija

Gjithçka nisi me pjesën ‘Viza lidhëse’ një krijim i vitit 1989. Madhështore. Duo mashkullore me lëvizje të thella që tregonin shumë. Një koordinim jashtëzakonisht i mirë mes dy balerinëve njëri nga Franca e tjetri shqiptar. Pak muzikë e goxha shumë lojë. Një kolltuk dhe një karrige ishte krejt ajo çfarë përmbante skenografia. E gjithë kjo nën krijimin e koreografit francez me origjinë shqiptare e me përmasa botërore Angjelin Preljocaj.

Për herë të parë në Kosovë, koreografi i njohur Preljocaj, përpos që erdhi vetë, ai solli edhe gjithsej gjashtë balerinë e dy pjesë baleti që publikun kosovarë e ngritën në këmbë me plotë 5 minuta duartrokitje. Salla e Teatrit Kombëtar të Kosovës, ishte e mbushur me njerëz, ndërsa vetë koreografi me një modesti të madhe qëndronte në lozhën e skenës së madhe duke vështruar balerinët që sollën Pasionin, Jetën dhe Vdekjen përmes premierës botërore ‘Un Trait d’Union & Création 2017’ apo ‘Një tipar i Bashkimit dhe Krijimi 2017-të’.

‘Stil Life’, ishte pjesa që nisi 10 minuta pas përfundimit të pjesës së parë. Gjashtë balerinë dolën në skenë një e nga një me lëvizje të ndryshme. Katër vajza e dy djem. Një orë rëre, një glob, një kurorë e mbretit, një kafkë, një zog dhe një ananas, me plotë 12 kutia. Krejt këto kishin lidhje me njëra tjetrën, gjithçka fliste për kohën që kalon, jetën, vdekjen, pasionin por edhe kotësinë, që është një nga karakteristikat e njeriut postmodern. Një stil shumë më ndryshe nga ç’jemi mësuar të shohim deri tash u shpalos përmes këtyre pikave të baletit ku Preljocaj, herë kishte futur muzikë të fuqishme e herë e kishte ndaluar krejt atë.

“Ishte një balet modern ku Angjelini ishte i pari në Evropë që ka nisë ta bëjë baletin modern dhe është i pranuar në gjithë publikun e botës. Kam ardhur special për ta përcjellë këtë shfaqje sepse çdoherë i kam përcjellë shfaqjet e tij. Publiku ishte shumë i mirë, e krejt kjo duke iu falënderuar Baletit Kombëtar të Kosovës, që këtij publiku ia ka bërë traditë edhe baletin klasik dhe atë modern”, tha për KultPlus koreografi Marsel Çollaku.

Nuk ishte vetëm Çollaku, ai që vlerësoi lartë këtë shfaqje dhe këtë koreograf. E gjithë audienca ishte mirënjohëse ndaj Angjelin Preljocajt, që erdhi edhe në Kosovë për të prezantuar mrekullinë që ka bërë si koreograf me këto shfaqje prej të cilave pamë pak nga bagazhi i tij i madh.

“Unë jam shumë mirënjohës ndaj ambasadës franceze që e ka sjellë një koreograf me renome botërore. Ky është koreografi më i njohur i kohës së sotme, e ka një stil të veçantë dhe publiku ynë e mirëpriti. E uroj Angjelin Preljocaj, për punën që e ka bërë, duke e pas parasysh që nuk i kemi kushtet me ato që është mësuar por ia doli për mrekulli. Unë që ditën e parë, që Angjelini e ka shikuar shfaqjen tonë dhe i ka pëlqyer ajo, ia kam bërë ftesën që të vijë tek ne. Ai as nuk e mohoi e as nuk e pohoi, unë ia bëra me dije që kemi nevojë për ndihmën e tij, nëse vjen përfiton edhe ai si shqiptar por edhe ne si shqiptarë”, u shpreh drejtori i Trupës së Baletit të Kosovës Ahmet Brahimaj, për KultPlus, ku edhe balerinët që ai i drejton u shprehën pëlqimin e tyre ndaj kësaj shfaqje dhe ndaj koreografit Preljocaj.

Njerëzit që ishin të shumët në hollin e teatrit shkonin një e nga një të bënin fotografi me koreografin e madh. Ndërsa KultPlus, edhe njëherë solli emocionet e Preljocajt për Kosovën, por tash pas shfaqjes që u dha të shtunën mbrëma.

“Publiku ishte shumë i mirë, aq i mirë sa edhe Trupa e Baletit Kombëtar të Kosovës, jam i gëzuar që u njoftova me ta dhe jam i lumtur për krejt këtë organizim”, pohoi për KultPlus Preljocaj, i cili në pyetjen se a duhet Ballkani ta sheh shfaqjen e cila e përshkruan jetën dhe ka ‘luftë’ brenda saj ai u përgjigj me shumë humor.
“Unë e bëjë punën artistike dhe secili duhet të pastroj para derës se tij, pra unë ua lë njerëzve të vendosin se a dojnë ta marrin apo jo, unë punën time e kryej”, tha Preljocaj.

Krejt kjo mbrëmje u organizua nga Ambasada e Francës në Kosovë në bashkëpunim me Teatrin Kombëtar të Kosovës. Para kësaj Angjelin Preljocaj, këtë shfaqje e dha edhe në Shqipëri ku edhe atje u mirëprit ngrohtë nga bashkëvendësit e tij./ KultPlus.com

Teatri Eksperimental shpallë sezonin artistik 2017-2018, në skenë Ndrenika, Anagnosti dhe Xhuvani

Teatri Kombëtar Eksperimental “Kujtim Spahivogli” për sezonin artistik 2017-2018 premton të sjellë në skenën e tij 31 premiera, shfaqje të reja, për fëmijë, adoleshentë dhe të rritur.

Drejtori i teatrit Kiço Londo premtoi një sezon cilësor dhe kthimin e emrave të njohur të skenës së teatrit si Robert Ndrenika, Roza Anagnosti. Pjesë e stinës artistike janë 12 produksione teatrore për të rritur.

“Këtë sezon artistik do të jenë gjithsej 12 produksione, dyfishi nga viti i kaluar, që do të zhvillohen në laboratorin e skenës të Teatrit Kombëtar Eksperimental. Laboratori i Teatrit Eksperimental për Fëmijë do të ketë 7 produksione, por këtë vit do ti shtohet një shfaqje për fëmijët me aftësi ndryshe”, tha drejtori Londo.

Prezantimin e kalendarit artistik drejtori Londo preferoi ta niste me një provokim, me këngën e gjelave, që nënkupton që teatri që ai drejton është ngritur siç ka edhe slloganin e këtij viti “U ngritëm”. Kanë zgjedhur gjelin si simbol të këtij sezoni, për t’u zgjuar jo vetëm vetë, por edhe të tjerë.

“Gjelat kanë një të mirë që zgjojnë të zotin por dhe komshiun, është një tendencë për tu zgjuar të gjithë komshinjtë tanë, Ministria e Kulturës, të gjithë ata që kanë në dorë fondet publike. Me fondet e tre projekteve ne bëjmë 15. Këtë radhë ne kemi vendosur të mos qahemi, por të bëjmë 31 projekte”, tha Londo. E gjithë puna që bëhet në teatër sipas tij ka si qëllim për vepra me nivel. “Qëllimi i kësaj stine është teatër cilësor për të gjithë. Kthimi në vazhdën e emrave të njohur si Robert Ndrenika, Arben Derhemi, Gazmend Gjoka, kësaj radhe “Medea” do të rikthejë për tretin sezon rresht në skenën e TKE Luzia Xhuvanin, do të jetë pjesë e produksioneve dhe e mirënjohura e munguar Roza Anagnosti”, tha Londo. Teatri për fëmijëe hapi sezonin me shfaqjen “Princesha e gjelbër” e laboratori i TKES për fëmijë do të vijojë dhe me “Eni”, “Krishtlindje të rriturish”, “Matilda”, etj. Laboratori i TKES për adoleshentë sjell takimin e parë-Austin Winberg dhe Punishten Teatrore. Në repertor të teatrit do të jenë dhe shfaqje si “Shkolla e grave”, “Tramvaj me emrin dëshirë”, “Çfarë pa kryeshërbëtorja”. 12 veprat për të rritur janë ato me titull “Shumë zhurmë për asgjë” që çel dhe sezonin artistik vepër e Shekspirit, “Rojet e Taj” nga Rajiv Joseph, “Medea” nga Euripid, “Emri” Mathieu Delaporte Alexandre de la Patelliere, “Zonja presidente” Werner Schwab, “Gishti” Doruntina Basha, etj. Pjesë e këtij sezoni 2017-2018 është dhe Festivali i dramaturgjisë franceze. Ky sezon sjell bashkëpunimin me 4 regjisorë të huaj, por nuk do të mungojë dhe regjisori Altin Basha me shfaqjet e tij.

Ministria, shënime për buxhetin

Janë realizuar 350 shfaqje në këtë teatër sezonin e kaluar. Por problemet vijojnë me buxhetin për sezonin artistik. “Ishte një stinë me 350 shfaqje. Marrim më pak se 3 përqind të buxhetit që marrin 12 teatrot sëbashku dhe kryejmë 60 përqind të shfaqjeve” pohoi drejtori Kiço Londo. Buxheti i TKES arrin diku te rreth 55 mijë euro në vit për projektet artistike. “Kam folur vetë me ministren dhe ajo ka mbajtur shënim. Besoj se do të jetë e vëmendshme” pohoi mes të tjerave drejtori Londo për buxhetin, që akordon Ministria e Kulturës. “Ministria e Kulturës na detyrohet dhe 20 përqind fonde nga viti i kaluar dhe besoj që deri në fund të vitit do të na i akordojë”, shtoi Londo. Një problem shqetësues për të është dhe gjendja e teatrit shqiptar sot në përgjithësi. Sipas tij sot në teatrot në vend ndiqet një trajektore e gabuar. Për teatrin që drejton Londo vijoi të pohojë se aktiviteti do të jetë në tre salla, ajo Molier, Gëte dhe Lorka. / KultPlus.com

“Prishtina International Theater Festival” sjellë gjashtë shfaqje nga vendi dhe rajoni

Festivali Ndërkombëtar i Teatrit “Prishtina International Theater Festival”, i cili është themeluar në hapësirat e Teatrit AAB “Faruk Begolli”, në qershor të vitit 2017, ka shpalosur programin për këtë edicion, shkruan KultPlus.

Në skenën e këtij teatri, do të shfaqin punën e tyre artistike trupa teatrore të vendeve e të rajonit.
Festivali fillon më datë 16 tetor dhe zgjatë deri më datë 21 tetor.

Këto data janë rezervuar për gjashtë shfaqje të mrekullueshme nga vendi dhe rajoni.

“Dhe jetuan të lumtura…?” – Kroaci, “Shërbëtoret” – Bullgari, “Vdes siç vdes një vend” – Shqipëri, “SPEAK MEDEA” – Iran, Darka e Thërrimeve – Maqedoni, Armiku i Popullit – Kosovë, janë shfaqjet që do të mirëpriten përgjatë këtij edicioni të parë të festivalit. / KultPlus.com

http://teatriaab.com/pitf/programi

Fatos Berisha me ‘Psikozë n’4:48’ në festivalin BATTIF

Shfaqja me tekst të Sarah Kane ‘Psikozë n’4:48’, erdhi premierë vitin e kaluar në Kosovë nga regjisori Fatos Berisha. Kësisoj kjo shfaqje e cila udhëtoi goxha shumë tashmë do të merr pjesë edhe në festivalin BATTIF në Tiranë, shkruan KultPlus.

Balkan Teater Tirana Fest nis më 29 shtator dhe sjellë gjithsej katër shfaqje nga Bosnje dhe Hercegovina, Shqipëria, Maqedonia e Kosova. Festivali përfundon më 1 tetor me shfaqjen e Fatos Berishës e cila nis me fillim nga ora 18:30.

Në ‘Psikozë n’4:48’ luajnë aktorët: Mevlan Saraçi, Edona Berisha, Ekrem Jakupi, Jajush Ramadani, Ali Krasniqi, Sherif Bega, Arben Marevci dhe Milot Salihu./ KultPlus.com

Ben Apolloni me shfaqjen ‘Natë misterioze’ në teatrin ‘Aleksandër Moisiu’

Teatri “Aleksandër Moisiu” në Durrës kësaj radhe do të mirëpres një shfaqje të re dhe shumë të veçantë, provat për të cilën tashmë veç kanë filluar, shkruan KultPlus.

Bëhet fjalë për shfaqjen “Natë misterioze” të autorit Ferdinand Hysi, e të cilën në skenë do ta sjellë regjisor nga Kosova Ben Apolloni.

Drama, rrëfen për një takim misterioz të katër personazheve që nuk e dinë se kush janë dhe janë në kërkim të identitetit. E kjo i bën që të shkojnë në një vend misterioz, në një shtëpi misterioze dhe të takohen me personazhe tjerë, që janë shumë misterioz. Se a do të zgjidhen gjithë këto mistere të një nate, mbetet të shihet në premierë.

Shtatë personazhet e kësaj drame do t’i sjellin në skenë aktorët: Suela Bako, Mimoza Marjanaku, Xhejni Fama, Amos Muji Zaharia, Gjergj Doçi, Marvin Tafaj dhe Ervin Doko.

Për datën e premierës ende nuk është vendosur, por KultPlus do të ju njoftoj me kohë. / KultPlus.com

Dy burra të dashuruar dhe një qytet histerik vijnë në shfaqjen “55 shades of gay” në Teatrin Kombëtar të Kosovës

Arbër Selmani
Fotografitë: Jetmir Idrizi

Tashaniku është një shoqëri e ngarkuar me burrëri. Mashkulli martohet me gruan, plusi me minusin, minusi me plusin, dhe një popullatë e tërë është edukuar në këtë frymë. Edhe makina e shkrimit të Hikmetes beson se është homofobe, madje edhe ka fuqinë e fjalës pos asaj të shtypjes prej gishtave të Hikmetes.

Tashaniku është sinonimi i “bashkimi bën fuqinë”. Pasi qyteti ka mposhtur kolerën dhe disa sëmundje tjera, do ti duhet të merret me martesën e dy burrave. E tmerrshme. E papritur për administratën e Komunës, për Kryetarin, Kryeministrin, për drurin budalla të qytetit që ka parë çuda e çuda por s`ka rastisur të dëgjojë se dy burra kërkojnë martesë. 18 dokumente kërkohen. Certifikata e lindjes, certifikata që as Adriano e as Merlini nuk janë nën hetime, certifikata e nënës së italianit në pink, certifikata, certifikata, certifikata. Qyteti nuk po bindet që dy burra duhet martuar.

Seksi mes tyre, i hatashëm. Vetë Merlini e tregon sa i shkathët në shtrat është Adriano. Merlini, një gay pak hippie dhe i ngurtë, Adriano një gay italian karizmatik dhe dukshëm me epshe eksplozive.
55 hije erdhën mbrëmë në skenën e Teatrit Kombëtar të Kosovës. U bë luftë për tu martuar dy burra, e nuk u shpalos vetëm hija e tregimit të Merlinit – djalit që nuk e pati jetën e lehtë duke qenë mashkull që pëlqen meshkujt, e jo mashkull që pëlqen femrat.

Teksti i Jeton Nezirajt nën regjinë e Blerta Nezirajt solli pesë aktorë në gati dy orë shfaqje. Të qeshësh në mizorinë e një pjese të qytetarëve në Kosovë, a të qash se gjithçka është ndoshta komedi për ata që jeta i ka ulur në karrige të leverdisshme. Alketa Sylaj, Bujar Ahmeti, Shengyl Ismaili, Semira Latifi, Tristan Halilaj – të përcjellë nga Luan Durmishi, përthekuan histerinë e çdo situate.
E çdo situatë provon ta ndalë këtë martesë. Nuk njihet Tashaniku si qytet i bythqirëve. Ky do të ishte fundi.

Aktorja Shengyl Ismaili thotë se e ka marrë me përgjegjësi të madhe rolin.
“Ndoshta më shumë se në çdo shfaqje tjetër, këtu gjithçka e kam marrë me më shumë përgjegjësi, pasi e di se sa problem është diskriminimi i komunitetit LGBT. Jam mundur që do çdo fjalë të jetë e saktë, e qartë për publikun. Unë jam krenare që jam pjesë e shfaqjes dhe qëndroj pas asaj që është thënë sonte” tregon Ismaili për KultPlus.

‘Kaçaniku’ i burrave dhe punëtorët homofobë për të drejtat e njeriut
Salla e madhe e Teatrit Kombëtar të Kosovës ndoshta asnjëherë nuk ka parë komunitetit LGBT më shumë se mbrëmë. Ata të cilët u trajtuan në shfaqje, ata për të cilët Kosova ka hartuar ligje e i ka futur në Kushtetutë dhe në ndërkohë për vite me radhë nuk u mundëson asgjë pos ca politikanëve që me fytyrë të turpit e paditurisë bëhen kinse po i përkrahin, ishin aty, në ulëset e kuqe, të gatshëm për ta parë veten në pasqyrë, diku në një prej hijeve.

Policia e Kosovës po e ruante objektin e Teatrit gjatë gjithë kohës, në rast se dikush do të donte ta shprehte më vullgarshëm mospajtimin se dy burra brenda veç duan të martohen. Veç martesë.
Në ndihmë del Bashkimi Evropian, pasi Tashaniku trulloset prej idesë së fabrikës së kondomave nga Don Bosco, ngjyra ngjyra këta prezervativë. BE-ja e ka kusht për përparim që të martohen dy burra në qytetin ku mendësia e burrit është buka e cdo sofre. Komisionerja vjen, edhe kjo një e çmendur e llojit të saj. Një kontroll rutinore nga një grua që jo shumë kohë më parë ka dhënë donacion marramendës për hapjen e një fabrike buzëkuqësh.

Regjisorja Zana Hoxha Krasniqi, ka veçuar lojën e sidomos aktores Shengyl Ismaili. Sipas saj, shfaqja e sjellë një prej incidenteve më të rënda në shkeljen e të drejtave të njeriut.

“E dimë se bëhet fjalë për Kaçanikun patriarkal e konservativ, aty ku është dorëzuar kërkesa e parë zyrtarë për martesë nga dy njerëz të gjinisë së njëjtë. Mua shfaqja më krijoi ndjenja të përziera. Kam qenë njeriu që ka qeshur më së paku gjatë shfaqjes, sepse për mua kjo ishte një tragjedi e jo tragjikomedi. Madje më dhemb fakti që njerëzit kanë qeshur gjatë shfaqjes” tregon Zana Hoxha Krasniqi.
Sipas saj, megjithatë, shfaqja shpalosë një të vërtetë ironike, që mizogjinia e homofobia është e pranishme dhe e fshehur edhe në petkun e punëtorëve të të drejtave të njeriut në Kosovë, shpesh edhe tek shoqëria civile.

Ngarkim, shkarkim, intelektualë të vonuar dhe martesë
Shfaqja “55 shades of gay – pranvera ballkanike e revolucionit seksual” vjen edhe sonte, me 9 shtator, me fillim prej orës 20:00 në TKK, në reprizën e saj të parë. Aktorët do të jenë aty, histeria do të jetë aty, dhe momenti për ta kuptuar se kush jeton në zonën e rahatisë dhe kush ka problem të puthet në këtë qytet sinqerisht të tmerrshëm.
Për sociologen Linda Gusia, shfaqja ishte e mundimshme, e ngarkuar, dhe me plot stereotipa raciste, homofobe e seksiste.

“Ishte një teprizëm i racizmit dhe homofobisë. Asgjë nuk më sfidoi realisht. Mua mu duk si një mënyrë për ta shoku audiencën dhe kësisoj ma dha një shije të provincializmit. Mua nuk më erdhi fort me keshë me shfaqjen, e cila definitivisht do të duhej me qenë më shumë e kontekstualizume” tregon Linda për KultPlus.

Jonida Maliqi, Agron Tufa, Adem Demaci, Kim Mehmeti, të gjithë angazhohen që qyteti të mos e lejojë martesën. Intelektualët hijerëndë kanë folur, jo dy burra bashkë në shtrat, kurrën e kurrës.
“Për mua ky ishte momenti më i mirë i shfaqjes, kur u thirrën emrat e atyre që haptazi dikur dolën të jenë homofobë. Në aspektin e seksualitetit, mu duk një trajtim infantil i seksualitetit që nuk i bëri mirë komunitetit LGBT. Nuk ishte komedi e sinqertë” tregon Linda Gusia.

Blert Morina nga CEL – Qendra për Barazi dhe Liri, thotë se shfaqja ishte e guximshme.
“Kjo shfaqje ishte e guximshme dhe mesazhet ishin të tilla. Shfaqja paraqiti paragjykimet me të cilat në baza ditore përballet komunitetin LGBT në Kosovë. Arti e ka edhe sarkazmin si armë të fortë dhe kuptohet që ajo do të përdoret në një shfaqje si kjo” tregon Blerti nga një prej organizatave që në Kosovë angazhohet për të drejtat e komunitetit LGBT.

Por kjo nuk është e tëra. Në formën e një mjuziklli, krijohen këngë për çdo situatë. Shefja e Hikmetes – Kryetarja (Kryetari!) ka një zë melodioz i cili tingëllon si Radio Kosova e Lirë në kohë lufte. Në një moment edhe kënga “Rise like a Phoenix” e Conchita Wurst, fitueses me mjekër në Eurovizion para disa vitesh, i përshtatet situatës së qytetit të cilit edhe Hana e Dielli i kanë ndërruar formë, edhe shtrati i lumit i ka dalë tejpërtej, me lajmin se dy burra po preken jo më pak njerëzisht se të tjerët.
Dhe prej ironisë, më se paku skena të dy burrave gay, ka vetë shfaqja. Një puthje, një marrëdhënie seksuale, dhe disa prekje.

Një shfaqje më shumë për politikat rreth komunitetit LGBT, sesa për vetë komunitetin
Regjisorja Blerta Neziraj tregon pas shfaqjes se ajo nuk flet direkt për komunitetin sa flet për politikat që bëhen rreth komunitetit. Gjithçka shtrëngohet e vështirësohet vetëm që dyshja të dorëzohet. Bomba-hedhësi i qytetit dështon në disa raste t`ua marrë jetën turpit të qytetit, dy gejave.

“Kësaj here kam trajtuar komunitetin LGBT, bashkë me Qendrën Multimedia ku punoj që gjashtë vite, në këtë aspektin e teatrit politik që po synojmë gjithmonë ta sjellim. Publiku e priti mirë shfaqjen, dhe për këtë fakt jam shumë e emocionuar. Do të doja që mos t`bëhet zakon edhe prania e Policisë në këto shfaqje sepse kjo disi e pengon edhe publikun dhe e bën të ndihen jo rehat. Shfaqja shpresojmë që do të udhëtojë edhe në qytete tjera dhe shpresoj që njerëzit do ta pranojnë si një prodhim artistik. Ky lloj teatri, teatri politik, ka rol emancipues për shoqërinë” tregon regjisorja Blerta Neziraj, në emocionet e shfaqjes e cila me goxha “ashpërsi” trajton jetën e një komuniteti fort të diskriminuar në Kosovë.

A do të martohet çifti? Çka do të ndodhë më pas ? A është EU-ja (European Union) një shprehje tjetër për “eu, eu” në shqiptarçe? “55 shades of gay – me ekipin e artistëve nga Kosova, Serbia, Franca dhe Gjermania do të rrugëtojë me ju në përditshmërinë e meshkujve që duan meshkuj por si për qejf, një qytet nuk dëshiron që kjo të ndodhë. / KultPlus.com

Komuna e Gjilanit shpallë konkurs për drejtor të Teatrit të Qytetit

Komuna e Gjilanit ka shpallur konkurs publik për drejtor të Teatrit të Qytetit, shkruan KultPlus.

Të drejtë aplikimi kanë të gjithë shtetasit e Republikës së Kosovës të moshës madhore të cilët kanë zotësi të plotë për të vepruar dhe i plotësojnë kushtet në aspektin e kualifikimit dhe shkathtësive të kërkuara me konkurs.

Shërbimi Civil i Kosovës ofron mundësi të barabarta të punësimit për të gjithë shtetasit e Republikës së Kosovës dhe i mirëpret aplikacionet nga të gjithë personat e gjinisë mashkullore dhe femërore nga të gjitha komunitetet në Kosovë. Komunitetet jo shumicë dhe pjesëtarët e tyre kanë drejtë përfaqësimi proporcional në organet e shërbimit civil të administratës publike si në nivel qendror njashtu edhe atë lokal.

Qëllimi i vendit të punës-angazhimit: Menaxhimi dhe promovimi i teatrit:

Detyrat dhe përgjegjësitë :

bën menaxhimin financiar,administrativ,teknik dhe promovues të teatrit;
zbaton vendimet e Këshillit drejtues të teatrit;
propozon organizimin e brendshëm të teatrit tek Këshilli drejtues;
përfaqëson teatrin brenda dhe jashtë vendit;
propozon buxhetin vjetor para Këshillit drejtues;
kërkon, aplikon dhe negocion për marrjen e donacioneve;
mbikëqyrë të hyrat dhe shpenzimet buxhetore si dhe të donacioneve;
negocion dhe nënshkruan kontratat dhe marrëveshjet me artistë të pavarur dhe me palë tjera;
menaxhon mirëmbajtjen dhe sigurimin e ndërtesës së teatrit;
menaxhon bashkëpunimin në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar;;
për punën e tij i përgjigjet Këshillit drejtues të teatrit;
kryen edhe punë tjera të përcaktuara me ligj dhe statut të teatrit;

KUSHTET:

diplomë universiteti nga fusha e teatrit ose lëmi të përafërta të kulturës;
të ketë 5 vite përvojë pune profesionale;
njohuri të punës me kompjuter, Word, Excel;
të ketë shkathtësi të mira menaxhuese, komunikuese dhe ndër njerëzore dhe të jetë i gatshëm të punoj me orar fleksibil të punës dhe në grupe;
të ketë aftësi të mira për ruajtjen dhe zhvillimin e kontakteve brenda dhe jashtë teatrit.

Rregullimi i mandatit: bazuar në nenin 13 paragrafi 3 të Ligjit për Teatrot nr. 04/L-106, mandati i Drejtorit të përgjithshëm të teatrit është 4 (katër) vite me mundësi rizgjedhjeje edhe për një mandat.

Çdo kandidat (aplikues) për pozitën e lartcekur duhet t’i kompletoj dhe dorëzoj dokumentacionin e domosdoshëm (foto kopje) si vijon :

dëshmi të kualifikimit shkollorë në fotokopje e noterizuar, e nëse kandidati e ka kryer shkollimin jashtë Republikës së Kosovës diploma duhet të jetë e nostrifikuar në MASHT.
dëshmi mbi përvojën e punës dhe trajnimet e kryera
dokumentin e identifikimit;
certifikata që nuk është nën hetime

Aplikacionet merren, dhe të plotësuara dorëzohen në arkivin qendror të Komunës së Gjilanit, përkatësisht në Qendrën për Shërbim të Qytetarëve
Afati i aplikimit është 15 ditë, nga dita e shpalljes publike të konkursit në mjetet e informimit publik, Web faqen komunale dhe tabelën e shpalljeve publike.
Aplikacionet e dorëzuara pas afatit të paraparë nuk pranohen, kurse ato të mangëta refuzohen.
Vetëm kandidatët e përzgjedhur në listën e shkurtër do të kontaktohen përmes tel ose email të cilin duhet shënuar në aplikacion. / KultPlus.com

“Trojanet” prezantohen në ambientin e Etno Fest

Projekti ndërkombëtar “Trojanet”, program i teatrit amerikan La Mama nga New York, tashmë ka mbërritur në Kosovë, për ta jetësuar bashkëpunimin me Qendrën për Art dhe Komunitet – Artpolis, përcjellë KultPlus.

Në kuadër të këtij projekti është organizuar një prezantimin publik me arritjet e punëtorisë “Trojanet” në ambientin e EtnoFestit në fshatin Kukaj, prezantimi bëhet më datë 9 shtator nga ora 19:00, duke mundësuar të gjithë të pranishmëve të ekspozohen ndaj elementeve kulturore të muzikës, vallëzimit dhe historisë të cilat do të finalizohen me shfaqje.

Disa nga artistët të cilat janë pjesë të kësaj punëtoria janë kryesisht emra të njohur të skenës kosovare dhe ndërkombëtare si: Ilire Vinca, Anisa Ismajli, Kushtrim Qerimi, Aurita Agushi, Sheqerie Buqaj, Lulzim Bucolli, Flutur Mustafa, Qendresa Kajtazi, Edlir Gashi, Fisnik Sykaj, Daniela Markaj dhe shumë artistë të rinj, si: Fjolla Hana, Skender Podvorica, Redon Kika, Alban Goranci, Edon Shileku, Margarita Ukaj, Rajmonda Ahmetaj.

Njëherësh të përfshirë në këtë punëtori janë edhe dhjetëra artistë profesional, muzikantë dhe të rinj nga komuniteti serb në Kosovë të cilët së bashku praktikisht po arrijnë të jetësojnë pjesë nga shfaqja “Trojanet”.

Ky projekt është zhvilluar ndër vite, ndërsa në muajin maj të 2018-së do të realizohet edhe në festivalin FemArt shfaqja “Trojanet” nga grupi i artistëve dhe artisteve nga të gjithë komunitetet e Kosovës. / KultPlus.com

Një çift gay kërkon të martohet sonte në Teatrin Kombëtar të Kosovës

Qendra Multimedia nga Prishtina, e konsideruar si ‘njëra nga kompanitë teatrore më interesante nga Evropa Juglindore’, sjell sërish në skenë, në një trajtim krejtësisht politikisht jo-korrekt, një performancë argëtuese politike dhe provokative, kësaj here mbi çështje që kanë të bëjnë me komunitetin LGBTI, përcjellë KultPlus.

“55 shades of gay” është një rrëfim burleskë për politikat rreth LGBTI në Ballkan dhe Evropë.

Politikanët lokalë të Ballkanit përpiqen të manipulojnë e mashtrojnë zyrtarët e BE-së, mercenarët humanitarë të NGO-ve ndërkombëtare, e që bukur shpesh shfrytëzojnë terrenin homofob për të vjelur fonde e për të realizuar projektet e tyre sociale e edukative [të tipit të punëtorive e seminareve për mënyrën e përdorimit të kondomëve], ndërsa që zyrtarë të BE–së, duke shfrytëzuar pozitën e tyre superiore financiare e politike, përpiqen t’i nënshtrojnë të gjithë.

Në këtë trini [Manipulim. Abuzim. Nënshtrim], pyetja që shtron shfaqja është: A është i mundur një çlirim seksual [sexual liberation] në Ballkan? Ose, a mundet Ballkani ta nisë një ‘Pranverë ballkanike të revolucionit seksual’?

Në shfaqje, një çift gay bën kërkesë për kurorëzim në një qytet provincial konservativ dhe thellësisht homofob. Kërkesa bëhet në kohën kur shoqata italiane Don Bosco ka nisur në qytet ndërtimin e një fabrike për prodhimin e prezervativëve, një projekt ky që është përkrahur financiarisht nga Bashkimi Evropian dhe që synon zvogëlimin e papunësisë në atë qytet ku papunësia shkon deri në 90%. Intelektualë, artistë, politikanë, përfaqësues të fesë e bombahedhës profesionistë angazhohen që kjo martesë të mos ndodhë, pavarësisht se martesa e çifteve të së njëjtës gjini lejohet me kushtetutën e vendit, të cilën kryeministri e ka nënshkruar sipas udhëzimeve të BE-së.

“55 shades of gay” është realizuar nga një kastë e 5 aktorëve të mrekullueshëm kosovarë dhe nga një ekip i artistëve teatrorë eminentë nga Gjermania, Kosova, Franca dhe Serbia.

Në këtë shfaqje me tekst të Jeton Neziraj dhe regji të Blerta Neziraj, luajnë aktorët: Tristan Halilaj, Bujar Ahmeti, Shengyl Ismaili, Semira Latifi, Alketa Sylaj

Luan Durmishi (vokal), skenografia dhe kostumet nga Sebastian Ellrich, muzika: nga Irena Popovic /dhe koreografia është realizuar nga Florian Bilbao.

Shfaqja “55 shades of gay” vjen sonte premierë në Teatrin Kombëtar të Kosovës në ora 20:00. Repriza e parë e shfaqjes vjen nesër në po të njëjtën kohë. / KultPlus.com

Duke trajtuar fatet e njerëzve që ikin, regjisori Kushtrim Bekteshi hapë sezonin në Teatrin e Qytetit ‘Bekim Fehmiu’ në Prizren

Sarandë Selimi

Në Teatrin e Qytetit ‘Bekim Fehmiu’ në Prizren, qysh më 27 gusht kanë nis provat për shfaqjen e re e cila njëherësh edhe do të hapë sezonin në këtë institucion. ‘Ata që ikin’ me tekst e regji të Kushtrim Bekteshit, është drama e cila ka mbledhur rreth vetës gjithsej 12 aktorë, të cilët do i dhënë frymë kësaj shfaqje.

Për të folur më shumë rreth tekstit, inskenimit dhe punës që është bërë deri më tani, për KultPlus, foli regjisori Kushtrim Bekteshi.

“‘Ata që ikin’ është një dramë që e kam shkruar para dhjetë vitesh. Shpesh kam menduar ta inskenoj, por kur më është ofruar mundësia jam tërhequr sepse konsideroja se më duhet kohë derisa të krijoj distancën e duhur për t’iu qasur tekstit si regjisor, e duke shmangur subjektivitetin e të qenurit vetë autor i tekstit. Tanimë e ndjej se e kam krijuar atë distancë”, tha për fillim regjisori Bekteshi, duke vazhduar tutje të flas për përrallën e kësaj drame.

Ai tregoi se drama trajton fatet e njerëzve që ikin, qoftë nga e kaluara, nga dashuria, nga tmerri i përditshmërisë nga realiteti që ua zë frymën, nga vetvetja; me shpresë se një ditë do të ndjehen të plotësuar dhe të lumtur.

Në kastën e aktorëve të kësaj shfaqje bëjnë pjesë gjithsej 12 aktorë: Xhevdet Doda, Donikë Ahmeti (aktore mysafire), Ernest Malazogu, Fetah Paçarizi, Alban Krasniqi, Zanë Duraku, Hajat Toçilla, Edona Sopaj, Alban Morina, Rifat Smani, Alban Çela si dhe Afrim Kasapolli, për të cilin regjisori Bekteshi, tha se ka një konsideratë shumë të lartë dhe ndjehet i nderuar që ka pranuar të jetë në ekipin e shfaqjes së tij.

“Jam shumë i kënaqur si po zhvillohet procesi i provave. Është hera e dytë që punoj në këtë teatër dhe shumicën e aktorëve i njoh shumë mirë, prandaj edhe kënaqësia e bashkëpunimit është po e njëjta si para dy vitesh. Bile mund të them se tani aktorët e këtij teatri i kam gjetur në kondicion edhe më të mirë, e kjo falë angazhimeve të vazhdueshme që kanë pasur në shumë shfaqje të suksesshme që janë realizuar në këtë teatër. Me pjesën tjetër të aktorëve, me të cilët po bashkëpunoj për herë të parë, ndjej të njëjtën frymë të bashkëpunimit kreativ, të njëjtën energji pozitive dhe elasticitet interpretues. Gjitha këto më japin një siguri se procesi i përgatitjes se shfaqjes do të rrjedh pa komplikime dhe besoj se produkti final do të rezultojë i suksesshëm”, theksoi regjisori Kushtim Bekteshi, ku poashtu tregoi edhe për pjesën tjetër të ekipit.

“Kostumografe është Samka Ferri, me të cilën është jo vetëm kënaqësi, por edhe privilegj të bashkëpunosh. Është shfaqja e katërt që bashkëpunoj me Samkën dhe besoj se do të bashkëpunojmë edhe në shumë shfaqje tjera. Ndërsa skenograf është Mentor Berisha, një skenograf i ri dhe tejet kreativ, me të cilin po bashkëpunoj për herë të dytë”, tha ai.

‘Ata që ikin’, pritet të dalë me premierë në fund të muajit tetor në Teatrin e Qytetit ‘Bekim Fehmiu’ në Prizren./ KultPlus.com

“8 femrat”, premierë në Teatrin e Korçës

Regjisorja Driada Dervishi sjellë për herë të parë në skenën e re të Teatrit të Korçës, disa nga aktoret më të mira të skenës shqiptare, përcjellë KultPlus.

Komedia “8 femrat” do të vij e interpretuar nga Yllka Mujo, Olta Daku, Zamira Kita, Rajmonda Bulku, Merita Çoçoli si dhe brezi i ri i aktorëve, të cilët nisën kështu edhe siparin e “Festivalit Mbarëshqiptar të Komedisë KokoFest 2017”.

Premiera e shfaqjes ‘8 femrat’ vjen më datë 16 dhe 17 shtator në ora 20:00, në Teatrin “Andron Zako Çajupi”, Korçë. / KultPlus.com

Agon Myftari sjellë ‘Këngëtarja Tullace’ në Teatrin e Qytetit të Gjakovës

Teatri i Qytetit të Gjakovës ka filluar provat për shfaqjen më të re e cila edhe do të hapë sezonin e dytë të teatrit. Bëhet fjalë për shfaqjen “Këngëtarja Tullace” e autorit Eugene lonesco, shfaqje kjo e cila vjen nën regjinë e Agon Myftarit, shkruan KultPlus.

Në qendër të komedisë, të cilën vet lonesco e ka cilësuar si antikomedi, janë tre çifte bashkëshortësh, të cilët rastësisht mblidhen në shtëpinë e një mikut të tyre. Dhe mes bisedave me njëri tjetrin merr jetë absurdi i veprës dhe vështirësitë që hasin në komunikim njerëz të së njëjtës kulturë.

Në këtë shfaqje luajnë aktorët: Edi Kastrati, Edmond Hafizademi, Ylber Mehmeti, Vlera Pylla, Yllka Lota dhe Altina Kusari.

Antidrama e njohur e autorit Eugene lonesco, “Këngëtarja Tullace”, konsiderohet ndër kryeveprat e teatrit absurd. Dihet se kur ky tekst u inskenua për herë të parë, më 1948, në Paris, ishin shitur vetëm shtatë bileta. Natyrisht, shfaqja u anulua. Pas katër viteve, më 1952, shfaqja u kthye përsëri në repertor dhe pati sukses. Që nga ajo kohë, shfaqja nuk u largua më nga repertorët e teatrove botërorë.
Në Teatrin parisien të Komedisë ajo ka mbi 50 vjet që është pjesë e repertorit të rregullt.

Kjo shfaqje është mbështetur nga Komuna e Gjakovës – Drejtoria për Kulturë dhe Ministria e Kulturës. / KultPlus.com