78 vjetori i rënies së luftëtarëve të ‘Besëlidhjes Shqiptare’

Sot në Malishevë, me rastin e përkujtimit të betejës së Grapit të Llapçevës dhe rënies së luftëtarëve të “Besëlidhjes Shqiptare”, të Partisë Nacional Demokratike Shqiptare (PNDSH), nën përkujdesjen e kryetarit të Komunës së Malishevës, Ekrem Kastrati, u mbajt një Akademi Përkujtimore dhe më pas u bënë edhe homazhe e nderime pranë përmendores për këta luftëtarë.

Në fjalën e rastit, i pari i Komunës së Malishevës, Ekrem Kastrati, tha se “populli ynë u nëpërkëmb në të gjitha etapat e historisë, por përpjekjet titanike bën që të ruajmë identitetin kombëtar dhe të mbijetojmë në të gjitha këto sfida”.

Më pas, kryetari Kastrati foli për rëndësinë e kësaj beteje të zhvilluar në mars të vitit 1946 dhe përpjekjet kombëtare për liri dhe bashkim të trojeve shqiptare, dhe se kjo betejë i dëshmon më së miri këto përpjekje. “Të gjitha përpjekjet në të gjithë historinë tonë, u finalizuan me luftën e lavdishme të UÇK-së”, tha kryetari Kastrati, i cili shprehi mirënjohjen dhe respektin për të gjithë të rënët.

Më pas, një kumtesë për ngjarjen e paraqiti historiani Asllan Krasniqi, i cili në mënyrë kronologjike e përshkroi atë pjesë të historisë, të marsit të vitit 1946, e deri në vitin 1947, sa kishin zgjatur këto lëvizje, luftën e patriotëve dhe atdhetarëve shqiptar të asaj kohe, formimin e “Besëlidhjes Shqiptare” që ishte bërë në fshatin Llapçevë të Komunës së Malishevës, si dhe luftimet në fshatrat e komunave Malishevë, Klinë e Rahovec.

Në këtë akademi, me motivacionin për “Kontributin e dhënë për çlirim dhe bashkim të trojeve shqiptare”, kryetari i Komunës së Malishevës, Ekrem Kastrati, ka ndarë mirënjohje për familjet e luftëtarëve të rënë në betejën e Grapit të Llapçevës, Mustafë Ibishi, Feriz Gashi, Malë Bashota, Xajë Pataçani, Jahë Kabashi dhe Halil Imer Shala.

Në fund, janë bërë homazhe dhe nderime te përmendorja e ngritur për të rënët e kësaj beteje, në fshatin Dush (Sferkë)./rtk/KultPlus.com

37 vjet nga vdekja e poetit Bilal Xhaferri

Më 1 maj 1935 lindi shkrimtari Bilal Xhaferi. Ai lindi në fshatin Ninat afër Konispolit. Në vitin 1967 botoi vëllimi me poezi “Lirishta e kuqe”, por nuk u vu kurrë në qarkullim.

Po atë vit konkurroi me romanin “Krastakraus” në konkursin letrar të mbajtur me rastin e 500 vjetorit të lindjes së Skënderbeut, por nuk fitoi. Ky roman u botua në vitin 1993.

Më 30 gusht 1969 u arratis nga Shqipëria për në Greqi. Në vitin 1970 shkoi në SHBA, në Boston, ku deri më 1972 punoi në gazetën “Dielli”. Më 1974 u vendos në Çikago ku themeloi revistën “Krahu i shqiponjës”, botim i Lidhjes Çame të cilën e drejtoi, botoi dhe redaktoi për 39 numra në dy gjuhë, shqip e anglisht. Vdiq në Çikago më 22 gusht të vitit 1986.

Më 6 maj 1996 shkrimtari Shefki Hysa, në bashkëpunim me qeverinë shqiptare nisi dhe organizoi ceremonialin e rikthimit në atdhe të eshtrave të poetit, prozatorit dhe publicistit të shquar disident Bilal Xhaferri që tanimë prehet në vendlindje, në Sarandë.

Më 2014 shtëpia e tij në Ninat të Sarandës u bë Shtëpi Muze,dhe më 2 nëntor u inaugurua busti pranë shtëpisë.

Në vitet 1962-1963 botoi poezitë dhe tregimet e para në gazetat “Zëri i Rinisë”, “Drita”, në revistat “Nëntori”, “Ylli”, etj.Më 1963 debutoi me romanin Rrugë dhe fate,ndërsa 1966 botoi një vëllim me tregime Njerëz të rinj, tokë e lashtë, Tiranë 1966, vepër me mendim e me nivel artistik, por ndoshta tepër realiste për kohën.

Në të përkohshmen “Krahu i Shqiponjës” botoi shumë artikuj publicistikë, poezi, tregime, romane, skeçe, vizatime, karikatura, foto artistike, etj. Aty botoi fragmente të romanit “Trotuare të kundërta” dhe “Hëna e kantjereve”. Në vitin 2017 u botua libri i shkruar nga e motra, Antike Hoxha, “As vdekja nuk e shoi dot urrejtjen”, që i kushtohet të vëllait./ KultPlus.com