Poezi nga Xhabir Tabaku
Kopshtijeve të vendit t’em
luleshega
netëve të valta, m’ nji dritare
‘i grua njéh yjet
parvazit mbjellë,
e lirë – luleshpirta
thotë në heshtje:
unë jetoj nalt mbi tokë;
si rê e verdhë
ngjyron natën me penel
dhe lind një yll
-yll’ i mesnatës
me ngjyrë dielli do t’i lyej buzët
o yll i krisur!
një natë e shkurtë rrin var’
m’nji puthje t’vál’
dy t’huaj – e ‘j heshtje e gjatë mâ par’
-nën hije t’plepit, bie nata. / KultPlus.com
