Poezi nga Xhejlane Tërbunja:
Du me t’puth nën gushë.
Nën gushë du me t’puth.
Aty du me e pushu synin e pafjetun,
faqen e papërk’dhelun.
Du me t’puth nën mjekër.
Nën mjekër du me t’puth.
Aty du me t’marrë erë,
kokën n’gjoksin tand qetësisht me e mb’shtetun.
Du me t’puth veç ty.
Veç ty me t’puth du.
Me t’u var në buzë,
si qershi e pjekun. / KultPlus.com
Poezi nga Xhejlane Tërbunja
Mos u tjetërso,
m’buzëqesh n’dritë,
njashtu qysh m’buzëqesh natën.
Edhe pa dritë, krejt n’terrinë ,
e ndjej cepin e buzës tek të zgjatet drejt moll’zave, e frym’marrja tek të nd’rron në krahnor.
Mos u tjetërso!
M’përqafo n’dritë njashtu si n’terr,
e unë, hanë e përhershme do t’bahem! / KultPlus.com
Poezi nga Xhejlane Tërbunja
Zanin me ta ni,
mall kam.
Dorën tane tu e shëtit flokut tem
naltë e poshtë, mall.
Mall ,
me m’pa n’sy kalimthi.
Mall,
me e ngul shikimin n’sytë e tu.
Mall i kam t’rrahunat e zemrës
kur kokën pushoj n’gjoksin tand.
Kamb’t e mija përherë t’mbërdhime
me m’i ngroh natën kur flej ,
kam mall.
Kur andrra t’trishta shoh,
me m’fol ambël, kam mall.
Kur çohem prej gjumit
me t’pa përballë , mall . / KultPlus.com
Xhejlane Tërbunja
Hajde puthemi si atëherë,
Me faqe t’skuquna e dridhje kambësh!
Hajde puthemi si atëherë,
me afsh e zjarr,
Kur krahnori prej veni dojke me dalë…
Hajde po bajmë dashni si atëherë,
masi kanë fjet’ qentë,
para se me u knu ezani,
Kur trupat tanë digjeshin flakë midis acari!
Hajde po përlahemi n’oborrin e kishës,
e rrëfimet tona le t’ia varim priftit n’qafë.
Si atëherë kur çirreshim me bërtima,
E prapë duart njani-tjetrit ia puthshim pa nal’
Si atëherë ,
kur faj nuk kishim,
faj nuk dinim,
faj nuk njihnim,
Veç putheshim, putheshim, putheshim…
Keshnim e kjanim se duheshim. /KultPlus.com
Xhejlane Tërbunja
Krejt kanë nevojë për dashni…
Edhe ai që shëtitet natën nëpër shi i pa shpi.
Ajo që dritaren e len hapun kangën e fqiut me ndëgju karshi.
Macet që enden në rrugica, mbi pullazet e shtëpive të vjetra bishtin duke luhatur me qesendi.
Edhe ai plaku që e shërben verën n’lokalin e tij me shumë orendi.
Edhe ti që rrin vet në dhomën e një hoteli t’vogël të harruar e kafen turke të nxehtë lyp me e pi.
Krejt kanë nevojë për dashni, përkëdhelí, përqafim e ngrohtësi.
Edhe unë, njësoj si ti.
Vjeshtë,
Shi,
Unë, ti…
Dashni…
Xh.Tërbunja