Poezi nga Afrim Demiri
Ra një shi curril
sa qel e i mshel
sytë
E mbushi një pus
me ujë
Pas kësaj
Shiu u ndal
Pikat e fundit
përmbyllën
vizatimin
e zogut n’ujë
Nuk vonoi
ai filloi t’i rrah
krihët
u ngjit në qiell
Sa më shpejtë
që ngjitej
pusi shterohej
Kur zogu i ujit
nuk shihej ma
Në pusin e zbrazun
një mace e zezë
mashtrohej pas
siluetës së qulltë
të zogut të ujit/ KultPlus.com
