Një lloj i veçantë i krijimtarisë gojore janë edhe fjalët e urta popullore, të cilat me pak fjalë shprehin domethënie të madhe.

Të tilla hasen edhe në trevën e Medvegjës, përmes së cilave janë shprehur të gjitha aspektet jetësore, si: puna e mospuna, shkathtësia e dembelia, besa e pabesia, miqësia e armiqësia, e drejta dhe padrejtësia dhe shumë e shumë aspekte jetësore që janë dëshmi e mendjehollësisë dhe vigjilencës së popullatës së kësaj treve.

Duke e parë rëndësinë që kanë fjalët tona të urta, por edhe krijimtaria jonë gojore në tërësi, kohë pas kohe kam vjelë diçka nga e gjithë ajo pasuri, që na e kanë lënë trashëgimi të parët tanë:

Kamlamja, gojëthamja
Ma mier laknuer per veti, se pite ngjeti
Dy t’game sa ni e pame
Qeni i keq ta bjen ukin n’shpi
Fjala e njerkes si dielli i vjeshtes
Miku mikut i get 40 vjet perpara
Kanari nuk ka vlla
Hajduk aga s’i kan thanë kurkuj
Mishi i fukaras asht batha
S’ka mish pa asht, as fjalë pa bisht
Si t’martohesh t’zihet bishti me derë
Nusja ni ditë kshyret per dokë

Gjarpni s’ kapet per bishti
Sa t’ken ujë n’deti s’nalet ryshfeti
Grat e fisit si degt e lisit
I meçmi sheh edhe mas kodre
Me pas ba burr dika leshi, e kish ba dashin
Me fmi s’un e ka shty as mreti
Pasqyrja e burrit asht grueja
Puna e mier flet vet
Buka asht veç per t’untin

Bukë t’lig e nuse t’keqe s’ka
Bane kmish per veti, toni qite ngjeti
Grues t’krehne e udhes t’rrehne mos ju daj
Pej hajni rueje kuleten, pej shtiesit jeten
I keshni t’kesh
Njerit mos ja kshyr gunën, po punën
Njerit si kshyret doka, po baroka
N’darzum pa thirr nuk shkohet
Sivjet merr n’thue e n’mot rrxohesh
Tuxhari as anrrat s’t’i kallxon
Çka ban nata, kallxon dita
Peni kputet ku asht mas holli
Kur martohet fukaraja, edhe tupani çkyhet
Harrna jemi, harrna s’kemi
Pa e dhanë t’pakten, s’e merr t’shumten
Ha bukë, po le ven per ujë
Me mik ha e pi, po pazar mos ba
Ma mier me t’lyp veni ty, se ti venin

Çka e bjen vera, e han dimni
Pazari e dimni han gjithçka
Syni asht i vllai detit
Hirra e kosi ni nanë e kanë, po njajt s’janë
Musteqe ka edhe maqorri
Nana e tokes asht puntori
Pika, pika mushet pusi
Gjumi asht gjysë deke
Shit e ble, dekë e le s’nalen kurr
Sahati i fukarasë asht knuesi
Ftyra nuk asht ni ekter ven
I ngiti t’untit s’ja beson
Hajduki ta vjedh dhevn ner kam
Kur t’djeg tamli, i fryn edhe kosit
Edhe rrena don kryp
Fjala ner sy asht hallall
Kur tutesh se po fikesh, koritesh
Grueja sunin e ka pej babes
Musafiri nuk t’fik
I forti t’rreh e s’t’len me kajt
Miku ta thot ner sy, armiku pas shpine
Me zjerm e ujë lojë nuk ka
Lakna për laknuer, burrnia për burr
Qeizi i nuses asht qiknia
Teshat s’t’bajn nuse, ori puse
Skamja asht derë hekri

E shënoi Bafti Krasniqi gjatë viteve 1956-1965

BAFTI I KRASNIQI
DHE
GJENEALOGJIA FAMILJARE
(MONOGRAFI)