Shkruan: Gjon KEKA

Para 613 viteve një yll u duk mbi qiellin arbnor që do ta shoqëronte lindjen e të madhit të saj, para 613 viteve respektivisht më 6 Maj 1405 në trojet arbnore doli filizi i ri i Kastriotëve të mëdhenjë që do ta mbante emrin e pavdekshëm Gjergj Kastrioti. Ai lindi në një familje finsike dhe të frytshme arbnore. Lindja e këtij Princi që me veprat e tij – emri i tij i madh do ta pushtonte botën ishte një tregues se në mesin e këtij populli gjithnjë kanë dal burra e gra që jo vetëm kanë mbrojtur dhe kontribuar për atdheun e tyre, por edhe atë të vetë Europës dhe Botës.

Për sa kohë e dimë, lindja e tij u shoqërua me një rrethanë dhe koincidencë domethënëse,sepse dita kur ai lindi ishte parashikuar nga nëna e tij para lindjes dhe jo rastësisht ai lindi në këtë ditë, e që më pas do të jetë ditë e bekuar për arbnorët dhe brezat e kombit tonë arbnor europian. Ati dhe Nëna e tij kishin qenë aq të kënaqur me lindjen e këtij princi saqë e kishin shfaqur dashurinë e tyre të zjarrët që në përkëdheljet e para prindërore.Ai u pagëzua me emrin e gjyshit të tij Gjergj Kastriotit të Parë ,poshtu u pagzua në kishën e kështjellës princërore të Kastriotëve,Maji për Kastriotët u bë një muaj i bekuar dhe u shoqërua me gëzimin e gjithë vendit dhe të qiellit për lindjen e këtij princi pasardhës.Nën këtë shkëlqim ai u mbështoll nga pëlhura e simbolet e paraadhësve u bekua dhe të gjithë falënderuan me sytë nga qielli Perëndinë e Arbërisë për këtë dhuratë të madhe brenda familjes arbnore të Kastriotëve.

Princi i ri i Kastriotëve kishte një kurorë të vogël mbi kokën e tij dhe ishte veshur më pas me kostume tadicionale të vendit si dhe i mbuluar me dhurata nga të pranishmit. E gjithë udha nga vendi ku ai lindi e deri në dalje u pushtua nga arbnorët, fiset përreth dhe nga të tjerët që shfaqnin gëzimin me rastin e lindjes së tij dhe pagëzimit të tij nën këmbanat të cilat dërgonin mesazhin e gëzimit të atij vendi dhe të lindjes së shëptimtarit dhe mbrojtësit të Arbërisë. Kështu ai rritej ngadal dhe bashkë me rritjen e tij rriteshin edhe aftësit dhe talentet e tij të cilat i shfaqte ,këtë madje e kishin kuptuar edhe prindërit e tij se në të fshihej një fuqi dhe talent i madh të cilin do ta përdorte sigurisht kur të rritej në shërbim të vendit të tij. Por nuk zgjati shumë dhe barbarët mbërrtin në derën e Kastriotëve për ta gllabëruar atë, duke mos patur udhë tjetër ata arritën marrëveshje me Gjon Kastriotin që fëmijët t’i jepte të gjithë Sulltanit si kusht për ta lënë atë në pronën e tij ,dhe me gjithëatë ai duke mbajtur shpresën se bijtë e tij do t’i kthehen atdheut të tyre i dha me dhimbje të madhe në shpirt por me një porosi për secilin që mos ta largojn shikimin nga atdheu kur ai të ketë nevoj, kur ai të thërret për shpëtimin e tij. Dhe kjo sikur u ngulit në zemrën e Gjergj Kastriot që në vegjëli.Nga kjo kohë e deri në ardhjen e Lajmit për vdekjen e Babit të tij Gjergj Kastrioti ishte në oborrin e Sulltanit si peng dhe i detyruar t’i shërbente. Historinë e tij e kemi të njohur,është shkruar e është shkruar për rikthimin e tij në Krujë,dhe vendosjen e themeleve të lirisë dhe shtetit arbnor më pas. Por meqë është përkujtimi i datës së lindjes këtu u fokusova më shumë në gëzimin dhe domethënien e kësaj dite të madhe për Familjen Kastrioti dhe Arbërinë në përgjithësi.

Kështu që Gjergj Kastrioti dhe ngjarjet e kohës së tij formojnë kthesën e epokës historike jo vetëm Europiane ,por edhe botërore. Mesjeta gradualisht u bë gjithnjë e më shumë e gjallë ,sepse brenda saj po vuloste këtë periudhë me zjarrin e lirisë dhe të mbrojtjes së qenjes dhe civilizimit të kontinentit Europian Gjergj Kastrioti dhe arbnorët e tij trima që kishte oas vetes.Në të filloi një revolucion i madh ,një epokë e re e mësimit për Europën dhe Botën se si mbrohet dhe duhet atdheu ,se si liria dhe identiteti janë themele për ta cilat janë ujitur me pika gjaku e djerse të heronjëve dhe atyre që sakrifikuan jetën e tyre për brezat dhe të ardhmen e kombit të tyre dhe jo vetëm./ KultPlus.com