Fshati Potok është një vend kodrinoro-malor, i gjendur në një rrafshnaltë të Komunës së Podujevës, në kufi me Serbinë.

Nga 30 shtëpi, sa kishte dikur në fshat, sot kanë mbetur vetëm dy familje, e që rrallëherë edhe ata mund t’i gjesh aty.

Ai i cili rri më shumë në vendlindjen e tij është Zymber Rrahimi. Ai ka thënë se e ka lënë jetesën në vende perëndimore, pikërisht për fshatin e tij të lindjes.

“Para 10 viteve kam ardhur këtu në fshatin Potok. Në vitin 1992 jam larguar në shtetet e jashtme ndërsa në 2005 jam kthyer përsëri në vendlindje. Në përgjithësi është vend i përshtatshëm për blegtori dhe bujqësi, ujë ka gjithmonë, edhe bjeshkët i ka afër që i ndihmon zhvillimit të blegtorisë”, deklaron banori i fshatit Zymber Rrahimi, për RTV Dukagjin.

Vendi ka një luginë paksa të madhe, të cilin dikur e quanin Përroi i Islamit, emër të cilin e ka marrë edhe sot- Potok, që do të thotë përrua.

Fshati ka një sipërfaqe të madhe, prej të cilave kryesisht janë me livadhe, kullosa e male.

“Prej vitit 1986-87 tokat e këtij fshati kanë qenë të mbjella me misër. Familja jonë deri në vitin 1989 më pak se 15 krerë lopë nuk ka pasur, pastaj edhe rreth 60 dele dhe ma ato ne jemi marrë”, shprehet Zyber Rrahimi.

Lart në kodrën e këtij vendi, ndodhet një rrafshnaltë e bukur, ku i sheh edhe fshatrat e tjerë përreth.

Ndërsa edhe ato pak shtëpi sa kishin mbetur, ishin mbushur nga degët e pemëve, të cilat kishin marrë ngjyrë vjeshte.

Zymber Rrahimi ka thënë se asnjëherë nuk është penduar që është kthyer në këtë fshat.

“Kemi qenë shumë më të kënaqur edhe pse kemi pasur më shumë varfëri. Tash nuk na mungon asgjë nga gjërat materiale, por nuk ka harmoni. Në rrugë mund të takohemi dhe i bëjmë njëri-tjetrit një përshëndetje të ftoftë”, thotë Rrahimi.

Mes ngjyrave të bukura të fshatit, shtëpive të zbrazura, ky vend të ofron qetësi.

Banori Zymber Rrahimi, edhe pse tërë kohën i vetëm shëtit malet e kodrat e fshatit Potok, ka thënë se dashuria që ka për fshatin e tij i tejkalon të gjitha.