Ky artist spanjoll ushtroi një ndikim të madh në lëvizjet artistike të kohës së tij dhe la gjurmët e tij në histori falë faktit se ai ishte gjithmonë besnik ndaj mënyrës së tij për të parë botën dhe stilit të tij jokonvencional.

Ne duam të ndajmë me lexuesit tanë mendimet e tij më të bukura, të çmendura, dëfryese … por edhe të thella e që të zhysin në reflektim njëkohësisht.

Mos harroni se ne lexojmë çdo koment tuajin, ndaj siç është traditë tashmë, presim të na thuash cilën prej thënieve mëposhtë pëlqyet më së shumti:

Kur më thonë se jam shumë i moshuar për të bërë diçka, përpiqem ta bëj menjëherë.

Që kur isha fëmijë kam pikturuar si Rafael, por më është dashur një jetë për të mësuar të vizatoj sërish si një fëmijë.

Arti është gënjeshtra që na ndihmon të shohim të vërtetën.

Unë nuk kam lindur i mësuar, por kam mësuar që kur kam lindur.

Frymëzimi ekziston, por duhet t’ju gjejë duke punuar.

Gjithçka që mund të imagjinohet është e vërtetë.

Kompjuterët janë të padobishëm. Ata dinë të japin vetëm përgjigje.

Unë bëj të pamundurën, sepse e mundshmja bëhet nga çdokush.

Bota e sotme nuk ka kuptim, përse duhet të pikturoj figura që kanë?

Kur isha i vogël nëna ime më tha: Nëse bëhesh ushtar do të bëhesh gjeneral, nëse bëhesh prift, do të bëhesh Papa. Në këmbim të gjithë kësaj, vendosa të isha piktor dhe u bëra Picasso.

Duhet një kohë e gjatë, shumë e gjatë për t’u bërë i ri.

Çdo sekondë e jetës është një moment i ri dhe unik në univers, një moment që nuk do të përsëritet më.

Çfarë u mësojmë fëmijëve tanë? Ne u mësojmë atyre se dy plus dy është e barabartë me katër, dhe se Parisi është kryeqyteti i Francës. Kur do t’i mësojmë gjithashtu se kush janë?T’i themi secilit prej tyre: A e di kush je? Je e mrekullueshme. Je unike.

Ne të gjithë duhet të punojmë, për ta bërë botën të denjë për fëmijët e saj.

Objekti i artit është ç’pluhurosja e jetës së përditshme të shpirtrave tanë.

Armiku më i keq i krijimtarisë është gjykimi “i mirë”.

Për të vizatuar duhet të mbyllësh sytë dhe të këndosh.

Pikturat e mia të vjetra nuk më interesojnë më … Unë jam shumë më kurioz për ato që nuk i kam bërë akoma. [Picasso në 80-at]

Të tjerët kanë parë se çfarë është dhe pyesin pse. Unë kam parë se çfarë mund të jetë, dhe kam menduar pse jo.

Pablo Ruiz Picasso, i njohur më mirë si Picasso, ishte një nga piktorët më të mëdhenj të shekullit 20.

Ky artist spanjoll ushtroi një ndikim të madh në lëvizjet artistike të kohës së tij dhe la gjurmët e tij në histori falë faktit se ai ishte gjithmonë besnik ndaj mënyrës së tij për të parë botën dhe stilit të tij jokonvencional.

Ne duam të ndajmë me lexuesit tanë mendimet e tij më të bukura, të çmendura, dëfryese … por edhe të thella e që të zhysin në reflektim njëkohësisht.

Mos harroni se ne lexojmë çdo koment tuajin, ndaj siç është traditë tashmë, presim të na thuash cilën prej thënieve mëposhtë pëlqyet më së shumti:

Kur më thonë se jam shumë i moshuar për të bërë diçka, përpiqem ta bëj menjëherë.

Që kur isha fëmijë kam pikturuar si Rafael, por më është dashur një jetë për të mësuar të vizatoj sërish si një fëmijë.

Arti është gënjeshtra që na ndihmon të shohim të vërtetën.

Unë nuk kam lindur i mësuar, por kam mësuar që kur kam lindur.

Frymëzimi ekziston, por duhet t’ju gjejë duke punuar.

Gjithçka që mund të imagjinohet është e vërtetë.

Kompjuterët janë të padobishëm. Ata dinë të japin vetëm përgjigje.

Unë bëj të pamundurën, sepse e mundshmja bëhet nga çdokush.

Bota e sotme nuk ka kuptim, përse duhet të pikturoj figura që kanë?

Kur isha i vogël nëna ime më tha: Nëse bëhesh ushtar do të bëhesh gjeneral, nëse bëhesh prift, do të bëhesh Papa. Në këmbim të gjithë kësaj, vendosa të isha piktor dhe u bëra Picasso.

Duhet një kohë e gjatë, shumë e gjatë për t’u bërë i ri.

Çdo sekondë e jetës është një moment i ri dhe unik në univers, një moment që nuk do të përsëritet më.

Çfarë u mësojmë fëmijëve tanë? Ne u mësojmë atyre se dy plus dy është e barabartë me katër, dhe se Parisi është kryeqyteti i Francës. Kur do t’i mësojmë gjithashtu se kush janë?T’i themi secilit prej tyre: A e di kush je? Je e mrekullueshme. Je unike.

Ne të gjithë duhet të punojmë, për ta bërë botën të denjë për fëmijët e saj.

Objekti i artit është ç’pluhurosja e jetës së përditshme të shpirtrave tanë.

Armiku më i keq i krijimtarisë është gjykimi “i mirë”.

Për të vizatuar duhet të mbyllësh sytë dhe të këndosh.

Pikturat e mia të vjetra nuk më interesojnë më … Unë jam shumë më kurioz për ato që nuk i kam bërë akoma. [Picasso në 80-at]

Të tjerët kanë parë se çfarë është dhe pyesin pse. Unë kam parë se çfarë mund të jetë, dhe kam menduar pse jo./shkollaesuksesit/KultPlus.com