Poezi nga Edmund Spenser

Pse mburret kot e Lashta kaqë fort 
Me monumentet e moçëm burrash trima, 
Heronj që përmes veprave pa mort 
Mahnitën botën, dhe në prrallë e rima 
Çdo foshnjë i nxën? Njerzim’ i admiron 
Statujat e tyre, kolose të larta 
E beret triumfore q’i përshkon 
E bukura me madhështit’ e narta. 

Ja Një, që koha von’e nxor në dritë, 
Ndër të mëdhenjtë krah më të madhit shkon: 
I madh në zë, pushtet e në vetitë, 
Triumfe të vërtetë meriton. 
Kamzhik për turqit, për armiqtë rrufe – 
Ky libër flet për Ty, o Skënderbe!